Życie Stefana Przybylika mogłoby być kanwą nie tylko filmu ale nawet wieloodcinkowego serialu. Jestem pod wrażeniem jego przeżyć i podziwiam za determinację, chęć przetrwania i walkę o Ojczyznę. Jednak oceniając samą książkę mam pewne pretensje do autora. Rozumiem, że nie lubi PISu ale co mnie to w sumie obchodzi. Nie sięgnęłam po książkę, żeby poznać poglądy polityczne autora. Na szczęście nie jest wiele nawiązań do współczesnej sytuacji w Polsce ale i tak myślę, że autor mógłby sobie darować wojnę polsko-polską opisując życie takiej ciekawej postaci. Warto poczytać na temat życia Cichociemnych i niestety dowiedzieć się jak ich bohaterstwo było traktowane przez SB i generalnie władze PRL.

Życie Stefana Przybylika mogłoby być kanwą nie tylko filmu ale nawet wieloodcinkowego serialu. Jestem pod wrażeniem jego przeżyć i podziwiam za determinację, chęć przetrwania i walkę o Ojczyznę. Jednak oceniając samą książkę mam pewne pretensje do autora. Rozumiem, że nie lubi PISu ale co mnie to w sumie obchodzi. Nie sięgnęłam po książkę, żeby poznać poglądy polityczne...

Przepiękna opowieść o losach Stefana Przybylika. Kolejny ulubieniec tego roku. 🤍

Przepiękna opowieść o losach Stefana Przybylika. Kolejny ulubieniec tego roku. 🤍

Od lat lubię czytać książki bazowane na historii lub na faktach. Szczególnie interesuje się II Wojną Światową. Po części jest to zasługa Wołoszańskiego. Jeśli ktoś czytał, oglądał lub słuchał w radiu to wie o czym mówię. Potrafił przekazać jak nikt historię.
Kto nie zna jednostki „Cichociemni”?. Jedni z najbardziej odważnych żołnierzy AK. Była to jednostka o największym stopniu tajemnicy. Byli szkoleni przez specjalistów a nikt nie wiedział o ich istnieniu. Szkolili się we wszystkim nie tylko skokach spadochronowych ale w sztuce zabijania, wymyślaniu na poczekaniu zgrabnych historyjek, zrobieniu i rozbrajaniu bomb itp. Zanim znajdowali się na terenie ojczyzny byli specjalnie przygotowani np. żadne ubrania nie mogły mieć metek, które zdradziłby nie polskie pochodzenie, starali się dobierać ubrania do legendy itp.
W tej książce opowiedziane są losy jednego z nich, Stefana Przybylika. Pokazuje całą drogę jaką przeszedł zanim dostał się do jednostki. A przeszedł istne piekło na ziemi, zesłany do łagrów przeżył cudem. Są jego dalsze losy, nadzieje, drogę jaką przeszedł, żeby dostał się do swoich i mógł walczyć. Następnie poznajemy szkolenie do specjalnej jednostki a jest ono bardzo ciężkie. Wraz z historią poznajemy jego dalsze losy aż do jego śmierci.

Historia jaką przeczytałam jest tragiczna na swój sposób. Ukazuje jak młodzi ludzie rzucali wszystko by walczyć o ukochaną ojczyznę, o swoje rodziny, dla nich było to coś oczywistego. Jak przechodzą ciężkie treningi tylko po to by walczyć.
Po przeczytaniu książki okazało się, ze dostałam coś innego niż oczekiwałam. Brakowało mi tu więcej osobistych wypowiedzi, są one owszem ale bardzo mało. Dostajemy sporo informacji ale brak jakiegoś osobistego akcentu.
Zaciekawiła mnie też informacja, że pierwowzorem do dziewczyny Bonda w „Casino Royale” jest nasza polska agentka, która nie tyko zasłużyła się naszemu krajowi ale i Anglii podczas wojny.
Co do minusów, bardzo nie podobało mi się nawiązanie do współczesnej polityki. Uważam, że ten temat nie powinien być poruszany. Ważna jest opowieść o dzielnym młodym człowieku, który podjął się szaleńczej ale jakże potrzebnej misji a nie skażenie historii uwagami o współczesności.
Jednak pomimo pewnego nie dosytu to jednak warto sięgnąć po tę książkę by poznać losy młodego dzielnego młodzieńca, jak najbardziej polecam.

Dziękuję bardzo wydawnictwu za egzemplarz książki do recenzji w ramach współpracy barterowej.

Od lat lubię czytać książki bazowane na historii lub na faktach. Szczególnie interesuje się II Wojną Światową. Po części jest to zasługa Wołoszańskiego. Jeśli ktoś czytał, oglądał lub słuchał w radiu to wie o czym mówię. Potrafił przekazać jak nikt historię.
Kto nie zna jednostki „Cichociemni”?. Jedni z najbardziej odważnych żołnierzy AK. Była to jednostka o największym...

Chociaż zrzucono ich do Polski 316, tak na prawdę słyszeliśmy tylko o tych najpopularniejszych. Cichociemni bo o nich mowa, byli elitą polskiej dywersji czasów II wojny światowej. Wyszkoleni w Anglii, siali postrach w szeregach wojsk nazistowskich. Na dźwięk pseudonimów „Ponury”, „Mak” czy „Tur” nawet największy niemiecki bohater czuł w sercu niepokój. Wśród nich był również mało zanany Stefan Przybylik pseudonim „Gruch”. Zrzucony dopiero w październiku 1944 roku, działał na terenie Polski jedynie kilka miesięcy, z czego część spędził w obozie jenieckim. Jednak jego opowieść jest znacznie ciekawsza, ponieważ od samego początku wojny świat stawiał przed nim wyłącznie same przeciwności. Jego historia jest dobrym przykładem heroicznej walki o przetrwanie. Przeciwstawia się on niesamowitemu mrozowi, chorobom, głodowi, pragnieniu, upałowi, katastrofie statku oraz katowaniu podczas przesłuchań w obozach jenieckich. Ta książka nie jest typową książką o tematyce Cichociemnych jest bardziej opowieścią o niezłomnym harcie ducha jednostki chcącej walczyć o wolność swojej ojczyzny. Za możliwość przeczytania tej książki bardzo dziękuje wydawnictwu Post Factum, to była na prawdę bardzo dobra lektura.

Chociaż zrzucono ich do Polski 316, tak na prawdę słyszeliśmy tylko o tych najpopularniejszych. Cichociemni bo o nich mowa, byli elitą polskiej dywersji czasów II wojny światowej. Wyszkoleni w Anglii, siali postrach w szeregach wojsk nazistowskich. Na dźwięk pseudonimów „Ponury”, „Mak” czy „Tur” nawet największy niemiecki bohater czuł w sercu niepokój. Wśród nich był...

Wojciech Markiewicz (ur. w 1946 roku) absolwent polonistyki na Uniwersytecie Warszawskim. Po obronie pracy magisterskiej wyjechał do Londynu. Wrócił w 1975 roku i rozpoczął pracę w „Życiu Warszawy”. W stanie wojennym stracił pracę. W 1982 roku zaczął pisać w tygodniku „Polityka”, gdzie pracował ponad 30 lat. W 1990 był na stypendium i pracował w waszyngtońskim biurze tygodnika „Newsweek”. W 2014 roku wydał zbiór reportaży „100 najbiedniejszych Polaków”.


„Cichociemny. Przybylik” to reportaż, opisujący prawdziwą historię życia jednego z cichociemnych – Stefana Przybylika pseud. „Gruch”. Powstał on na podstawie relacji tytułowego bohatera i członków jego rodziny.

Główny bohater był jednym z trzystu szesnastu cichociemnych spadochroniarzy Armii Krajowej wyszkolonych w Anglii i zrzuconych do Polski podczas II wojny światowej. Jednakże nim dotarł na Wyspy Brytyjskie, zdążył poznać okrucieństwo wojny w sowieckim łagrze, na środku Atlantyku i w gestapowskim więzieniu. Wielokrotnie wymykał się śmierci i uważał, że miał niesamowite szczęście, iż pomimo tylu momentów, w których mógł żegnać się z życiem, udawało mu się wytrwać. Po wojnie nie dano mu spokoju, gdyż komunistyczne władze żywo się nim interesowały. Aż do końca socjalizmu był obiektem obserwacji władz.

Ta książka to historia wspaniałego, oddanego ojczyźnie, odważnego i honorowego człowieka, który mimo zła mu wyrządzonego nie złamał się aż do końca życia. Wydarzenia, których był bohaterem, można śmiało nazwać koszmarem, z którego nie możesz się obudzić. Postawa Przybylika jest godna podziwu i naśladowania. Gnębiony przez wrogów, zmęczony ciągłą ucieczką nie zawahał się ani chwili, gdy zaproponowano mu zostanie cichociemnym.

Lektura ta nie pozwalała mi się od niej oderwać. Byłam nieustannie ciekawa, co działo się ze Stefanem Przybylikiem. Jest to piękna, ale przerażająca relacja życia podczas wojny. Zachwycą się nią nie tylko osoby interesujące się historią, ponieważ nie jest to książka, w której podawane są suche fakty, a taka gdzie znajduje się autentyczny bohater opowiadający o swoich autentycznych przeżyciach.
A.L.
źródło: szkolnyklubrecenzenta.pl

Wojciech Markiewicz (ur. w 1946 roku) absolwent polonistyki na Uniwersytecie Warszawskim. Po obronie pracy magisterskiej wyjechał do Londynu. Wrócił w 1975 roku i rozpoczął pracę w „Życiu Warszawy”. W stanie wojennym stracił pracę. W 1982 roku zaczął pisać w tygodniku „Polityka”, gdzie pracował ponad 30 lat. W 1990 był na stypendium i pracował w waszyngtońskim biurze...

Zawsze uważałam, że książki historyczne i biograficzne trudno ocenić. Kiedy sięgam po książkę obyczajową, kryminalną, mogę zwrócić uwagę na fabułę, powiedzieć, że nie podoba mi się opowiedziana historia. W dziełach biograficznych, historycznych nie mogę przyznać, że dana historia jest błaha, nieciekawa etc. Jakże bym śmiała!? Oceniać czyjeś życie!? Mogę jedynie wydać sondę na temat poprawności historycznej, a co jeśli ktoś się nie zna na historii? Wtedy również drzwi zostają zamknięte.
"Cichociemny. Przybylik" Wojciecha Markiewicza to opowieść o dzielnym człowieku, który przeżył naprawdę wiele przygód, ale również potworności. To historia jednego z Cichociemnych, tajemniczych, ale również niesamowitych i intrygujących żołnierzy za czasów drugiej wojny światowej. Ludzie powinni o nich więcej usłyszeć. Byli bohaterami, a dzieło Wojciecha Markiewicza to udowadnia.
Przyznaję jednak, że książka była chaotyczna, co utrudniało czytanie. Mimo to, jeśli ktoś jest ciekawy historii drugiej wojny światowej, zwłaszcza z perspektywy Polaków i szuka książki, która pokazałaby, że Polacy są genialni, powinien przeczytać o Przybyliku.

Zawsze uważałam, że książki historyczne i biograficzne trudno ocenić. Kiedy sięgam po książkę obyczajową, kryminalną, mogę zwrócić uwagę na fabułę, powiedzieć, że nie podoba mi się opowiedziana historia. W dziełach biograficznych, historycznych nie mogę przyznać, że dana historia jest błaha, nieciekawa etc. Jakże bym śmiała!? Oceniać czyjeś życie!? Mogę jedynie wydać sondę...

Cichociemni to lekcja historii, opowieść, która nie jest fikcją to życie napusało scenariusz. Stefan Przybylski pseudonim Gruch, jeden z żołnierzy wyszkolonych w Anglii do zadań specjalnych. Przeżył sowieckie łagry, niemieckie naloty na Atlantyku oraz gestapowskie więzienie. Niestety po wojnie nadal był prześladowany przez Urząd Bezpieczeństwa. Książka bardzo ciekawa, która nie pozwala zapomnieć o ludziach, którzy tworzyli naszą historię.

Cichociemni to lekcja historii, opowieść, która nie jest fikcją to życie napusało scenariusz. Stefan Przybylski pseudonim Gruch, jeden z żołnierzy wyszkolonych w Anglii do zadań specjalnych. Przeżył sowieckie łagry, niemieckie naloty na Atlantyku oraz gestapowskie więzienie. Niestety po wojnie nadal był prześladowany przez Urząd Bezpieczeństwa. Książka bardzo ciekawa, która...

Cichociemni - Żołnierze Specjalnych Polskich Sił Zbrojonych, elita wojskowa.
Szkoleni w Anglii do zadań indywidualnych, desantowani do Polski, prowadzili walkę partyzancką.
W okresie PRL- u mówienie o spadachroniarzach AK było zabronione.
Wielu z tych, którzy przeżyli zostało straconych przez władze komunistyczne.

Dzisiaj przedstawiam Wam prawdziwą historię Stefana Przybylika pseud. „Gruch" jednego z zasłużonych bohaterów.
Dzięki wspomnieniom możemy poznać jego losy, wraz z nim przebyć trudną drogę którą wytyczyło mu życie.
Liczne aresztowania, pobyt w więzieniu, tortury, zesłanie, niewola i wędrówki, wycieńczenie i głód, kilkakrotnie cudem wymykał się śmierci.
Ale „Gruch" to nie tylko żołnierz, to życzliwy, skromny, wesoły i przyzwoity człowiek i takim pozostanie na zawsze w pamięci najbliższych.
To była dla mnie poruszająca i trudna lekcja historii, której nie znałam.
Polecam!

Cichociemni - Żołnierze Specjalnych Polskich Sił Zbrojonych, elita wojskowa.
Szkoleni w Anglii do zadań indywidualnych, desantowani do Polski, prowadzili walkę partyzancką.
W okresie PRL- u mówienie o spadachroniarzach AK było zabronione.
Wielu z tych, którzy przeżyli zostało straconych przez władze komunistyczne.

Dzisiaj przedstawiam Wam prawdziwą historię Stefana...