Na wstępie chciałem zaznaczyć dwie sprawy. Po pierwsze , w moim odczuciu, nie jest to książka rzetelnie i obiektywnie napisana, gdyż skupia się jednostronnie na określonym aspekcie (mocno propagandowym). Więc nie jest to za bardzo pozycja naukowa. Po drugie książkę bardzo źle się czyta ze względu właśnie na polityczno propagandowe treści. Roi się w niej od kwiatków typu: Lenin, partia, radziecki człowiek, socjalizm, itp. I o ile nie jestem anty ruski, anty radziecki, tak po prostu nie da sie tego w normalny sposob przyswoić.
Biorąc pod uwagę te dwa zarzuty szybko okazuje się, że tak naprawdę niewiele rzetelnych (czytaj obiektywnych) informacji znajdziemy w tej lekturze. Wszystkie bowiem aspekty są obarczone wspomnianymi wadami. Zarówno gdy omawiane są wątki historyczne, jak i te bardziej nam współczesne. Brak obiektywizmu skutkuje min tym, iż dla przykładu autor zaledwie wspomina o historycznych wyprawach i odkryciach ludzi Zachodu, podczas gdy nadmiernie rozwleka się w temacie Bohaterów Związku Radzieckiego. Nie ustaje w pochwałach nad ich poświęceniem, heroizmem i odwagą. Oczywiście wszystko w imię wypełniania wiodącej myśli przewidującej i mądrej przewodniczki partii, oraz wiecznie żywego Lenina.
Ja wiem, że takie były czasy. Że trzeba było (dziennikarzom) podlizywać się cenzurze, komunie, itp. Ale wszystko wskazuje, że Pan Badowski kreował swe literackie wypociny z własnej inicjatywy, święcie wierząc w te bzdury. Ton jego opowieści zakrawa na pisma klakiera przypochlebiającego się wielkiemu bratu. Dziś jest to już zwyczajnie żałosne.
Tym bardziej też słabe jest jego kikkukrotne odwoływanie się do Centkiewiczów i wypominanie im rzekomych błędów. Ale naprawdę zestawiając ze sobą Za kregiem polarnym z jakąkolwiek ich książką, od razu zauważa się wielką przepaść. Literacko i merytorycznie (naukowo) jest to słabizna. Nie warta polecenia. No chyba, że ktoś będzie chciał przyswoić sobie na pamięć losy radzieckich pionierów i bohaterów.

Na wstępie chciałem zaznaczyć dwie sprawy. Po pierwsze , w moim odczuciu, nie jest to książka rzetelnie i obiektywnie napisana, gdyż skupia się jednostronnie na określonym aspekcie (mocno propagandowym). Więc nie jest to za bardzo pozycja naukowa. Po drugie książkę bardzo źle się czyta ze względu właśnie na polityczno propagandowe treści. Roi się w niej od kwiatków typu:...