Hmm. Poprzednia manga uderzyła mnie dużo mocniej. W tej, mimo poruszania poważnych tematów, mimo zagubienia autorki-bohaterki, życia z depresją, wzlotów i upadków... czegoś mi zabrakło. Wierzę, że autorka nie może opowiedzieć nam niczego lepiej i spójniej, bo tak wygląda życie, nie ma tutaj zaplanowanej fabuły, puenty. A myślę, że ten komiks jest całkiem blisko jej życia i emocji.
Ale dla czytelnika... czegoś mi zabrakło. Czegoś co było w poprzednim komiksie.

Hmm. Poprzednia manga uderzyła mnie dużo mocniej. W tej, mimo poruszania poważnych tematów, mimo zagubienia autorki-bohaterki, życia z depresją, wzlotów i upadków... czegoś mi zabrakło. Wierzę, że autorka nie może opowiedzieć nam niczego lepiej i spójniej, bo tak wygląda życie, nie ma tutaj zaplanowanej fabuły, puenty. A myślę, że ten komiks jest całkiem blisko jej życia i...

„Dziennik pisany do samej siebie” który jest w zasadzie kontynuacją „Moich lesbijskich doświadczeń...” tym razem w głównej mierze koncentruje się na egzystencji jako takiej głównej bohaterki, Kabi Nagaty. Dostajemy o wiele więcej informacji o tym jak wyglądała jej droga wyjścia na prostą, jak rozwijała się jej kariera mangaki, a także jak rozwijała się jej relacją z rodziną.

I cóż, muszę przyznać, że tytuł jest jeszcze cięższy niż poprzedni twór pani Nagaty. Przerażający jest tu fakt, że mimo tak dużych różnic kulturowych jaki dzieli japończyków i polaków, to problemy jakie napotyka nasza bohaterka mogą być, niestety, boleśnie znajome.

Szczerze, każdemu polecam się zapoznać z „Dziennikiem...”, oczywiście wcześniej zapoznając się z „Lesbijskimi doświadczeniami”, bo chodź tytuł w żadnym stopniu nie zastąpi terapii, czy też leków, to może dać cenne wskazówki które pomogą nam chodź trochę poprawić naszą sytuację w cięższych chwilach. Sam takie znalazłem.

Ode mnie leci dycha, i mam nadzieję, że w niedalekiej przyszłości dostaniemy kolejny autobiografie pani Nagaty.

„Dziennik pisany do samej siebie” który jest w zasadzie kontynuacją „Moich lesbijskich doświadczeń...” tym razem w głównej mierze koncentruje się na egzystencji jako takiej głównej bohaterki, Kabi Nagaty. Dostajemy o wiele więcej informacji o tym jak wyglądała jej droga wyjścia na prostą, jak rozwijała się jej kariera mangaki, a także jak rozwijała się jej relacją z...

Bardzo ciężka lektura.
Ale bardzo mocno potrzebna.
To pozycja która powinna się znaleźć w każdej bibliotece szkolnej ale ponad podstawowej. Tak jak jest na okładce dla młodzieży powyżej 16 roku życia. Fakt manga jest o dorosłej kobiecie. Ale puki nie zrozumiemy źródła problemu, to nie zwrócimy się o pomoc.

Bardzo ciężka lektura.
Ale bardzo mocno potrzebna.
To pozycja która powinna się znaleźć w każdej bibliotece szkolnej ale ponad podstawowej. Tak jak jest na okładce dla młodzieży powyżej 16 roku życia. Fakt manga jest o dorosłej kobiecie. Ale puki nie zrozumiemy źródła problemu, to nie zwrócimy się o pomoc.

Ponad 300 stron o depresji, lękach, trudnych relacjach z rodzicami i próbach wychodzenia z dołka. To nie jest poradnik dotyczący walki z chorobą, a raczej relacja z dosyć chaotycznej batalii o własne życie. Całości pomaga minimalistyczna kreska z silnym naciskiem na stany emocjonalne bohaterki. Niezbyt "przyjemna", ale niewątpliwie ważna lektura.

Ponad 300 stron o depresji, lękach, trudnych relacjach z rodzicami i próbach wychodzenia z dołka. To nie jest poradnik dotyczący walki z chorobą, a raczej relacja z dosyć chaotycznej batalii o własne życie. Całości pomaga minimalistyczna kreska z silnym naciskiem na stany emocjonalne bohaterki. Niezbyt "przyjemna", ale niewątpliwie ważna lektura.

W tej mandze autorka porusza dalszy ciag swoich zyciowych problemow takich jak samotnosc i gdzie wlasciwie jest jej miejsce. Oraz jak radzic sobie z popularnoscia wydanej mangi, a nie skrzywdzic przy tym rodziny poruszanymi w niej tematami i przelamac wstyd gdy chcialaby sie swym dzielem pochwalic. No i najwazniejsza kwestia uzaleznienia od alkoholu i depresji. Manga porusza te wszystkie problemy momentami w otoczce komediowej, a takze i czasami w powazniejszym klimacie. Wydanie jest ekskluzywne w twardej oprawie. Kreska specyficzna, ale jak sie czytalo pierwsza mange Kabi Nagaty to da sie przywyknac. Oba dziela sa podobne tylko tu akurat poruszyla mniej kwestii swoich milosnych doswiadczen skupiajac sie na innych kwestiach.

W tej mandze autorka porusza dalszy ciag swoich zyciowych problemow takich jak samotnosc i gdzie wlasciwie jest jej miejsce. Oraz jak radzic sobie z popularnoscia wydanej mangi, a nie skrzywdzic przy tym rodziny poruszanymi w niej tematami i przelamac wstyd gdy chcialaby sie swym dzielem pochwalic. No i najwazniejsza kwestia uzaleznienia od alkoholu i depresji. Manga...

Strzał w pysk jeszcze boleśniejszy niż w poprzednim tomie. Momentami aż trudno oglądać, jak autorka sabotuje kolejne szanse na zdobycie czegoś dobrego w swoim życiu (tym bardziej, że niektóre sytuacje czy przemyślenia wydały mi się niepokojąco znajome...). Z drugiej strony fascynująca jest ta ekshibicjonistyczna wręcz szczerość mangaczki, jakże daleka od typowej japońskiej mentalności. Jeśli szukacie dobrej (czy raczej: dogłębnie druzgocącej) obyczajówki - zdecydowanie warto, i koniecznie w komplecie z "Moimi lesbijskimi"!

https://www.instagram.com/polishpopkulture/

Strzał w pysk jeszcze boleśniejszy niż w poprzednim tomie. Momentami aż trudno oglądać, jak autorka sabotuje kolejne szanse na zdobycie czegoś dobrego w swoim życiu (tym bardziej, że niektóre sytuacje czy przemyślenia wydały mi się niepokojąco znajome...). Z drugiej strony fascynująca jest ta ekshibicjonistyczna wręcz szczerość mangaczki, jakże daleka od typowej japońskiej...