Niekoniecznie najlepsze filmowe i serialowe adaptacje książek z 2021 roku

„Lupin”

Czy francuski „Lupin” był wzorowany na powieściach Maurice’a Leblanca? Trudno odpowiedzieć na to pytanie jednoznacznie – w końcu akcja serialu rozgrywa się we współczesnym Paryżu, a głównym bohaterem jest nie Arsene Lupin, a Assane Diop. Jednak wszelkie działania postaci odgrywanej przez znanego z „Nietykalnych” Omara Sy inspirowane są przygodami dżentelmena włamywacza z początków wieku XX (Leblanc po raz pierwszy napisał o tej postaci w 1905 roku).

Francuski serial, którego oba sezony ukazały się w 2021 roku, pobił niejeden rekord oglądalności. Podczas 28 dni od premiery serial na Netflixie obejrzano ponad 70 milionów razy, wcześniejszy rekord – 63 miliony – należał do „Bridgentonów”. Pierwszy sezon serial dotarł na 1. miejsce w TOP 10 na Netflixie m.in. w Polsce (wyprzedzając „Gambit królowej”), a także w Niemczech, Holandii, Hiszpanii, Szwecji, Brazylii, Argentynie, Wietnamie, na Filipinach, we Włoszech, a także we Francji. „Lupin” to również pierwsza francuska produkcja, która trafiła do TOP 10 w Stanach Zjednoczonych.

Serial opowiada o życiu Assane’a Diopa, a to obfituje w wiele wydarzeń, ponieważ mężczyzna, wzorem Arsene’a Lupina, bohatera książki, którą podarował mu ukochany ojciec, zarabia na życie jako (dżentelmen) włamywacz (i złodziej). Gdy Assane był nastolatkiem, jego tata Barabak został oskarżony przez bogatą paryską rodzinę o kradzież cennego naszyjnika, a później zmarł w więzieniu. Jego syn po 25 latach przeprowadza własne śledztwo w tej sprawie i postanawia rozliczyć się z tymi, którzy przyczynili się do śmierci i zniesławienia jego ojca. Dla miłośników serialu mamy dobrą wiadomość – jego twórcy zapowiedzieli, że pojawi się jego trzecia odsłona, najprawdopodobniej już w 2022 roku.

Warto dodać, że cykl książek Maurice’a Leblanca otrzymał w serwisie lubimyczytać.pl średnią ocen 6,8/10. O pierwszej powieści z serii „Dżentelmenie włamywaczu”, użytkowniczka Ola napisała tak:

„Wiedźmin”

Na premierę drugiego sezonu „Wiedźmina” fani produkcji czekali dokładnie dwa lata – pierwsza jego odsłona zadebiutowała na Netflixie w grudniu 2019 roku. Według oficjalnych danych platformy, w ciągu trzech pierwszych dni od premiery drugiego sezonu na całym świecie oglądano go w sumie przez 142 mln godzin. Warto dodać, że już pierwsza odsłona ekranizacji książek Andrzeja Sapkowskiego spotkała się z zainteresowaniem widzów – Ted Sarendos, współdyrektor generalny Netflixa i główny specjalista ds. treści na tej platformie poinformował w październiku 2021 roku, że „Wiedźmin” znalazł się na trzecim miejscu – po wspomnianym „Lupinie” i „Bridgentonach” – wśród najczęściej oglądanych produkcji w trakcie 28 dni po ich premierze.

W drugim sezonie do obsady filmu dołączyli m.in. Rebecca Hanssen (Meve), Yasen Atour (Coën), Paul Bullion (Lambert), Agnes Bjorn (Vereena), Mecia Simson (Francesca Findabair). W obsadzie znalazła się również Ania Marson – polsko-angielska aktorka, która zagrała Voleth Meir. Przypomnijmy też, że w roli Geralta w serialu występuje Henry Cavill, w Ciri wcieliła się Freya Allan, w Yennefer – Anya Chalotra.

Jak zaznaczyła showrunnerka serialu, Lauren S. Hissrich, w drugim sezonie fabułę poprowadzono bardziej linearnie, by osoby, które wcześniej nie czytały prozy Sapkowskiego, mogły swobodnie nadążyć za tym, co dzieje się na ekranie. Produkcja w dużym stopniu opowiada o wzajemnych relacjach między Geraltem, Ciri i Yennefer, jej fabuła opiera się przede wszystkim na „Krwi elfów” i „Czasie pogardy”. Recenzję drugiego sezonu „Wiedźmina” napisał dla lubimyczytać.pl Marcin Waincetel – zapraszamy do lektury tego artykułu.

Książki z cyklu Geralt z Rivii otrzymały od użytkowników i użytkowniczek lubimyczytać.pl wysoką średnią ocen 8,1/10. Jak napisał o „Krwi elfów” czytelnik Viduus Zuriel:

„Sprzątaczka”

W roku 2021 na małym ekranie zadebiutowała również „Sprzątaczka” – jednosezonowy serial, w którym w rolach głównych wystąpiły: Margaret Qualley (w roli Alex) oraz Andie MacDowell (w roli Pauli). Co ciekawe, aktorki, które wcieliły się w postaci córki i matki są… córką i matką w rzeczywistości. „Sprzątaczka” opowiada o Alex, która ucieka od swojego przemocowego partnera i od tej pory zamierza samotnie wychowywać trzyletnią córkę. Aby móc utrzymać dziecko i siebie, zaczyna pracować jako sprzątaczka w domach (mniej lub bardziej) bogatych osób. W międzyczasie Alex walczy z byłym partnerem, biurokracją i próbuje zachować dobrą relację z matką, na którą nie zawsze może liczyć. Młoda kobieta w nielicznych wolnych chwilach poświęca się swojej największej pasji – pisaniu.

Historia opowiedziana w „Sprzątaczce” wydarzyła się naprawdę, a opisała ją w swojej książce pod tym samym tytułem Stephanie Land, czyli kobieta, która stała się pierwowzorem dla postaci Alex. Land utrzymywała się z zasiłków i pracy jako sprzątaczka, po wielu latach otrzymała pożyczkę studencką i rozpoczęła studia na Uniwersytecie w Montanie. Następnie znalazła zatrudnienie jako dziennikarka, a w 2019 roku w USA ukazała się jej „Sprzątaczka”. Książka pojawiła się w sprzedaży w styczniu (trafiła na 3. miejsce listy bestsellerów „New York Timesa”), a już w listopadzie Netflix rozpoczął produkcję serialu na jej podstawie.

Książkowy pierwowzór serialowej „Sprzątaczki” został oceniony w serwisie lubimyczytać.pl na 6,2/10. Tymciolina napisała o nim tak:

„Dom Gucci”

„Dom Gucci” to książka, która swoją amerykańską premierę miała w 2000 roku, w Polsce natomiast – 21 lat później, w roku 2021, tym samym, gdy na ekranach kin pojawił się film z Lady Gagą i Adamem Driverem w rolach głównych. Autorką publikacji, na podstawie której powstała ekranizacja jest amerykańska dziennikarka Sara Gay Forden. Kobieta przez wiele lat pracowała jako modowa korespondentka we Włoszech, miała też okazję poznać na jednej z konferencji Maurizio Gucciego, zamordowanego później przez pewnego mężczyznę – zabójcę wynajętego, jak się później okazało, przez żonę Maurizio – Patrizię Reggiani. W swojej książce Gay Forden próbuje dociec, dlaczego doszło do tragedii: z chęci utrzymania władzy i wysokiej pozycji społecznej, jakie dawało Reggiani nazwisko jej małżonka? Z niezgody na to, by mąż – jak wcześniej zapowiedział – odszedł do innej kobiety, Paoli Franchi?

O tym samym opowiada film na podstawie książki Amerykanki, który zresztą bardzo się jej spodobał, autorce „Domu Gucci” szczególnie spodobał się sposób, w jaki Jeremy Irons wcielił się w postać Rodolfo Gucciego. Zupełnie innego zdania o samej produkcji są przedstawiciele rodziny Gucci, którzy zapowiedzieli, że najprawdopodobniej wytoczą proces reżyserowi Ridleyowi Scottowi i jego żonie Gianninie. Patrizia Gucci, córka Paolo, mówiła w kwietniu 2021 roku, że pomysł nakręcenia tego filmu wynika jedynie z chęci zarobienia pieniędzy na rodzinnej tragedii, że stanowi on przekroczenie granic prywatności przedstawicieli rodu Gucci.

Sam film zarobił w USA 112 milionów dolarów (na jego produkcję wydano 75 milionów), a wcielająca się w rolę Reggiani Lady Gaga wymieniana jest nieoficjalnie jako potencjalna kandydatka do Oscara za rolę pierwszoplanową. Więcej ciekawostek związanych z „Domem Gucci” znajdziecie w tym artykule.

Powieść Sary Gay Forden „Dom Gucci” otrzymała w serwisie lubimyczytać.pl średnią ocen 6,3/10. Użytkowniczka Nathalie napisała:

„Wszystko zostaje w rodzinie”

„Wszystko zostaje w rodzinie” to włoska produkcja – film powstał już w 2020 roku, jednak swoją kinową premierę w Polsce miał pod koniec roku 2021. Podstawę do jego nakręcenia stanowiła powieść „Sznurówki” Domenico Starnone (który był również współtwórcą scenariusza). Co ciekawe, Starnone jest nie tylko jednym z najbardziej cenionych współczesnych pisarzy włoskich, ale i mężem tłumaczki Anity Raji, „podejrzewanej” przez wielu dziennikarzy i czytelników o bycie Eleną Ferrante. Część osób sądzi też z kolei, że małżeństwo pisze powieści pod tym pseudonimem razem. Jakakolwiek jest prawda, atmosferę książek Ferrante w filmie „Wszystko zostaje w rodzinie” czuć wyraźnie. Oto mamy bowiem małżeństwo z 12-letnim stażem i dwójką dzieci – Aldo i Vandę, którzy żyją dość, wydawałoby się, szczęśliwie aż do momentu, w którym mężczyzna nie zaczyna romansu z inną kobietą i nie postanawia poinformować o tym swojej żony. Ta z kolei początkowo robi wszystko, by zatrzymać męża przy sobie, po latach wydaj się pogodzona z tą sytuacją, a jednak 30 lat później Vanda i Aldo nadal są małżeństwem. Co się wydarzyło w tym czasie? W produkcji zagrało wielu znanych we Włoszech aktorów: w młodą Vandę wcieliła się Alba Rochrwacher, w młodego Aldo – Luigi Lo Cascio, Vandę po latach zagrała Laura Morante, a Aldo po latach – Silvio Orlando.

Użytkownicy i użytkowniczki lubimyczytać.pl ocenili powieść Starnone na 6,5/10. Oksanofio6949 napisała o książce:

„Hawkeye”

O produkcji Disney+, opartej na komiksach z uniwersum Marvela w Polsce było głośno przede wszystkim z powodu Piotra Adamczyka, który zagrał w nim rolę jednego z członków Dresiarskiej Mafii. Choć sam skromnie zaznaczał, że ta rola jest niewielka, to przemycił w produkcji niejeden polski akcent. Począwszy od: „Kazi, spier…amy” po „You are our hostage, rozumiesz to?”. Składający się z 8 odcinków serial opowiada o Kate Bishop (w tej roli Hailee Steinfeld) i Clincie Bartonie alias Hawkeye (w tej roli Jeremy Renner). Barton ma zamiar wrócić na święta do domu, ale to zadanie tylko z pozoru łatwe do wykonania, dlatego pomaga mu w nim 22-letnia Bishop. To nieco rozpieszczona dziewczyna z bogatego domu, łuczniczka, która marzy o tym, by zostać superbohaterką – podziwiała Bartona od momentu gdy ten przeleciał z łukiem przed jej oczami podczas bitwy o Nowy Jork z Avengersami. Nie przypuszczała, że przyjdzie jej go poznać, gdy oboje zostają zmuszeni do współpracy, gdy duchy z przeszłości Bartona zagrażają zniszczeniem nie tylko świątecznego nastroju…

Komiksy Hawkeye otrzymały od użytkowniczek i użytkowników serwisu lubimyczytać.pl średnią ocen 7,3/10. O tomie „Moje życie to walka” użytkownik Czorny_Narzeka napisał krótko:

„Diuna”

W zestawieniu nie mogło też zabraknąć „Diuny” – książka Franka Herberta wielokrotnie pojawiała się w minionym roku na listach trendów TOP 10 w lubimyczytać.pl – w zestawieniu w każdym miesiącu roku prezentujemy tytuły utworów, na których strony użytkownicy i użytkowniczki wchodzili w serwisie najczęściej. Film na podstawie prozy amerykańskiego pisarza zadebiutował w kinach 21 listopada i podbił polski box office. Był pierwszą hollywoodzką produkcją, która znalazła się w listopadowym zestawieniu na samym szczycie, a z otwarciem 1,3 miliona dolarów zanotowała w naszym kraju trzecie najlepsze otwarcie w czasach pandemii – po „Nie czas umierać” i „Venom 2: Carnage”). W produkcji wystąpili m.in. Timothée Chalamet, Rebecca Ferguson, Oscar Isaac, Jason Momoa, Zendaya.

Powieść Franka Herberta, stanowiąca podstawę fabuły filmu, została wydana w 1965 roku, a jej akcja ogniskuje się wokół planety Arrakis (Diuna), o którą rozgrywa się walka rodów. Znajdują się na niej bowiem cenne źródła melanżu – substancji przedłużającej życie i mającej wiele innych właściwości.

„Diuna” Franka Herberta otrzymała od użytkowniczek i użytkowników serwisu lubimyczytać.pl średnią ocen 8,2/10. Adam Tempich napisał o niej tak:

A które z seriali i filmów z minionego roku Wy uważacie za godne uwagi, najciekawsze? Czekamy na Wasze odpowiedzi w komentarzach!

[as]