Niesamowita, tchnąca optymizmem historia samotnej młodej kobiety, która zupełnie niespodziewanie, krok po kroczku zaczyna zmieniać swoje nieciekawe życie, a wszystko pod wpływem niespodziewanego gościa, którego znajduje we własnej szafie...

Uwielbiam takie historie o wychodzeniu ze swojej ciasnej skorupy, ze swojego życiowego więzienia, o odkrywaniu świata i ludzi dookoła, wbrew przeciwnościom i trudnościom, przyzwyczajeniom narosłym przez lata, wbrew samotności, w którą tak łatwo uciec i się ukryć. Trudno opisać, jak bardzo zaskoczyła mnie ta niepozorna książka i jak bardzo mnie zachwyciła. Niby całkiem zwyczajna opowieść, ale zupełnie niezwykła, lekka, pełna wdzięku, magiczna. Z taką małą słodką nutką niesamowitości, niczym wisienka na torcie, bez żadnej niepokojącej magii czy sztuczności, tylko jakiejś ciepłej baśniowości i nadprzyrodzonej głębi.

I jeszcze krótki cytat – fragment listu jednej z bohaterek, a dla mnie osobiście największe bibliofilskie marzenie:
Dobrze, no więc wiesz, że mam tyle książek, zawsze są przy mnie. Chodzi o to, że te książki po prostu się pojawiają. Nie wiem, skąd. Nie kupiłam ani jednej, odkąd skończyłam dwanaście lat. Wchodzę do pokoju i znajduję książkę, która chce, żebym ją przeczytała. Czasem za mną chodzą. Nie na nogach. Książka, którą zostawiam w domu, pojawia się w pracy, w samochodzie, na stole w restauracji. Zawsze się martwię, że ludzie to zauważą i wezmą mnie za wariatkę...

Bardzo polecam!

Niesamowita, tchnąca optymizmem historia samotnej młodej kobiety, która zupełnie niespodziewanie, krok po kroczku zaczyna zmieniać swoje nieciekawe życie, a wszystko pod wpływem niespodziewanego gościa, którego znajduje we własnej szafie...

Uwielbiam takie historie o wychodzeniu ze swojej ciasnej skorupy, ze swojego życiowego więzienia, o odkrywaniu świata i ludzi dookoła,...