Dziś przedstawiam Wam kolejną książeczkę z serii „Mamania pierwszy kontakt” o tytule, który właściwie mówi wszystko: „”Niejadki” i nie tylko. Wybiórczość pokarmowa, neofobia i marudne jedzenie”. Autorka, dietetyczka Małgorzata Jackowska, w bardzo przystępny i zwięzły sposób opowiada o tym skąd u dzieci mogą brać się problemy z jedzeniem, jak nie postępować w takich przypadkach i jak wesprzeć dziecko w odkrywaniu nowych smaków. Wielki plus za rozdział o tym kiedy i do jakiego lekarza wybrać się z dzieckiem.
Książka dla wszystkich rodziców zaniepokojonych mało zróżnicowaną dietą swojej pociechy. Na pewno trochę dodaje otuchy i podpowiada jak uporać się z takim wyzwaniem, choć jest to zaledwie pierwszy krok do ukształtowania u dziecka właściwych relacji z jedzeniem. Bardzo cieszę się, że po nią sięgnęłam. Polecam, aby przeczytać ją możliwie szybko, gdy zauważymy oznaki „grymaszenia” u dziecka. Pomoże to uniknąć nieświadomego pogłębiania problemu.

Dziś przedstawiam Wam kolejną książeczkę z serii „Mamania pierwszy kontakt” o tytule, który właściwie mówi wszystko: „”Niejadki” i nie tylko. Wybiórczość pokarmowa, neofobia i marudne jedzenie”. Autorka, dietetyczka Małgorzata Jackowska, w bardzo przystępny i zwięzły sposób opowiada o tym skąd u dzieci mogą brać się problemy z jedzeniem, jak nie postępować w takich...

„Niejadki” to lektura obowiązkowa dla każdego rodzica. Jest minimalistyczna, ale bardzo konkretna. Nie ma w niej ani jednego słowa, z którym bym się osobiście nie zgadzała. Prawda jest taka, że nie mam w domu „niejadka”, lecz dziecko „wszystkożerne”, ale żeby takie właśnie było włożyłam w to niestety całe mnóstwo pracy, energii i niepotrzebnych nerwów. Dlatego teraz zupełnie na chłodno mogłam zmierzyć się z tą lekturą i z własnego doświadczenia wiem, że jej autorka ma absolutną rację w każdej z podejmowanych na jej kartach kwestii, dotyczących żywienia dzieci. Dziecko je mało, dużo, wcale, zbyt rzadko, za często, niezdrowo, wybiórczo… Którego rodzica temat ten nie dotyczy zupełnie? Chyba nie ma na całej kuli ziemskiej takiego. Dlatego polecam ten tytuł wszystkim tym, którym leży na sercu zawarcie dobrej relacji dziecka z jedzeniem i nabycie zdrowych nawyków w tym temacie na przyszłość. Bo pewne sprawy da się ukształtować w małym człowieku. Naprawdę takie podejście i odrobina wytrwałości zdaje egzamin. Wiem, co mówię, ale stres przy tym niemiłosierny, to fakt 😉 To nie jest niewykonalne.

„Niejadki” to lektura obowiązkowa dla każdego rodzica. Jest minimalistyczna, ale bardzo konkretna. Nie ma w niej ani jednego słowa, z którym bym się osobiście nie zgadzała. Prawda jest taka, że nie mam w domu „niejadka”, lecz dziecko „wszystkożerne”, ale żeby takie właśnie było włożyłam w to niestety całe mnóstwo pracy, energii i niepotrzebnych nerwów. Dlatego teraz...

Wraz z wiekiem i rozwojem dzieci zmienia się ich zapotrzebowanie i zainteresowania w kwestii jedzenia, co stawia przed rodzicami liczne wyznania.

Od prostego rozszerzania diety, po rozmaite zaburzenia odżywiania odżywiania - droga dziecka i rodzica może być wyboista i usiana przeszkodami.

"Niejadki" to różne sytuacje, więc nie da się wszystkiego włożyć do jednej szuflady. Trzeba mieć na względzie, że nawet wszystko jedzące dziecko z dnia na dzień może odrzucić pewne produkty z uwagi na zmianę preferencji.

Książka ta według mojej opinii szczególnie przyda się rodzicom młodszych dzieci. Rodzice starszaków - szkolniaków też znajdą tu wsparcie, bo zawsze warto pomyśleć nad zmianą nawyków żywieniowych.

Jest konkretnie i rzeczowo. Od najprostszych informacji po przydatne sugestie i porady. Rozjaśnia wątpliwości i przeprowadza czytelnika niemal krok po kroku przez różne etapy rozwoju i możliwości jakie ze sobą niosą

Mówiąc w skrócie - warto zadbać o zdrowie relacje z jedzeniem, zamiast wprowadzać dodatkową presję związaną z odżywianiem, a to książka, która może w tym pomóc.

Wraz z wiekiem i rozwojem dzieci zmienia się ich zapotrzebowanie i zainteresowania w kwestii jedzenia, co stawia przed rodzicami liczne wyznania.

Od prostego rozszerzania diety, po rozmaite zaburzenia odżywiania odżywiania - droga dziecka i rodzica może być wyboista i usiana przeszkodami.

"Niejadki" to różne sytuacje, więc nie da się wszystkiego włożyć do jednej szuflady....

Choć przede mną już trzecie rozszerzanie diety dziecka, to i tak przejmuję się nim nie mniej niż pierwszym.
Czy da się zrobić coś by dziecko próbowało nowości chętnie? By ciekawość towarzyszyła jak najdłużej? By za rok, dwa nie zaczęło rzucać ponownie wszystkim i mówić nagle "bleee"?

Na pewno można w tym dziecko wspomóc, ale ostatecznie jak będzie tego nikt nie wie...

Tak czy inaczej od strony teoretycznej warto się wspomóc nie tylko na tym początkowym etapie ale i później.

Jeśli uważacie, że Wasze dzieci "nic nie jedzą" lub nie jedzą "ładnie" to sięgnijcie po najnowszą książkę Małgorzaty Jackowskiej "'Niejadki' i nie tylko". Ja znajduję w niej odzwierciedlenie żywienia moich synów no i oczywiście zachowania, które sama błędnie powielam.

To książka, która przybliża czym jest neofobia żywieniowa, wybiórczość pokarmowa oraz tzw marudne jedzenie.
Znajdują się tu praktyczne porady odnośnie zachęcania dziecka do jedzenia (np. jakie zdania wypowiadać a o jakich najlepiej zapomnieć).
Są także dobre praktyki w naszej codzienności, które mogą przyczynić się do lepszego jedzenia naszych dzieci, jak np. wspólne gotowanie.
Jest też zachęta, by dzieciom po prostu zaufać w kwestii ilości zjadanych pokarmów choć równocześnie zachować czujność (odnośnie przyrostów masy, zdrowia, samopoczucia).

Choć ma 120 stron (małego formatu) to pochłonęłam ją na raz. Napisana jest przystępnym językiem, ciekawie i konkretnie. I nie ma tu oceniania czy wytykania błędów.

Jeśli jesteście zaniepokojeni jedzeniem swoich dzieci to polecam po nią sięgnąć by uzyskać wsparcie, rozwiać wątpliwości bądź wiedzieć, gdzie szukać dalszej pomocy.

Choć przede mną już trzecie rozszerzanie diety dziecka, to i tak przejmuję się nim nie mniej niż pierwszym.
Czy da się zrobić coś by dziecko próbowało nowości chętnie? By ciekawość towarzyszyła jak najdłużej? By za rok, dwa nie zaczęło rzucać ponownie wszystkim i mówić nagle "bleee"?

Na pewno można w tym dziecko wspomóc, ale ostatecznie jak będzie tego nikt nie wie...

Tak...