Ileż błędnych wyobrażeń miałem przed przeczytaniem tej książki. Wydawało mi się, że jestem znawcą historii zmagań Indian z białymi, jak ja się przed sobą puszyłem i nadymałem, jakieś "Tecumsechy" i dziesiątki innych Szklarskich, Sat-okhów, Werników, Szymańskich itp. Czytam i docierają do mnie realia, że jak 850-osobowy regiment Custera jechał to tabory z dwu-trzy tygodniowym zaopatrzeniem ciągnęły się na przestrzeni 1,5 km, że znane z historii Ameryki potyczki i bitwy z Indianami to po kilka zaledwie ofiar po stronie armii Stanów Zjednoczonych, a najwyższe zdumienie sprawił opis taktyki bitewnej Indian, a raczej jej brak z punktu widzenia nowożytnej wojskowości. Dla Indianina nie liczyły się ofiary w starciu, ale wykazanie się męstwem, odwagą. Indianin okrążał przeciwnika na polu walki dotykając go, biali mieli prostą zasadę, jak najwięcej zabitych. Dowództwo opierało się nie na hierarchii, lecz na autorytetach, nie było "rozkazów" tylko działanie pod wpływem impulsu i przypadku. Nie wiedziałem, że na polu bitwy nad Little Big Horn jest cmentarz poległych (również Custera). Dodatkowo w książce mnóstwo zdjęć archiwalnych i mapek ułatwiających zrozumienie działań wojskowych.
Zaskakująca lektura.

Ileż błędnych wyobrażeń miałem przed przeczytaniem tej książki. Wydawało mi się, że jestem znawcą historii zmagań Indian z białymi, jak ja się przed sobą puszyłem i nadymałem, jakieś "Tecumsechy" i dziesiątki innych Szklarskich, Sat-okhów, Werników, Szymańskich itp. Czytam i docierają do mnie realia, że jak 850-osobowy regiment Custera jechał to tabory z dwu-trzy...