Nie wierze, ze przeczytałam do końca. Chyba tylko dlatego, ze nie lubię zostawiać książek niedoczytanych. Dawno nie czytałam książki w której główna bohaterka tak bardzo mnie irytowała. Ja wiem, że akcja dzieje się pod koniec XIX wieku, ale nie spotkałam się z kimś tak niezrównoważonym psychicznie i niestabilnym emocjonalnie. Nie wyobrażam sobie, żeby osoba dorosła poznając kogoś praktycznie natychmiast oznajmia "że zostaną przyjaciółkami". WTF? Już nie wspomnę o zakochaniu się w swoim profesorze od matematyki!, który spokojnie mógłby zostać jej ojcem i który nie dość, ze traktuje ją okropnie to sam także nie jest stabilny emocjonalnie. Raz kocha, raz nie kocha... Dodam, że nie potrafi postawić się swoim znajomym jeśli chodzi o swoją wybrankę. To ma być ta wielka miłość? Reszta bohaterów nawet by i uszła, ale nadrabiają swoja naiwnością, dają się zmanipulować i żadnemu z nich nie przyszło do głowy, ze panna Lucy jakoś aż za bardzo pasuje na te ich wybraną. Wątek fantastyczny nie dość, że nie został dobrze rozwinięty, to nie został nawet wytłumaczony. Nie znalazłam nic, co mogłabym ocenić na plus.

Liczyłam, ze trafię na coś lekkiego, coś co pozwoli mi odpocząć od cięższych kryminałów. Niestety bardzo się zawiodłam.

Nie wierze, ze przeczytałam do końca. Chyba tylko dlatego, ze nie lubię zostawiać książek niedoczytanych. Dawno nie czytałam książki w której główna bohaterka tak bardzo mnie irytowała. Ja wiem, że akcja dzieje się pod koniec XIX wieku, ale nie spotkałam się z kimś tak niezrównoważonym psychicznie i niestabilnym emocjonalnie. Nie wyobrażam sobie, żeby osoba dorosła poznając...