"Czerwone tarcze" to powieść o życiu mało znanego z naszej historii Henryka Sandomierskiego, jednego z synów Bolesława Krzywoustego. Był Księciem Sandomierskim, który to urząd piastował w latach 1146-1166. Brał udział w wyprawie krzyżowej do Jerozolimy, walcząc z Saracenami, a po powrocie do kraju wraz z braćmi podjął się chrystianizacji pogańskich sąsiadów. Całe swoje życie poświęca aby scalić rozbitą na dzielnice Polskę w jeden, silny i suwerenny kraj. Zginął w bitwie o Prusy a jego księstwo rozdzielono na poszczególnych braci, gdyż Henryk zmarł bezpotomnie.
Nasuwa się więc pytanie, czy Henryk w swoich działaniach ponióśł klęskę, czy zwycięstwo? Czy jego trud nie poszedł na marne?!
Przepiękna opowieść o losie czlowieka, jego dylematach i wyborach, o sens poświęcenia się dla jednej ideii, nawet kosztem własnego szczęścia. Przez niektórych nazywany "polskim Hamletem", gdyż jest postacią o niezwykłej wrażliwości moralnej, przeżywający wewnętrzne zmagania, esteta, prowadzący ascetyczny tryb życia ze skłonnością do mistycyzmu.
Legenda głosi, że Henryk Sandomierski, będąc w Ziemii Świętej, kupił sobie piękną Żydówkę. Na podstawie tej legendy autor wprowadził w powieści wątek romantyczny, mający tragiczne zakończenie.
Książkę czytałam dwa razy z zapartym tchem. Razem z bohaterem odwiedzałam zamki polskie i średniowiecznej Europy. Przemierzałam dzikie ostępy, piękne krajobrazy krajów południowych oraz gorące piaski Ziemi Świętej .
Razem z nim przeżywałam miłość i szczęście, które odrzucił, gdyż był człowiekiem na wskroś prawym i nie zaprzedał własnych poglądów. Razem z nim przeżywałam gorzką samotność, słyszałam wiejący wiatr na wieży, skąd było widać wzgórza sandomierskie.
Książka ta wywarła na mnie wielkie wrażenie. Ilekroć o niej wspomnę ogarnia mnie nostalgia a serce czuje smutek i żal.
Uważam,że jest to najpiękniejsza powieść Jarosława Iwaszkiewicza i jedna z najpiękniejszych jakie do tej pory przeczytałam. Nigdy o niej nie zapomnę.

"Czerwone tarcze" to powieść o życiu mało znanego z naszej historii Henryka Sandomierskiego, jednego z synów Bolesława Krzywoustego. Był Księciem Sandomierskim, który to urząd piastował w latach 1146-1166. Brał udział w wyprawie krzyżowej do Jerozolimy, walcząc z Saracenami, a po powrocie do kraju wraz z braćmi podjął się chrystianizacji pogańskich sąsiadów. Całe swoje...