Metoda "Totschweigen", zamilczania kogoś na śmierć, w przypadku Józefa Mackiewicza okazała się metodą nieskuteczną. (...) Prowokująca antyschematyczność, nowość i obcość sposobu patrzenia na fakty znane, połączona z wielką siłą przekonywania, z ustawicznym odwoływaniem się od wyroków tradycji i schematów intelektualnych do rozumu, do jego naturalnego poczucia oczywistości - oto ambiwalentne, lecz za to niezwykle atrakcyjne doznania młodego obywatela PRL-u, czerpane dzisiaj z pierwszej lektury książek Józefa Mackiewicza. Owe intelektualne a i emocjonalne atrakcje osiągają niewątpliwie apogeum wraz z przestudiowaniem dwóch tomów Mackiewiczowskiej krytyki Kościoła Jana XXIII i Pawła IV: W Cieniu Krzyża i Watykan w Cieniu Czerwonej Gwiazdy.
"Myślenie polityczne w cieniu Mackiewicza", Arka, Kraków, 1985 nr 12