GTO to komedia, której fabuła momentami zahacza o absurd. Żarty są tutaj raczej dosadne i prostolinijne.
Dialogi są naprawdę dobre, fabuła jest nieoczywista, dzięki czemu cały czas chciałam czytać dalej i dalej.

Rysunki są świetne, dość realistyczne. Bardzo podoba mi się zmiana kreski/sposobu rysowania, w zależności od klimatu danej sceny.
Klimat mangi jest zmienny. Od zabawnych, komediowych wręcz scen, często przechodzimy do tych bardziej poważnych, gdzie poruszane są prawdziwe życiowe problemy.

Dla mnie ta manga jest po prostu świetna! ;-)

GTO to komedia, której fabuła momentami zahacza o absurd. Żarty są tutaj raczej dosadne i prostolinijne.
Dialogi są naprawdę dobre, fabuła jest nieoczywista, dzięki czemu cały czas chciałam czytać dalej i dalej.

Rysunki są świetne, dość realistyczne. Bardzo podoba mi się zmiana kreski/sposobu rysowania, w zależności od klimatu danej sceny.
Klimat mangi jest zmienny. Od...

Nauczanie czas zacząć! I już na samym początku Onizuka poznaje z czego słynie była II D.

Nauczanie czas zacząć! I już na samym początku Onizuka poznaje z czego słynie była II D.

Genialne przedstawienie pracy nauczyciela i pedagoga na wesoło... i to z niebanalnym czesto dosc sprosnym chumorem ;D Onizuka jest świetna postacia - wytrwaly w dazeniu do celu oraz zrobi wszystko by pomoc swoim uczniom nawet gdy oni sami niezbyt tego chca, a przy tym nieco zafiksowany na punkcie slicznych licealistek xD W tym tomie zaczelo sie dreczenie nauczyciela przez klase z piekla rodem, a gdy nauczyciel sobie poradzil to bylo tez dreczenie ucznia. Onizuka jednak pokazuje, ze na wszystko jest rada i nie ma sytuacji bez wyjscia mimo, ze nie wszystko uklada sie zgodnie z planem. Pojawilo sie tez pare nowych ciekawych osobek i wiele zaskakujacych zwrotow akcji. Bardzo pozytywna manga, zdecydowanie warta kontynuacji. Co prawda specyficzna kreska, ale to norma w przypadku starszych tytulow wiec mozna przymnkac na to oko.... wazniejsza jest ciekawa fabula i to ze czyta sie blyskawicznie bo tak wciaga ^.^

Genialne przedstawienie pracy nauczyciela i pedagoga na wesoło... i to z niebanalnym czesto dosc sprosnym chumorem ;D Onizuka jest świetna postacia - wytrwaly w dazeniu do celu oraz zrobi wszystko by pomoc swoim uczniom nawet gdy oni sami niezbyt tego chca, a przy tym nieco zafiksowany na punkcie slicznych licealistek xD W tym tomie zaczelo sie dreczenie nauczyciela przez...

Wystarczy być wytrwałym, aby spełnić swoje marzenia. Doskonałym przykładem tego jest właśnie Onizuka, który po serii szalonych przygód stał się pełnoprawnym nauczycielem. Jego umysł oczywiście zaprzątnięty jest wizją pięknych nastolatek, które będzie miał okazje uczyć. Los bywa jednak czasem dość złośliwy i szybko okazuje się, że nie trafi on do liceum a gimnazjum. Przyjdzie mu więc edukować bandę dzieciaków, które nie mają nic wspólnego z jego wizją wspaniałej pracy. Jakby tego było jeszcze mało, pod opiekę dostaje on dosyć trudną klasę. Uczniów, których poprzedni wychowawcy niezbyt długo wytrwali na stanowisku, kończąc często mocnym załamaniem psychicznym. Ktoś takie jak Onizuka, nie ma jednak zamiaru się łatwo poddać i można być pewnym, że podejmie on rzucone mu wyzwanie.

Trzeci tom serii nadal wypełniony jest po brzegi gigantyczną dawką humoru (często sprośnego). Manga ma już swoje lata na karku i powstawała ona w okresie, kiedy żarty z podtekstem nie były niczym złym. Teraz jej odbiór będzie mocno zależny od wieku czytelnika i jego „tolerancji” na brak współczesnej poprawności politycznej. Humor nie jest jednak nadmiernie przesadzony. Bywa on czasem trochę skrajny, ale w większości przypadków potrafi naprawdę mocno rozbawić. Obok tego wszystkiego obserwując losy tytułowego Onizuki, zagłębiamy się również w obraz Japonii lat 90. Autor pozwala więc czytelnikowi zobaczyć ekscytujący i trochę szalony świat minionego okresu, kiedy wiele rzeczy wyglądało zupełnie inaczej.

To nadal nie jest wszystko, co ma do zaoferowania tytuł. Pod wierzchnią warstwą lekkiego humoru, zostają zaprezentowane dość trudne i często emocjonalne treści. Wiele ukazanych problemów nastolatków jest ponadczasowa. Począwszy od chęci zaistnienia w grupie, kończąc na przejawach szkolnej przemocy. Fabuła mangi nie staje się przez to nagle nadmiernie przytłaczająca. Twórcy w doskonały sposób udaje się połączyć taką treść z humorem, nie umniejszając przy tym złożoności danego problemu i eksponując go w bardzo inteligentny sposób....

https://gameplay.pl/news.asp?ID=138331

Wystarczy być wytrwałym, aby spełnić swoje marzenia. Doskonałym przykładem tego jest właśnie Onizuka, który po serii szalonych przygód stał się pełnoprawnym nauczycielem. Jego umysł oczywiście zaprzątnięty jest wizją pięknych nastolatek, które będzie miał okazje uczyć. Los bywa jednak czasem dość złośliwy i szybko okazuje się, że nie trafi on do liceum a gimnazjum....

Bycie nauczycielem wydaje się całkiem łatwe. Człowiek posiedzi trochę, pogada do dzieciaków, zada im jakąś pracę domową i co chwile ma przerwy. Do tego ponad dwa miesiące urlopu i jak nie chce nam się pracować, to robimy klasówkę czy odpytujemy uczniów. Wydawałoby się, że to praca idealna. Pozory jednak mylą i rola nauczyciela wymaga od człowieka znacznie więcej, niż może się nam wydawać. Przekonał się o tym Eikichi Onizuka – bohater mangi Great Teacher Onizuka.

Trzeci tom Great Teacher Onizuka to swego rodzaju początek głównej fabuły mangi. Poprzednie dwa tomy świetnie przybliżają nietuzinkową postać, jaką jest Eikichi Onizuka. Poznajemy naszego bohatera, jego zapał, ambicje i dziwne zachowania. Teraz przychodzi jednak pora na zderzenie z rzeczywistością bycia nauczycielem i wychowawcą. Jest to naprawdę ciekawe zagranie, które pokazuje, jak bardzo nieprzygotowany jest Onizuka. Oczywiście daje to też pole do masy świetnych gagów i żartów.

Trzeci tom nowej edycji Great Teacher Onizuka to kolejna perełka i dowód na to, że GTO to jedna z najfajniejszych serii, jakie powstały. Mamy masę humoru, ale też poważne momenty mówiące sporo o świecie, w jakim żyjemy. Ja jestem zakochany w tej mandze i trzeci tom przypomniał mi, jaki to wspaniały tytuł. Szczerze polecam GTO każdemu.

Bycie nauczycielem wydaje się całkiem łatwe. Człowiek posiedzi trochę, pogada do dzieciaków, zada im jakąś pracę domową i co chwile ma przerwy. Do tego ponad dwa miesiące urlopu i jak nie chce nam się pracować, to robimy klasówkę czy odpytujemy uczniów. Wydawałoby się, że to praca idealna. Pozory jednak mylą i rola nauczyciela wymaga od człowieka znacznie więcej, niż może...

JAK ZE ZBOCZONYM KUMPLEM

Jakiś czas temu powróciłem do kilku starszych tytułów mangowych i przekonałem się, jak bardzo we współczesnych mangach brakowało mi tego klimatu z lat 80. i 90. XX wieku i nawet nie zdawałem sobie z tego sprawy. Dlatego też, chociaż mamy masę znakomitych współczesnych serii, to właśnie wznowienia / wydanie takich tytułów, jak „GTO” przyniosło mi chyba najwięcej czytelniczej satysfakcji na tym polu. A im dalej brnę w przygody zboczonego, ale poczciwego nauczyciela, tym bardziej cieszę się, że wznowienie zagościło na rynku i tym chętniej polecam je każdemu miłośnikowi tego typu – shounenowo-seinenowych – mang.

Pora na nowych uczniów! Gdy Onizuka przejmuje nową klasę, nie wie jeszcze, co to dla niego będzie oznaczało. Wstyd, jaki go już niedługo czeka to jednak zaledwie skromny początek, bo z tego wyzwania zawodowego… może nie ujść z życiem!

https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2022/02/gto-great-teacher-onizuka-3-touru.html

JAK ZE ZBOCZONYM KUMPLEM

Jakiś czas temu powróciłem do kilku starszych tytułów mangowych i przekonałem się, jak bardzo we współczesnych mangach brakowało mi tego klimatu z lat 80. i 90. XX wieku i nawet nie zdawałem sobie z tego sprawy. Dlatego też, chociaż mamy masę znakomitych współczesnych serii, to właśnie wznowienia / wydanie takich tytułów, jak „GTO” przyniosło mi...

Początki nauczania i początki dręczenia, zapoznanie się z tym wszystkim. Wtedy jeszcze szczera nienawiść Muraia i jego kumpli do nauczyciela, próby unicestwienia, jak i pierwsze spotkanie z "mamuśką" i druga próba samobójcza Yoshikawy. PTA, te sprawy...

Początki nauczania i początki dręczenia, zapoznanie się z tym wszystkim. Wtedy jeszcze szczera nienawiść Muraia i jego kumpli do nauczyciela, próby unicestwienia, jak i pierwsze spotkanie z "mamuśką" i druga próba samobójcza Yoshikawy. PTA, te sprawy...

Pozwolę sobie napisać to samo, co pod poprzednim tomem. Niebanalna, kontrowersyjna i zabawna. Gorąco polecam, świetna do pośmiania się i zrelaksowania ;)

Pozwolę sobie napisać to samo, co pod poprzednim tomem. Niebanalna, kontrowersyjna i zabawna. Gorąco polecam, świetna do pośmiania się i zrelaksowania ;)

Zakończenie lekcji mnie zaskakiwało. Jestem zadowolony, że fabuła nie jest oczywista.

Zakończenie lekcji mnie zaskakiwało. Jestem zadowolony, że fabuła nie jest oczywista.