Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Często Niemcy po wojnie zachowywali się jakby doznali zbiorowej amnezji.Albo nigdy nei słyszeli o krematoriach, eksterminacji podbitych narodów, albo "nie sympatyzowali z Hitlerem". Tak czy siak biernie godzili się na to, co wyczyniali inni. Jak to już zauważył, piekło to inni. Tym bardziej warto sięgnąć po tę książkę, gdzie potomek bądź co bądź nazisty przeprowadza żmudne i bolesne śledztwo na temat własnego ojca. Urodzony w Łodzi w 1942 pragnie wyjaśnić, co robił ojciec podczas wojny. Ano zawiadywał łódzkim gettem i na jego łasce były tysiące ludzi. We wrześniu 1944 troje dzieci z matką opuściło łódz gdy nadciągały radzieckie wojska. Kuriozalne jest to,że po wojnie zaszeregowano Vetzkiego jako poplecznika, czyli niewinnego zbrodniczej działalności. Jednak to on m.in wygłaszał odczyty o liniach tramwajowych, rozporządzał transportami żydów wywożonych do obpzu śmierci nad Nerem, zarządzał odzyskiwanie ubrań i innych rzeczy materialnych po zabitych żydach. W 2001 r autor po raz pierwszy zjawił się w Łodzi. Ojciec miał wpływowych przyjaciół, których informował m.in o narodzinach czwartego dziecka, czyli autora. Venztki był odpowiedzialny za uczynienie z Litzmannstadt wzorowego niemieckiego miasta. świadkami przesiedleń żydów, palenia synagog sa liczne osoby, których relacje Jens wplata do rozrachunkowego tomu. Nieliczni ocaleli opisują trudne warunki, wszechobecne choroby,a do tego niehonorową postawę Rumkowskiego. Uratował przez pracę niewiele osób, a i tak skończył marnie. na kartach znajdziemy też historię obozu dla Romów, rozmiar pracy przymusowej na rzecz Niemiec, okoliczności powstania obozu internującego polskie dzieci na radegast. Getto służyło tez badaniom nad "wschodnich żydach". Lektura przygnębiająca, choc budząca nadzieja na ekspiacje. Ventzki junior wykonał wiele gestów i kroków by pojednać sié z potomkami prześladowanych przez ojca. Ogrom winy i moralna uczciwość podyktowały mu taki a nie inny temat badań. Wartościowa pozycja