Bardzo dobra, do przemyśleń. O tej książce szybko się nie zapomina.

Bardzo dobra, do przemyśleń. O tej książce szybko się nie zapomina.

Bardzo przenikliwa historia która wzruszyła mnie i dała do zrozumienia dużo ważnych rzeczy.

Bardzo przenikliwa historia która wzruszyła mnie i dała do zrozumienia dużo ważnych rzeczy.

Nieodkładalna.
Chwytająca za serce.
Zapadająca w pamięć.

Tak mogłabym opisać tą książkę.

Kerry i Tim chcą się dostać na medycynę, muszą jeszcze tylko zdać egzaminy wstępne.
Nie wiedzą jednak, że podczas imprezy sylwestrowej, życie wystawi ich na ciężką próbę.

U ich szkolnego kolegi, Joela, dochodzi do zatrzymania akcji serca. Kerry, która od lat się w nim podkochuje, rzuca mu się na pomoc, a Tim... staje jak wryty.

Nikt z nich nie zdaje sobie wtedy sprawy, że te 18 minut odmieni 18 lat ich życia, a losy całej trójki zostaną bezpowrotnie splecione.

Nie będę mówić nic więcej. Po prostu musicie ją przeczytać!
Wzruszająca historia o tym, że ocalić człowieka można na wiele sposobów, a samo uratowanie komuś życia nie gwarantuje jeszcze szczęśliwego zakończenia

Nieodkładalna.
Chwytająca za serce.
Zapadająca w pamięć.

Tak mogłabym opisać tą książkę.

Kerry i Tim chcą się dostać na medycynę, muszą jeszcze tylko zdać egzaminy wstępne.
Nie wiedzą jednak, że podczas imprezy sylwestrowej, życie wystawi ich na ciężką próbę.

U ich szkolnego kolegi, Joela, dochodzi do zatrzymania akcji serca. Kerry, która od lat się w nim podkochuje,...

12-26 sierpnia 2022

12-26 sierpnia 2022

Świetna książka! Spotkałyśmy się przypadkowo - poszłam do księgarni, żeby kupić w desperacji cokolwiek. Nie zawiodłam się. Jak dla mnie jest to o połowę krótsza, o wiele przyjemniejsza wersja "Małego życia". Pożarłam tę lekturę w kilka dni. Nieprzewidywalna, wzruszająca. Cieszę się, że niektóre wydarzenia w tej książce mają niesztampowy rozwój. Myślałam, że będzie to zwykłe romansidło, ale na szczęście się myliłam.

Świetna książka! Spotkałyśmy się przypadkowo - poszłam do księgarni, żeby kupić w desperacji cokolwiek. Nie zawiodłam się. Jak dla mnie jest to o połowę krótsza, o wiele przyjemniejsza wersja "Małego życia". Pożarłam tę lekturę w kilka dni. Nieprzewidywalna, wzruszająca. Cieszę się, że niektóre wydarzenia w tej książce mają niesztampowy rozwój. Myślałam, że będzie to zwykłe...

"Jak ocalić życie" mnie zmiażdżyła. To jest tak bolesna historia. Przynajmniej dla mnie, bo częściowo potrafię się utożsamić z bohaterami. Bardzo ciekawy i coraz rzadziej spotykany jest też zabieg zastosowany w książce. Mianowicie idziemy z bohaterami przez wiele lat ich życia. Prawie 30! Niespotykane. Ciężko jednocześnie mi pisać o tej książce, bo tak bardzo mnie emocjonalnie przetargała i mam wrażenie, że cokolwiek o niej napiszę to będzie za mało.
.
Ta opowieść kręci się wokół trzech osób: Joela, Kerry i Tima. Tim i Kerry znają się od lat. Joel natomiast jest kolegą ze szkoły, w których dziewczyna zawsze gdzieś pokładała swoje uczucia. Jednak jedna sylwestrowa noc kiedy bohaterowie mają 17 lat i ich głowy są pełne marzeń i planów na przyszłość zmienia cały układ zdarzeń. Serce Joela przestaje bić na kilkanaście minut. Przez kilkanaście minut chłopak jest po prostu martwy. Ale Kerry i Tim planują przecież karierę lekarską. Kerry z całych sił stara się Joela uratować próbując przywrócić mu funkcje życiowe. Tim zgarnia laury jednak kiedy na miejsce dociera karetka, a on chwilę wcześniej zmienia wykończoną dziewczynę. Jednak nie wszystko jest takie jak się to odbiera. Ta historia i zależności tych młodych ludzi są bardzo skomplikowane. Od tej chwili wszystko się zmienia, nic nie jest takie jak miało być. Świat nie okazuje się stać otworem i targa naszymi bohaterami na lewo i prawo. To co oni tam przeszli mnie napawa przerażeniem. Doskonale czuję jak mogli się czuć oni. Ahh, tak bardzo staram się Wam przekazać jak ważna jest ta książka. Mam nadzieję, że chociaż trochę mi się udało.
.
Czy świat nie powinien być dla młodych ludzi piękny? Zachęcać do zdobywania szczytów swoich możliwości? Wspierać w dążeniu do osiągania celów? Świat mógłby być taki piękny. Myślenie życzeniowe niestety. Tak samo w tej książce, tak samo jest z tymi bohaterami. Bolesna, chodź brutalnie prawdziwa historia. Mam nadzieję, że przeczytacie i sami się przekonacie.

"Jak ocalić życie" mnie zmiażdżyła. To jest tak bolesna historia. Przynajmniej dla mnie, bo częściowo potrafię się utożsamić z bohaterami. Bardzo ciekawy i coraz rzadziej spotykany jest też zabieg zastosowany w książce. Mianowicie idziemy z bohaterami przez wiele lat ich życia. Prawie 30! Niespotykane. Ciężko jednocześnie mi pisać o tej książce, bo tak bardzo mnie...

Sam pomysł na książkę był cudowny i pierwsze strony pochłonęłam jak gąbka wodę. Problemem była dalsza część, dla mnie była jak droga przez kolce. Nie mogłam zdzierżyć problemów bohaterów i niespełnionej miłości. Zwłaszcza że po szkolnym epizodzie czas akcji przyśpiesza, ilość spotykanych bohaterów powiększa się, lata lecą, natomiast tylko jedno stoi w miejsce - mentalność postaci, nieważne czy oni mają po 18, po 24 czy po 30 lat ich zachowanie niemal się nie zmienia. Przez drętwe dialogi, braki w komunikacji między bohaterami (to i tak jest delikatnie powiedziane) czy ilość irytujących sytuacji, książka zaczęła mi się dłużyć. Koniec tego nie uratował, nie było żadnych fajerwerków ani efektu "wow", tylko bardziej "no nareszcie!". Gdyby ta książka była chudsza chociaż w połowie o wiele więcej by zyskała, niż straciła.

Sam pomysł na książkę był cudowny i pierwsze strony pochłonęłam jak gąbka wodę. Problemem była dalsza część, dla mnie była jak droga przez kolce. Nie mogłam zdzierżyć problemów bohaterów i niespełnionej miłości. Zwłaszcza że po szkolnym epizodzie czas akcji przyśpiesza, ilość spotykanych bohaterów powiększa się, lata lecą, natomiast tylko jedno stoi w miejsce - mentalność...

"Jak ocalić życie" to powieść, o której trudno będzie mi zapomnieć. Eva Carter dobrze wiedziała, jak wciągnąć swoich czytelników w życie bohaterów i w pełni w tę historię zaangażować.

Początkowo nie byłam pewna, czy ta powieść jest dla mnie. Bohaterowie wydawali się infantylni, a fabuła banalna. Nic bardziej mylnego. Opowieść o Kelly, Joelu i Timie szybko rozgościła się w moim sercu i w mojej głowie, a gdy odkładałam książkę, wciąż nią żyłam. Autorka nie pozwoliła sobie na przewidywalność, czytelnik nie miał możliwości się nudzić, a bohaterowie – nawet nie wiem, w którym momencie – stali się mi bliscy.

W końcu 18 lat to ponad połowa ich życia. O jego kierunku przesądziło 18 minut. Złamana kariera, weryfikacja marzeń, zmiany priorytetów, uczenie się siebie wciąż na nowo – to wszystko dzieje się na naszych oczach, bohaterowie zmieniają się z dzieci w dorosłych, a dzięki odpowiedniej konstrukcji Autorka nie zanudza tym, co dzieje się w międzyczasie. Kolejne miesiące, kolejne lata pokażą czytelnikom zmiany w samych bohaterach, ale też osiągnięcia nauki, zmiany technologiczne czy mentalne w społeczeństwie.

Ponadto czytelnik będzie miał do czynienia z zagadnieniami takimi jak depresja, narkomania, hierarchia szpitalna czy rodzice, którzy są wampirami energetycznymi. Obecne – choć nieco w tle – są też wydarzenia historyczne, jak atak na WTC czy zamachy w Londynie w 2005 roku.

Są takie powieści, które wkradają się w serce i umysł czytelnika. Po zakończeniu lektury zostawiają po sobie masę emocji, refleksji i ogromną tęsknotę za bohaterami. Taka jest powieść "Jak ocalić życie" Evy Carter i to zdecydowanie moja tegoroczna topka w swojej kategorii. Polecam!

"Jak ocalić życie" to powieść, o której trudno będzie mi zapomnieć. Eva Carter dobrze wiedziała, jak wciągnąć swoich czytelników w życie bohaterów i w pełni w tę historię zaangażować.

Początkowo nie byłam pewna, czy ta powieść jest dla mnie. Bohaterowie wydawali się infantylni, a fabuła banalna. Nic bardziej mylnego. Opowieść o Kelly, Joelu i Timie szybko rozgościła się w...

„… zaczynam rozumieć, że jest czas na pomoc i czas, gdy trzeba pozwolić ludziom radzić sobie samym.”

Kerry i jej przyjaciel Tim chcą w przyszłości ratować ludzkie życie. Przed nimi wstępne egzaminy na medycynę. Na zabawie sylwestrowej, niespodziewanie ich kolega Joel traci przytomność. Przez osiemnaście minut Kerry z zaciętością próbuje przywrócić akcję jego serca, zszokowany Tim nie potrafi się ruszyć, nic nie robi. To wydarzenie na zawsze zmieni ich życie, nic już nigdy nie będzie takie samo.

Akcja powieści intryguje i niesie emocje. Bohaterowie ciekawie, naturalnie wykreowani - młodzi ludzie, którzy stoją u progu dorosłości. Narracja toczy się z perspektywy trojga bohaterów, dokładnie widzimy co nimi kieruje, do czego dążą, czego się boją. Mamy osiemnaście lat z ich życia, widzimy, jak zmieniają się na przełomie tych lat i jak bardzo wydarzenie z nocy sylwestrowej wycisnęło na nich swoje piętno. Wzloty i upadki jakie niesie życie.

Autorka porusza trudne, złożone problemy, robi to z wyczuciem, naturalnie bez zbędnego słodzenia. Między Kerry, Timem i Joelem wytworzył się swoisty trójkąt miłosny. Dramaty, niepowodzenia, chwile radości. Szukanie własnej życiowej drogi, problemy finansowe, oczekiwania innych, a nasze wybory, miłość, nieodwzajemnione uczucia. Uzależnienie od narkotyków i leków.

Ciekawe spojrzenie na naukę, pracę przyszłych lekarzy, z czym muszą na co dzień się mierzyć.

Przyjemnie spędzony czas, opowiedziana historia wciąga, niesie emocje. Wartościowa, nietuzinkowa pozycja, o życiu, śmierci, miłości. Polecam.

„… zaczynam rozumieć, że jest czas na pomoc i czas, gdy trzeba pozwolić ludziom radzić sobie samym.”

Kerry i jej przyjaciel Tim chcą w przyszłości ratować ludzkie życie. Przed nimi wstępne egzaminy na medycynę. Na zabawie sylwestrowej, niespodziewanie ich kolega Joel traci przytomność. Przez osiemnaście minut Kerry z zaciętością próbuje przywrócić akcję jego serca,...

Czy znacie zasady pierwszej pomocy przedmedycznej? Myślę, że większość z nas zna, ale czy w sytuacji zagrożenia czyjegoś życia będziemy w stanie przełożyć teorię na praktykę? Czy nie sparaliżuje nas stres i strach?
Kerry i Tim, główni bohaterowie książki, mieli okazję, żeby się o tym przekonać. Na imprezie sylwestrowej, na ich oczach Joel, szkolna gwiazda futbolu, nagle upada i traci przytomność. Jego serce nie bije przez blisko 18 minut. Joel przeżywa tylko dzięki szybkiej reakcji Kerry i Timiego.
Te 18 minut ma ogromny wpływ na przyszłe życie całej trójki...

Książka ma nieco ponad 430 stron, a mieści w sobie ponad 18-letnią historię trójki głównych bohaterów. Ma króciótkie rozdziały pisane z perspektywy Kerry, Tima i Joela dzięki czemu niesamowicie szybko i przyjemnie się ją czyta. Porusza mnóstwo ważnych tematów tj. miłość, poszukiwanie własnego powołania, moc przebaczenia, radzenie sobie z chorobą, uzależnienie oraz dorastanie.
Książka jest niesamowicie bogata w emocje i wielowątkowa. Na naszych oczach bohaterowie zmieniają się z nastolatków w dorosłych, a my uczestniczymy w ich życiowych perypetiach. Bardzo przypadła mi do gustu i polecam ją z całego serca. Gatunkowo to bardziej mądry obyczaj, ale pojawia się też wątek miłosnym.

Czy znacie zasady pierwszej pomocy przedmedycznej? Myślę, że większość z nas zna, ale czy w sytuacji zagrożenia czyjegoś życia będziemy w stanie przełożyć teorię na praktykę? Czy nie sparaliżuje nas stres i strach?
Kerry i Tim, główni bohaterowie książki, mieli okazję, żeby się o tym przekonać. Na imprezie sylwestrowej, na ich oczach Joel, szkolna gwiazda futbolu, nagle...