Komiks Kodi Jareda Culluma to przepięknie wydana powieść graficzna o potrzebie akceptacji i głębokiej, szczerej przyjaźni dorastającej dziewczynki z leśnym miśkiem.

https://portafortunas.pl/recenzja-kodi-jared-cullum/

Komiks Kodi Jareda Culluma to przepięknie wydana powieść graficzna o potrzebie akceptacji i głębokiej, szczerej przyjaźni dorastającej dziewczynki z leśnym miśkiem.

https://portafortunas.pl/recenzja-kodi-jared-cullum/

“Kodi” zachwycił mnie od pierwszej chwili, kiedy tylko zobaczyłam jego malowniczą okładkę i nie zawiódł mnie do ostatniej strony.

Choć album liczy sobie ponad 170 stron, nie uświadczycie w nim wiele tekstu i zapewniam Was, że przeczytacie go z prędkością światła. Przepiękne ilustracje zatrzymają jednak na dłuższą chwilę i pozwolą cieszyć się swoją przyjemną i ciepłą kreską, na którą chce się patrzeć i patrzeć.

“Kodi” to cudowna opowieść o przyjaźni Katii i jej niedźwiedzia, w którą naturalnie nikt nie chce uwierzyć, ale są tacy co wierzą i zrobią wszystko, aby ona przetrwała. Niestety życie nie zawsze układa się według naszego planu i rzuca kłody pod nogi, ale zarówno Kodi jak i Katia są zdeterminowani, aby pewnego dnia spotkać się ponownie. Samotny niedźwiedź zrobi wszystko, by dotrzeć do swojej przyjaciółki i choć wszystko wydaje się nierealne, przeszkody nie są mu straszne. Jednak czy los będzie na tyle łaskawy?

“Kodi” to komiks niezwykle wzruszający, pięknie wydany i zilustrowany, a historia niedźwiedzia i dziewczynki chwyta za serce. Nie potrzeba tutaj słów i skomplikowanych dialogów, czasem jeden obraz wyraża zdecydowanie więcej. Album bardzo mi się spodobał i z ogromną przyjemnością po niego sięgnęłam. Z uwagą przyglądałam się detalom i ilustracją, kolorystyka jest ciepła i delikatna, idealnie oddaje klimat opowieści i dynamicznych wydarzeń. Nie sposób nudzić się przy tym komiksie, nastrój jest jednak melancholijny, a historia daje do myślenia.

“Kodi” zachwycił mnie od pierwszej chwili, kiedy tylko zobaczyłam jego malowniczą okładkę i nie zawiódł mnie do ostatniej strony.

Choć album liczy sobie ponad 170 stron, nie uświadczycie w nim wiele tekstu i zapewniam Was, że przeczytacie go z prędkością światła. Przepiękne ilustracje zatrzymają jednak na dłuższą chwilę i pozwolą cieszyć się swoją przyjemną i ciepłą...

Subtelnie ilustrowany komiks o nietypowej przyjaźni.

Subtelnie ilustrowany komiks o nietypowej przyjaźni.

Fajny komiks. Ładne ilustracje. Szybko się czyta. Polecam

Fajny komiks. Ładne ilustracje. Szybko się czyta. Polecam

Pierwsze, od czego należy zacząć to informacja, że komiks nie zawiera tak dużo dialogów, które wcześniej miałem przyjemność czytać. W większości są to obrazki, które doskonale opisują to, co się dzieje. Czytelnik może różnie odebrać taką formę ekspozycji, jedni mogą uznać, że to minus, ale dla mnie jest to jak najbardziej pozytywne zastosowanie w tym dziele. Nie mniej jednak historia jest bardzo wciągająca, z przyjemnością przekładałem kolejne strony. Akcja dzieje się w umiarkowanym tempie, nie ma tutaj nudnych i przeciągających się rozmów, czy też zbyt szybkiego rytmu, a przez to niewyjaśnionych wątków. Można również znaleźć parę zabawniejszych momentów i całą masę zaskakujących oraz emocjonalnych sytuacji.

Bardzo mi się spodobał rozwój głównej bohaterki opowieści. Na początku wydaje się dość charakterna. Przykładem takiego zachowania może być nieodpowiednie zwracanie się do swojej babci. Dodatkowo nie za bardzo ciągnie ją do ludzi i nie ma ochoty poznawać przyjaciół. Zmienia się to diametralnie wraz z wypadkiem, gdy na swojej drodze spotyka niedźwiedzia. Nawiązuje z nim bardzo silną więź, opiekuje się nim, dba o niego dając mu jeść i schronienie. Uczy się dzięki niemu, czym tak naprawdę jest prawdziwa przyjaźń. Zmienia to ją całkowicie o 180 stopni. Świetnie została tutaj przedstawiona metamorfoza dziewczynki i pokazuje nam, jak jedno wydarzenie, jedno spotkanie może wiele zmienić w naszym życiu.

Więcej na: CzasoStrefa.pl

Pierwsze, od czego należy zacząć to informacja, że komiks nie zawiera tak dużo dialogów, które wcześniej miałem przyjemność czytać. W większości są to obrazki, które doskonale opisują to, co się dzieje. Czytelnik może różnie odebrać taką formę ekspozycji, jedni mogą uznać, że to minus, ale dla mnie jest to jak najbardziej pozytywne zastosowanie w tym dziele. Nie mniej...

Dziś zapraszam Was do poznania chyba najładniejszego komiksu jaki kiedykolwiek trzymałam w rękach. Ta wyjątkowa książka
w całości malowana jest ręcznie dlatego od ilustracji ciężko oderwać wzrok. Niesamowita paleta kolorów pięknie oddaje klimat tej historii. Historii dwojga przyjaciół, których połączyło niezwykłe uczucie – miłość. Czytelnicy i miłośnicy zwierząt w każdym wieku będą chcieli przeżywać tę przygodę wiele razy.

Katia i jej babcia spędzają kolejne lato w swoim domku na Alasce. Przypadkowy wypadek stawia Katię twarzą w twarz z ogromnym niedźwiedziem o wrażliwym sercu i z wielkim talentem do łowienia ryb. Ale kiedy Katia musi wrócić do domu w Seattle, oboje są rozdarci. Osamotniony niedźwiedź Kodi zrobi wszystko, aby ponownie połączyć się ze swoją kruchą ludzką przyjaciółką. Rusza w niebezpieczną podróż pełną zapierających dech w piersiach widoków, nowych odważnych towarzyszy i przygody na każdym kroku.

Na rynku czytelniczym jest wiele historii o przyjaźni między dzieckiem, a zwierzęciem i nieustannie cieszą się one popularnością. Mam nadzieję, że opowieść o Kodim dotrze do jak największej liczny odbiorców bo jest po prostu magiczna i na ten moment jest na czele naszej dziecięcej biblioteczki. To niesamowicie ciepła opowieść o wielkiej przyjaźni, która wzrusza i wciąga bez reszty. 

Świetny pomysł na fabułę, która pełna jest przygód i zwrotów akcji, radości, smutku i zwątpienie. Ale jest też to co lubię najbardziej - sporo humoru.

Jak na komiksu dla młodszych czytelników to jest on dość gruby bo liczy aż 180 stron, ale z uwagi na niewielką ilość tekstu, komiks nadaje się już dla przedszkolaków, takich jak mój mały czytelnik. W tej książce pierwsze skrzypce grają ilustracje, które maxymalnie działają na dziecięcą wyobraźnię. Myślę, że najlepszą rekomendacją będzie fakt, że z niecierpliwością czekamy na kolejny tom.

Dziś zapraszam Was do poznania chyba najładniejszego komiksu jaki kiedykolwiek trzymałam w rękach. Ta wyjątkowa książka
w całości malowana jest ręcznie dlatego od ilustracji ciężko oderwać wzrok. Niesamowita paleta kolorów pięknie oddaje klimat tej historii. Historii dwojga przyjaciół, których połączyło niezwykłe uczucie – miłość. Czytelnicy i miłośnicy zwierząt w każdym...

"Kodi" autorstwa pana Jarred'a Cullum'a, to ciepła, wzruszająca, komiksowa historia o trzech najtrudniejszych, niewytłumaczonych do tej pory zjawiskach w historii ludzkości:

o Samotności i Opuszczeniu
o Miłości i Przyjaźni
oraz o Radości i potrzebie Bliskości z drugą Istotą

No dobra i jeszcze o Niedźwiedziu. :)

Ten komiks (choć bardziej w tym przypadku wypada powiedzieć: "powieść graficzna") nie ma za dużo dymków, mało w nim tekstu, bo po prawdzie drodzy Państwo, wcale tego nie potrzebuje. Ta opowieść jest wręcz przecudownie narysowana i namalowana.
Ogląda się ją bardziej, niż czyta, podziwiając powoli i szczegółowo - kadr po kadrze.

Kreska Postaci, ich mimika, to wszystko od razu chwyta człowieka za serducho.
Ryło Niedźwiada Kodiego miażdży nerki z okrężnicą, roztargnienie młodego Joshuy skądś znam :),motocykl z koszem Babci jest lepszy, niż najbardziej błyszczące pojazdy, a mała Katia swoją smutną buzią i zawstydzeniem powie Wam więcej, niż drobno zapisana strona niejednej ksiązki.
Akcję umiejscowiono na przepięknie namalowanej przez Autora Alasce i w Seattle.
Nawet postacie drugoplanowe, którym poświęcono kadr lub dwa, są również bardzo ciekawe, odmienne i charakterystyczne.

Powiedzą Państwo: "Przeca to dla dzieci jest ! - Panie, co Pan ?!"
No i co z tego ? - ja się pytam - skoro tak prosta historia potrafi wzruszyć ?

Skoro potrafi mówić o rzeczach mądrych, trudnych i nader poważnych ?
Inność, odmienność, niezrozumienie, radość, bliskość, krzywda, ból, strata - to wszystko Państwo tu znajdą.
UWAGA dla wnikliwych: Kot też jest ! :)
Całość działa znakomicie i jeszcze zachwyca swoim minimalizmem.

Oczywiście, że książeczkę przeczyta (czy to samodzielnie, czy z pomocą) Młodszy Czytelnik, ale myślę, że także i jego Rodzic powinien.
My zakupiliśmy na ten przykład z polecenia i nie żałujemy ni w ząb - i polecamy wokół, choćbyśmy mieli narazić się na jeszcze więcej zdziwionych spojrzeń tych bardziej "dojrzałych ludzi". ;)
Do tego wydawnictwo Egmont bardzo ładnie wydało ten tomik, a ja także bardzo się cieszę, że sam Autor zapowiedział powstanie kolejnej książeczki.

"Kodi" autorstwa pana Jarred'a Cullum'a, to ciepła, wzruszająca, komiksowa historia o trzech najtrudniejszych, niewytłumaczonych do tej pory zjawiskach w historii ludzkości:

o Samotności i Opuszczeniu
o Miłości i Przyjaźni
oraz o Radości i potrzebie Bliskości z drugą Istotą

No dobra i jeszcze o Niedźwiedziu. :)

Ten komiks (choć bardziej w tym przypadku wypada powiedzieć:...

Misie, niedźwiadki, niedźwiedzie. Bywają miękkie i pluszowe, ale i potężne oraz groźne. A co zrobicie, gdy napotkany zwierz okaże się być najsympatyczniejszym misiem, jakiego dotąd widzieliście?

Jared Cullum zabiera nas do niezwykle pięknego, malowanego akwarelami świata. Muszę przyznać, że ta powieść graficzna zachwyci zarówno młodszych, jak i nieco starszych czytelników. Wspaniałe ilustracje to główny element komiksu "Kodi". Komiksu, który pokazuje historię przyjaźni, jaka zrodziła się między małą dziewczynką a potężnym niedźwiedziem.

Katia, razem z babcią spędza lato na Alasce. Dziewczynka niechętnie wychodzi z domu. Każdą wolną chwilę spędza na czytaniu. Jednak pewne niecodzienne, a wręcz zaskakujące spotkanie sprawia, że Katia staje oko w oko z wielkim niedźwiedziem. Jednak zamiast uciekać, coś każe jej zostać, pomóc zwierzęciu. Tak, między obojgiem rodzi się niezwykle piękna więź.

Gdy dziewczynka musi wracać do domu w Seattle, smutek ogarnia zarówno ją, jak i Kodiego. Samotny i tęskniący za swoją przyjaciółką niedźwiedź rusza w drogę, by znów ją spotkać. Czeka go wielka, choć niebezpieczna przygoda. Na szczęście na jego drodze pojawia się Joshua. Czy razem uda im się odnaleźć Katię?

Ten komiks zachwyci nie tylko miłośników pięknych ilustracji i graficznych opowieści, ale i wielbicieli przyjaźni, jaka łączy ludzi i zwierzęta. Przepełniona ciepłem, humorem, momentami także smutkiem i tęsknotą historia wzrusza i bawi. Nawet jak na komiks, znajdziecie tutaj niewiele tekstu. Ale uwierzcie mi, ilustracje poprowadzą was przez całą opowieść.

Misie, niedźwiadki, niedźwiedzie. Bywają miękkie i pluszowe, ale i potężne oraz groźne. A co zrobicie, gdy napotkany zwierz okaże się być najsympatyczniejszym misiem, jakiego dotąd widzieliście?

Jared Cullum zabiera nas do niezwykle pięknego, malowanego akwarelami świata. Muszę przyznać, że ta powieść graficzna zachwyci zarówno młodszych, jak i nieco starszych czytelników....

Historie o przyjaźniach między dziećmi i zwierzętami cieszą się niesłabnącą popularnością. Książek i filmów o relacjach z psami (Lessie, wróć, Bella i Sebastian) jest całkiem sporo, ale powstają też takie o bardziej egzotycznych zwierzętach (jak choćby kiedyś Uwolnić orkę, a dziś Mia i biały lew, Pimi z Krainy Tygrysów i wiele innych). Nic więc dziwnego, że i autorzy komiksów po ten motyw sięgają. A Kodi Jareda Culluma z pewnością jest pozycją, na którą warto zwrócić uwagę.

Bohaterką opowieści jest Katia, dziewczynka, która uwielbia czytać komiksy, niezbyt dobrze dogaduje się z rówieśnikami (ze względu na "defekt" urody często jest obiektem kpin) i właśnie spędza z babcią lato w domku na Alasce. Dziewczynka niemal nie wychodzi na zewnątrz, chyba że babcia ją do tego zmusi.

Podczas jednego z takich wymuszonych wyjść trafia w lesie na niedźwiedzia. Jest wielki, ale przede wszystkim smutny i przestraszony. Jego łapa tkwi uwięziona pod zwalonym drzewem, a zwierzę potwornie boi się odgłosów burzy. Katia próbuje złagodzić jego lęk i tkwi przy niedźwiedziu aż do końca burzy, a potem razem z babcią uwalnia przygniecioną łapę. Tyle że miś ani myśli się oddalić, tkwi uporczywie przy dziewczynce i spędza z nią czas.

Najgorszym momentem jest dzień rozstania, kiedy dziewczynka musi wrócić do Seattle, a niedźwiedź, który otrzymał wdzięczne imię Kodi, potwornie tęskni. Osamotniony, robi wszystko, by dotrzeć do swojej ludzkiej przyjaciółki, nawet gdy oznacza to wyruszenie w niebezpieczną podróż pełną zapierających dech w piersiach widoków, nowych odważnych towarzyszy i przygody na każdym kroku

Za tę powieść graficzną, Jared Cullum - urodzony w Tennessee rysownik, ilustrator, pisarz i nauczyciel malarstwa - otrzymał nagrodę Reubena. I to mnie wcale nie dziwi.

Pierwszym, co zwraca uwagę, są wspaniałe ilustracje, które tworzą opowieść o Katii i Kodim. Pełne ciepłych barw, z konturami wypełnionymi akwarelą. Dynamiczne, ciekawe, żywe i często zabawne, a przy tym urzekająco kojące. Świetnie na nich wykreowano zarówno wygląd małej bohaterki, jak i jej babci, a przede wszystkim niedźwiedzia - wielkiego zwierzęcia o dobrotliwym wyrazie pyszczka.

Fabuła pełna jest przygód, radości, smutku i zwrotów akcji. Jest w niej też sporo humoru. Zawiera się on nie tyle w słowach, co w sytuacjach, świetnie uchwyconych w kadrach i mimice bohaterów (scena, kiedy mijają się dwa kutry, a w jednym z niewzruszoną miną zasiada wielki niedźwiedź, przywodząca na myśl filmowy kadr, jest tylko jedną z wielu).

Jednocześnie autorowi udało się poruszyć kilka ważnych tematów - jak samotność, potrzeba przynależności, życzliwość wobec innych czy szkolne niesnaski. I to wszystko w niewielkiej w sumie, bardzo czytelnej powieści graficznej.

Kodi to wspaniała historia o przyjaźni i samotności, o poświęceniu i oddaniu. Taka, która bawi, ale też niepomiernie rozczula. Jedna z tych opowieści, które cieszą oko, ale też rozgrzewa serce, niezależnie od tego, jak mało jest wiarygodna. Świetna propozycja dla mniejszych i większych czytelników, miłośników zwierząt i entuzjastów komiksu jako formy narracji. Wierzę, że podobnie jak my, będziecie wracać doń wielokrotnie.

Historie o przyjaźniach między dziećmi i zwierzętami cieszą się niesłabnącą popularnością. Książek i filmów o relacjach z psami (Lessie, wróć, Bella i Sebastian) jest całkiem sporo, ale powstają też takie o bardziej egzotycznych zwierzętach (jak choćby kiedyś Uwolnić orkę, a dziś Mia i biały lew, Pimi z Krainy Tygrysów i wiele innych). Nic więc dziwnego, że i autorzy...

Każdy z nas jest inny, każdy ma odmienną wrażliwość i zainteresowania. To sprawia, że czasami po prostu nie potrafimy nawiązać więzi z tymi, którzy są wokół nas. Brakuje nam tzw. pokrewnej duszy, z którą moglibyśmy porozumieć się bez słów. Jednak znalezienie takiej osoby nie jest łatwe. Pozostaje zająć się własnym hobby i czekać, aż los się odmieni, bo kiedyś w końcu na naszej drodze musi stanąć ktoś, kto nas zrozumie i zaakceptuje, dla kogo nie będziemy dziwakiem z określonym wyglądem i fantazją. I tak jest właśnie w przypadku Kati, bohaterki komiksu „Kodi” Jareda Culluma, którego wielokrotnie nagradzano za jego prace słynące z delikatności i rozmazania, jakie uzyskuje przy wykorzystaniu akwareli. Powieść obrazkowa jest jego debiutem książkowym.
Do historii wielkiej przyjaźni dziewczynki z niedźwiedziem wprowadzają nas migawki sielskości. Jest na nich las, ryby w wodzie, jezioro czy zatoka z górami widzianymi przez mgłę. Później akcja przyspiesza. Rzut oka na spokojnego kierowcę, kolejne klatka pokazuje zaskoczenie kierowcy i widzimy motocyklistę, który przejechał tuż przed maską. Dalej mknący motocyklista i w tle kierowca wygrażający obok samochodu. Możemy domyślić się, że wszystko rozgrywa się szybko. Nie ma czasu na zatrzymanie, bo już pędzimy przez las, by przed leśną chatą zbudowaną w stylu domków znanych z wczasów nad morzem odkryć, że motocykl prowadziła starsza kobieta.
Korpulentna bohaterka wraca do domu i szuka wnuczki, o którą się martwi. Zaleca jej wyjście z domu zamiast tkwienie w komiksach. Babcia Kati chciałaby, aby wnuczka miała przyjaciół. Z tego powodu wyprawia ją do sklepu, aby sobie coś kupiła. Bohaterka z niechęcią opuszcza dom. Widzimy, że zabiera ze sobą komiks, który w drodze na stację paliw czyta, rozmawia z jakimś mężczyzną. Ulewa zmusza ją do powrotu do domu. Jest ślisko, niebezpiecznie. W czasie przejścia przez niewielkie urwisko spada i zauważa, że nie jest jedyną ofiarą ukształtowania terenu i złego rozlokowania pni. W przełęczy leży unieruchomiony i głodny niedźwiedź. Dziewczyna oczywiście rusza z akcją ratunkową. Babcia okazuje się wspaniałą ratowniczą, która potrafi opatrzyć ranne zwierzę. Daje wskazówki, w jaki sposób nie uzależnić zwierzaka, aby ten mógł żyć samodzielnie na wolności. Katia oczywiście postępuje całkowicie inaczej. Karmiony rybami niedźwiedź oswaja się i stopniowo staje najlepszym przyjacielem zyskującym imię Kodi. Wydawałoby się, że ta sielanka będzie już trwała na zawsze. Jednak Katia ze względu na chorą ciocię musi wrócić z babcią do miasta, a tam szybko wraca do szkoły, w której po raz kolejny czuje się osamotniona. Do tego rówieśnicy ciągle z niej szydzą, nie wierzą w opowieści o niezwykłej przyjaźni. Dziewczyna tęskni za niedźwiedziem, a on za nią. Zwierzak okaże się na tyle zdeterminowany, że wyruszy na poszukiwanie swojej przyjaciółki, która w czasie zabaw z nim była bardzo szczęśliwa. Także dla Kodiego były to cudowne chwile i niezwykła więź, którą czuje, że nie może stracić. Właśnie z tego powodu rusza na poszukiwania Katii. Czy uda mu się dotrzeć z Alaski aż do Seattle? Jakie znajomości zawrze? Czy niedźwiedź może komuś pomóc? Przekonajcie się sami.
„Kodi” to ciepła opowieść o wielkiej przyjaźni. Mamy tu poruszającą historię dziewczynki, która z jakiegoś powodu jest nękana przez rówieśników i ucieka w świat lektur. Przeżywająca przygody ze swoimi ulubionymi bohaterami dziewczyna w końcu ma szansą na realną więź. Jej przyjaźń z niedźwiedziem jest niezwykła. Każde z bohaterów daje coś od siebie drugiemu. Mamy tu ciekawie pokazanych bohaterów, świetnie ujęte realia, w których funkcjonują i muszą sobie radzić. Pojawia się tu problem nie tylko wykluczenia, odmiennej urody, ale też niepełnosprawności i biedy. Każda postać jest inna. Bardzo podobają mi się tu ciepłe relacje między babcią i wnuczką. Wiele postaci ma bardzo okrągłe ciała. Niektórzy z nich są starzy i bolą ich stawy. Ot takie życiowe pokazanie różnych bolączek każdego z nas. Całość dopełniają ilustracje, które często zastępują jakikolwiek tekst. Na wielu planszach nie ma ani słowa, ale i tak możemy śledzić akcję. I to sprawia, że jest to ciekawy komiks do terapii i nauki opowiadania. Mamy tu 180 stron powieści obrazkowej oprawionej w solidną kartonową okładkę.

Każdy z nas jest inny, każdy ma odmienną wrażliwość i zainteresowania. To sprawia, że czasami po prostu nie potrafimy nawiązać więzi z tymi, którzy są wokół nas. Brakuje nam tzw. pokrewnej duszy, z którą moglibyśmy porozumieć się bez słów. Jednak znalezienie takiej osoby nie jest łatwe. Pozostaje zająć się własnym hobby i czekać, aż los się odmieni, bo kiedyś w końcu na...