Wychowanie dzieci w duchu równości i poszanowaniu ich samych jest dziś niezwykle ważne. Niestety natrafiłem na media społecznościowe aktorki gdzie jawnie wyszydza i promuje nienawistne zachowania ze względu na przynależność do danej płci. Uważam niestety, że w tak spolaryzowanym społeczeństwie takie osoby jak autorka powinny mieć jak najmniejszy kontakt z wychowaniem przyszłego pokolenia.

Wychowanie dzieci w duchu równości i poszanowaniu ich samych jest dziś niezwykle ważne. Niestety natrafiłem na media społecznościowe aktorki gdzie jawnie wyszydza i promuje nienawistne zachowania ze względu na przynależność do danej płci. Uważam niestety, że w tak spolaryzowanym społeczeństwie takie osoby jak autorka powinny mieć jak najmniejszy kontakt z wychowaniem...

Dzisiejszym postem chciałabym poruszyć dość kontrowersyjny temat, a mianowicie… chłopiec i róż? 🤯 Ja wiem, wiem! Przecież mamy XXI wiek i każdy może nosić to, co chce. Ale czy aby na pewno? W naszych umysłach zakorzeniło się, że chłopcom nie wypada płakać, bawić się lalkami, nosić różowego koloru. Jak to ma się do pewności siebie chłopców? Do dokonywania wyborów i ich akceptacji?

Matylda cieszy się, że jest dziewczynką, bo może robić dużo różnych rzeczy. Tylko nie zawsze brat lubi, gdy chodzi za nim krok w krok i próbuje się z nimi bawić w zabawy dla starszaków. Ale Matylda zawsze znajdzie sobie zajęcie. W końcu może robić to, co dziewczynki i to, co chłopcy. Nawet nosić różową czapkę. Tak, jak tata. I tak, jak Tymon, który tę czapkę od taty pożyczył. Co z tego wyniknie? Musicie przekonać się sami!

Ta książka jest świetną bazą do rozmowy wyjściowej na temat koloru różowego u chłopców. A potem pójść krok dalej - wolność wyboru, emocje z tym związane, akceptacja. Przy tej historii można poruszyć również aspekt podejmowania decyzji. Ale, co ważne, historia Matyldy, Tymona i Różowej Bandy daje przestrzeń do analizy własnych zachowań. Do tego, czy przypadkiem sami nie podążamy za krzywdzącymi stereotypami. Czy nie rządzą nami blokujące schematy. Przecież kolory, zabawki i emocje nie mają płci.

Ale też ta książka może być po prostu dobra do wspólnego spędzenia czasu, relaksu, wzmacniania więzi. Pytanie czy to Wam wystarcza, czy macie ochotę pójść krok dalej i odpowiednio pokierować rozmowę 🥰

Dzisiejszym postem chciałabym poruszyć dość kontrowersyjny temat, a mianowicie… chłopiec i róż? 🤯 Ja wiem, wiem! Przecież mamy XXI wiek i każdy może nosić to, co chce. Ale czy aby na pewno? W naszych umysłach zakorzeniło się, że chłopcom nie wypada płakać, bawić się lalkami, nosić różowego koloru. Jak to ma się do pewności siebie chłopców? Do dokonywania wyborów i ich...

Czy słyszeliście już o akcji, którą w miesiącu marcu prowadzi @wydawnictwomamania ?
#mamaniawspieradziewczynki to kolejny z genialnych pomysłów , dzięki któremu zamiast szerzyć stereotypowe myślenie mamy szansę budować poczucie wartości i wiarę we własne możliwości.❤️

Przy tej okazji nie mogłam przejść obojętnie obok serii, która w moim rozumieniu jest jedną z tych, która na czytelniczej półce powinna na stałe zagrzać miejsce.
Mowa oczywiście o serii autorstwa @ilonakostecka ,właścicielki bloga "Mum and the City" która należy do dumnych prekursorek wartościowych idei.

Będąc dzieckiem wychowywanym czynnie wśród stereotypów z ogromną nadzieją spoglądam na tytuły jak te, w których rodzeństwo, Matylda i Tymon uczą się poznawania otaczającego świata w otwartości i uważności.
Zerknijcie sami!

Przy okazji cennej współpracy, jaką udało mi się nawiązać z wydawnictwem otrzymałam wszystkie trzy tytuły jakie się pojawily:
✨️"Matylda odważna i Pralkowy Potwór"
✨️"Matylda, Tymon i Supermoce"
✨️"Matylda, Tymon i Różowa Banda".

Matylda to dziewczynka, która ceni własną opinię i z zaangażowaniem ją wyraża. Jej starszy brat, Tymon, również pełen samoświadomości towarzyszy siostrze w najróżniejszych okolicznościach codzienności.
Takim sposobem rodzeństwo mimo niezgody, która bywa w każdej rodzinie na porządku dziennym uczy się wzajemnego wsparcia, porozumienia i szuka własnych sposobów na rozwiazywanie konfliktów.

Co znajdziecie wewnątrz publikacji?
Rodzinę bez postawionych ograniczeń, ale z wartościami. Równość w szerokim tego słowa znaczeniu. Łzy i róż, które nie są zarezerwowane dla konkretnej płci.
A dla fanów taty w fartuszku... też coś się znajdzie!🤭🤩

Co myślisz o takiej akcji?
Wspierasz swoje dzieci w wyrażaniu własnego zdania?🤔😊

Czy słyszeliście już o akcji, którą w miesiącu marcu prowadzi @wydawnictwomamania ?
#mamaniawspieradziewczynki to kolejny z genialnych pomysłów , dzięki któremu zamiast szerzyć stereotypowe myślenie mamy szansę budować poczucie wartości i wiarę we własne możliwości.❤️

Przy tej okazji nie mogłam przejść obojętnie obok serii, która w moim rozumieniu jest jedną z tych, która...

W trzeciej części przygód ,, Matylda i Tymon’’ znowu spotykamy się z sympatycznym rodzeństwem.
Tym razem tematyka poruszy czuły punkt, jak łamanie stereotypów co może chłopiec, a co wypada tylko dziewczynce.

Matylda i Tymon po dobrym obiadku, sporządzonym przez tatusia, udają się wraz z nim na plac zabaw.
Mnóstwo tu dzieci i rodziców. Tych drugich to już z daleka słychać, jeszcze bardziej od donośnych radosnych pokrzykiwań dzieci.
A to brzmi w ten sposób: ,,Uważaj’’, ,,Czekaj, to pomogę’’, ,,Tam nie’’, ,, Bo spadniesz’’.
Od takich uwag można od razu się rozchorować.
Tata naszej dwójki, podchodzi troszkę inaczej do życia i daje dzieciom odrobinę luzu i zaufania. Siada z książką na ławce i jest do dyspozycji dzieci, wtedy jak te same się zgłoszą do niego.
Chłopiec spotyka na placu kolegów z przedszkola i dołącza do zespołu. Za nimi oczywiście plącze się Matylda. Jest to trochę utrapienie dla Tymona, ale zawsze to siostra , więc nie próbuje jej odganiać.
Spostrzegawczy chłopcy szybko orientują się, że w ogrodzeniu jest dziura , przez którą łatwo wydostać się poza teren zabawowy.
Tymon, żeby pozbyć się siostry, ale jej nie urazić proponuje odpowiedzialne zadanie stania na czatach przed uszkodzonym kawałkiem płotu i pilnowania ,czy ktoś się nie zbliża.
Matylda nie jest zachwycona ,że musi zostać . Przeżywa wewnętrzne rozterki opuszczenia miejsca i w duchu odgraża się chłopcom.
A ci z kolei za parkanem przedzierają się przez chaszcze i docierają do starej kanapy, wyrzuconej niechlubnie na śmietnik w miejscu do tego nieodpowiednim.
Ale dla dzieciaków to frajda nie z tej ziemi, organizują sobie bazę na niej i składają do jej wnętrza swoje skarby jak np. pisak, guziki, kamyki.
Od tej chwili są bandą, bez nazwy jeszcze, ale za to z pinem do wejścia na kanapę czyli do bazy. Z tyłu za oparciem nawet wypisują cztery cyfry kodu, który tylko oni mają prawo znać.
Chłopcy doskonale bawią się w tej bazie, dopóki Tymon nie marznie w uszy bez czapki. Tendencyjnie nie założył jej przed wyjściem z domu, myśląc, że będzie mu za gorąco; choć tata prosił by to zrobił, ale nie nalegał stanowczo.
Tymon biegnie do taty po czapkę , który daje mu swoją różową, żeby nie marzł.
Po powrocie do bazy spotyka się jednak z wykluczeniem i pośmiewiskiem na temat koloru nakrycia głowy, jakoby chłopcom kolor różowy nie przysługiwał.
W sukurs przychodzi mu Matylda ,która broni brata .

Jak się skończyło nieporozumienie z czapką?
Czy chłopcy zrozumieją ,że kolor niebieski i różowy może być odpowiedni zarówno dla dziewczynek i dla chłopców?
Jaka nazwa zostanie wybrana dla ich bandy?
Czy notowania Matyldy wzrosną u chłopców?

Wszystkiego dowiecie się po przeczytaniu do końca lektury i obejrzeniu pięknych obrazków.

Można tylko brać przykład z rodziny Matyldy i Tymona. Może świat byłby wtedy bardziej różowy.

W trzeciej części przygód ,, Matylda i Tymon’’ znowu spotykamy się z sympatycznym rodzeństwem.
Tym razem tematyka poruszy czuły punkt, jak łamanie stereotypów co może chłopiec, a co wypada tylko dziewczynce.

Matylda i Tymon po dobrym obiadku, sporządzonym przez tatusia, udają się wraz z nim na plac zabaw.
Mnóstwo tu dzieci i rodziców. Tych drugich to już z daleka słychać,...

To już trzecia książeczka z serii o zwariowanym rodzeństwie.
Tym razem Matylda i Tymon razem z tatą wybierają się na plac zabaw, gdzie spotykają kolegów Tymona.
Wścibscy chłopcy od razu zauważają dziurę w płocie, dzięki której mogą dostać się do miejsca idealnego pod bazę o jakiej marzą.
•
Nie uwierzycie, ale tą recenzję muszę pisać drugi raz. O ile po pierwszym zapoznaniu córka nie złapała bakcyla, tak po drugiej lekturze, chciała aby przeczytać ją jeszcze raz i jeszcze raz.
Dla mnie pierwsza część opowiadająca o „Pralkowym potworze”, była genialna.
Ta część zachwyciła mnie odrobinę mniej, jednak najważniejsze, że córka uwielbia Matyldę i Tymona. To teraz jej ulubiona seria, chociaż do pokochania drugiej i trzeciej części potrzebowała odrobinę więcej czasu.
•
Książeczki napisane są w zabawny i przystępny dla dzieci sposób. Dotykają ich codziennych problemów i obaw. Są w miarę krótkie, z mnóstwem ładnych ilustracji, dlatego przyciągną uwagę niejednego dziecka.

To już trzecia książeczka z serii o zwariowanym rodzeństwie.
Tym razem Matylda i Tymon razem z tatą wybierają się na plac zabaw, gdzie spotykają kolegów Tymona.
Wścibscy chłopcy od razu zauważają dziurę w płocie, dzięki której mogą dostać się do miejsca idealnego pod bazę o jakiej marzą.
•
Nie uwierzycie, ale tą recenzję muszę pisać drugi raz. O ile po pierwszym zapoznaniu...

Tymon z Matyldą oraz tatą wybierają się na plac zabaw, a tam bardzo szybko Tymon uznaje, że jego młodsza siostra nie nadaje się do zabawy z bandą chłopców. Próbując się jej "pozbyć" przydziela jej rzekomo odpowiedzialne zadanie, a sam z kolegą udaje się do tajnej bazy.

Gdy Tymon marznie pożycza czapkę od taty (bo sam swojej nie chciał zabrać),która okazuje się różowa, co wyśmiewają koledzy, twierdząc, że chłopcy nie lubią różowego. No I tutaj dziecięcy rozsądek i brak uprzedzeń biorą górę, gdy Matylda udowadnia im, że to dziwne, że dziewczynki mogą lubić każdy kolor, A chłopcy nie mogą lubić różowego?

Rewelacyjna! Nienachalna w przekazie i w prostej opowieści ukazująca kontrast między dotychczasowym podejściem, a takim przyszłościowym, które chcielibyśmy wpoić naszym dzieciom.

Dziewczynki mogą uganiać się za potworami, chłopcy mogą nosić różowe czapki, a tata gotować obiad i zabrać dzieci na plac zabaw

Tymon z Matyldą oraz tatą wybierają się na plac zabaw, a tam bardzo szybko Tymon uznaje, że jego młodsza siostra nie nadaje się do zabawy z bandą chłopców. Próbując się jej "pozbyć" przydziela jej rzekomo odpowiedzialne zadanie, a sam z kolegą udaje się do tajnej bazy.

Gdy Tymon marznie pożycza czapkę od taty (bo sam swojej nie chciał zabrać),która okazuje się różowa, co...

Ale mnie ta książka pozytywnie zaskoczyła! "Matylda, Tymon i Różowa Banda" jest przede wszystkim genialnie napisana- jezykiem prostym,idealnie odzwierciedlającym dziecięce postrzeganie świata. Mnóstwo tu codziennych,realnych sytuacji i trafnych spostrzeżeń.
Matylda i Tymon idą na plac zabaw,gdzie spotykają kolegów chłopca. Młodsza siostra nie jest mile widziana przy budowaniu bazy,ale na koniec okazuje się,że może się przydać! Dzieci zakładają Różową Bandę, do której może należeć każdy. Tak samo jak każdy może nosić różowe rzeczy 😉

Ta książeczka jest zabawna,lekka i urocza. Do tego niesie mądre przesłanie i jest napisana prostym językiem dostosowanym do wieku dziecka. Idealnie jest tu oddane myślenie i zachowania dorosłych, które powtarzają z automatu,a także dziecięce kłótnie i zabawy.
Bardzo podoba mi się opisanie całej sytuacji z budowaniem bazy i noszeniem różowej czapki przez Tymona. Fajnie,że dzieci same doszły do tego,że Matylda,choć jest mniejsza,może mieć też swoją funkcję w grupie i że Banda może być różowa,bo to kolor nie tylko dla chłopców.
Do tego cudowne ilustracje Anny Simeone,twarda oprawa i umiarkowana ilość tekstu. Historyjka jest naprawdę ciekawa i warta uwagi,bo bardzo bliska naszym dzieciom 😉

Ale mnie ta książka pozytywnie zaskoczyła! "Matylda, Tymon i Różowa Banda" jest przede wszystkim genialnie napisana- jezykiem prostym,idealnie odzwierciedlającym dziecięce postrzeganie świata. Mnóstwo tu codziennych,realnych sytuacji i trafnych spostrzeżeń.
Matylda i Tymon idą na plac zabaw,gdzie spotykają kolegów chłopca. Młodsza siostra nie jest mile widziana przy...