Ciężka w odbiorze książka, bo niełatwo czyta się o cierpieniu, które nie jest wytworem ludzkiej wyobraźni, tylko stało się naprawdę. Ale też dla wielu czytelników będzie to książka niejednoznaczna, bowiem mając w pamięci martyrologię narodów okupowanych, trudno wywołać w sobie współczucie dla okupanta i jego ludności cywilnej. Z drugiej strony opowiadając o dawnych czasach bardzo często mimowolnie wpadamy w pułapkę prezentyzmu. Oceniamy zdarzenia i fakty z przeszłości patrząc ze współczesnej perspektywy, dziwiąc się jak mogło do tego dojść. Relacje z lat 1944-46 są momentami wstrząsające, po raz kolejny potwierdzając, że na wojnie nie ma wygranych, a szarym obywatelom pozostaje płacz i bezradność. Książka nie dla każdego czytelnika, stąd uśredniona ocena 5/10.

Ciężka w odbiorze książka, bo niełatwo czyta się o cierpieniu, które nie jest wytworem ludzkiej wyobraźni, tylko stało się naprawdę. Ale też dla wielu czytelników będzie to książka niejednoznaczna, bowiem mając w pamięci martyrologię narodów okupowanych, trudno wywołać w sobie współczucie dla okupanta i jego ludności cywilnej. Z drugiej strony opowiadając o dawnych czasach...

Nie ocenię tej książki ilością gwiazdek, bo trudno określić na ile gwiazdek zasługuje czyjeś cierpienie. Trudno też powiedzieć czy ta książka podobała mi się, czy też nie. Jest dobrze napisana. Relacje i wspomnienia są wstrząsające, ale....
No właśnie, ja jestem pokolenie, które zostało wychowane na opowieściach ludzi, którzy przeżyli agresję i okupację niemiecką (a potem sowiecką). Ludzi, którzy przeżyli obozy, roboty, więzienia, bicie, tortury, strach przez 6 lat. Ludzie ci byli niewinni. Nie oni wybrali kaprala na przywódcę swojego kraju, bo ktoś go wybrał i dał władzę.
Więc jak czytam fragment, gdzie okrutni i bestialscy Polacy ograbiali biednych Niemców, to jakiś niesmak czuję. Bo ciekawa jestem jak tych biednych Niemców potraktowaliby ludzie pochodzenia żydowskiego, gdyby przeżyli?
Przeczytałam. Wiem więcej. Czytając w głowie miałam zdanie - Kto mieczem wojuje....

Nie ocenię tej książki ilością gwiazdek, bo trudno określić na ile gwiazdek zasługuje czyjeś cierpienie. Trudno też powiedzieć czy ta książka podobała mi się, czy też nie. Jest dobrze napisana. Relacje i wspomnienia są wstrząsające, ale....
No właśnie, ja jestem pokolenie, które zostało wychowane na opowieściach ludzi, którzy przeżyli agresję i okupację niemiecką (a potem...

Bardzo poruszająca książka, która zmusza do konfrontacji z własnymi uprzedzeniami i sposobem myślenia. Fakt, że powstała tak dawno temu sprawia, że można zetknąć się ze sposobem myślenia dziś już nieobecnym w historycznych dyskusjach. Bardzo przemyślana i staranna konstrukcja powoduje, że przytoczone relacje układają się w swoisty moralitet o złu wyrządzanym przez ludzi niezależnie od narodowości. Dozowałam sobie opowieści, bo ogrom okrucieństwa, bestialskiego wykorzystywania przewagi nie pozwalał na długą lekturę. Jednocześnie można innymi oczami spojrzeć na świat rzeczy, które nas otaczają i wydają się być niezbędne....
Zastanawiałam się też nad siłą kobiecej przyjaźni i przywiązania, które pozwalały bohaterkom opowieści przetrwać. Można też zauważyć, że religia, sztuka, kultura - pomagają zachować człowieczeństwo i to wtedy gdy świat usiłuje zabrać ludzką godność.

Bardzo poruszająca książka, która zmusza do konfrontacji z własnymi uprzedzeniami i sposobem myślenia. Fakt, że powstała tak dawno temu sprawia, że można zetknąć się ze sposobem myślenia dziś już nieobecnym w historycznych dyskusjach. Bardzo przemyślana i staranna konstrukcja powoduje, że przytoczone relacje układają się w swoisty moralitet o złu wyrządzanym przez ludzi...