Zespół redakcyjny napisał, że książeczka została wydana w tym celu, aby czytelnik mógł "lepiej zrozumieć utwory literackie i dostrzec ich walory artystyczne".

Zdecydowanie lepiej najpierw przeczytać dzieło autora, a potem to opracowanie potraktować jako przypomnienie sobie lektury. Dawno temu czytałem te opowiadania, a prawie przed czterema miesiącami kolejny raz wziąłem do ręki "Proszę państwa do gazu", które wywarło wpływ na moje emocje, pozostawiło ogromny smutek i na nowo pobudziło do refleksji (spójrz na opinię napisaną przeze mnie 14 stycznia 2020 roku: https://lubimyczytac.pl/ksiazka/74211/prosze-panstwa-do-gazu/opinia/5505507...

Książeczka zawarła streszczenia i opisy: "Pożegnanie z Marią", "U nas, w Auschwitzu", "Ludzie, którzy szli", "Dzień w Harmenzach", 'Proszę państwa do gazu".

Tadeusz Borowski "uważał, że powinien "dać świadectwo prawdzie" – utrwalić obserwacje z czasów wojny w formie literackiej". Pokazał deformację psychiki więźniów, brutalną rzeczywistość.

W "Pożegnaniu z Marią" główny bohater, "by jak najlepiej przetrwać wojnę: kradnie, oszukuje, kłamie" oraz "uważa, że okupacyjna rzeczywistość usprawiedliwia takie działania". Kombinował jak zdobyć pożywienie, zajmował się przemytem. Działo się to na tle okupowanej Warszawy.

"U nas, w Auschwitzu" było opowiadaniem o charakterze epistolarnym – listy do narzeczonej. Ukazały człowieka zlagrowanego, tak jak relacje z "Proszę państwa do gazu".

Ta proza okazała się bardzo ważnym świadectwem okrucieństw wojny, została napisana techniką behawiorystyczną. "Na tle literatury tego typu jest to jednak proza wyjątkowa, rażąca brutalizmem scen i pesymizmem (...) Opowiadania bulwersują, niepokoją, drażnią". To co napisał Borowski wywarło na mnie duże wrażenie, pobudziło do zadumy.

Tadeusz Borowski należał do Pokolenia Kolumbów – pokolenie literackie pisarzy polskich urodzonych około 1920 roku, dla których okres wchodzenia w dorosłość przypadł na lata drugiej wojny światowej; to właśnie wojna była przeżyciem, które ukształtowało ich twórczość w największym stopniu.

Zespół redakcyjny napisał, że książeczka została wydana w tym celu, aby czytelnik mógł "lepiej zrozumieć utwory literackie i dostrzec ich walory artystyczne".

Zdecydowanie lepiej najpierw przeczytać dzieło autora, a potem to opracowanie potraktować jako przypomnienie sobie lektury. Dawno temu czytałem te opowiadania, a prawie przed czterema miesiącami kolejny raz wziąłem...