Postapo #2: Najpierw słychać grzmoty

Druga czesc trzyma poziom, ciagle sie cos dzieje i jestesmy ciekawi co bedzie dalej. Ten komiks to niesamowicie pozytywne zskoczenie, nie spodziewalam sie, ze beda sie az tak dobrze bawic przy lekturze.

Druga czesc trzyma poziom, ciagle sie cos dzieje i jestesmy ciekawi co bedzie dalej. Ten komiks to niesamowicie pozytywne zskoczenie, nie spodziewalam sie, ze beda sie az tak dobrze bawic przy lekturze.

Bardzo udana kontynuacja pierwszej części.

Bardzo udana kontynuacja pierwszej części.

Akcja dzieje się w małej wiosce pod Warszawą, gdzie bohaterowie wiodą "niby" stresujące życie w okopanym gospodarstwie rodzinnym jednego z członków bandy. Obiadki, polowania, rozmowy o tym, że pasuje się przenieść gdzieś bliżej zapasów żywności, znaleźć większą grupę itp. Zaczyna się przekonywanie niezdecydowanych, którzy nie chcą opuszczać rodzinnego domu. Sytuacja się zmienia drastycznie w momencie, gdy na trop grupki ocalałych trafia ekipa rządna ludzkiej krwi.

Tak jak w poprzednim zeszycie Postapo nie mogłem w jakikolwiek sposób wejść w skórę bohaterów, wczuć się w ich sytuację, tak samo i w tym zeszycie ciężko mi było utożsamić się z losami grupy ocalałych.

Pomimo, iż moja ocenia komiksu jest dość niska, to jednak miłośnicy postapo mogą znaleźć w niej coś dla siebie. Być może polskie realia kogoś zainteresują, być może ktoś odnajdzie w głównym bohaterze bratnią duszę? Dla mnie momentami naiwny, nudny, nieco naciągany, jednak ciekawie skontrowane zakończenie może zachęcić do sięgnięcia po następny zeszyt.

Więcej o serii Postapo można poczytać na strefaapokalipsy.pl

Akcja dzieje się w małej wiosce pod Warszawą, gdzie bohaterowie wiodą "niby" stresujące życie w okopanym gospodarstwie rodzinnym jednego z członków bandy. Obiadki, polowania, rozmowy o tym, że pasuje się przenieść gdzieś bliżej zapasów żywności, znaleźć większą grupę itp. Zaczyna się przekonywanie niezdecydowanych, którzy nie chcą opuszczać rodzinnego domu. Sytuacja się...