Super książka.

Super książka.

Bardzo ciekawa część całej serii. Pokazuje, że nawet jeśli uważam, że mamy nad czymś kontrolę, to możemy się boleśnie rozczarować. Polecam wszystkim fanom gry FNAF jak i osobom, które tylko pobieżnie (jak ja) znają świat przedstawiony gry.

Bardzo ciekawa część całej serii. Pokazuje, że nawet jeśli uważam, że mamy nad czymś kontrolę, to możemy się boleśnie rozczarować. Polecam wszystkim fanom gry FNAF jak i osobom, które tylko pobieżnie (jak ja) znają świat przedstawiony gry.

Przeciętne trzy horrorowe opowiadania, o których zapomniałam jakiś czas po przeczytaniu.

Przeciętne trzy horrorowe opowiadania, o których zapomniałam jakiś czas po przeczytaniu.

''Aport'' to druga część z serii mrocznych opowiadań. Mi książka szybko się czytała. Przyjemnie napisana, zawiera mroczne historie. Moim zdaniem ta część w porównaniu do pierwszej, ma bardziej rozbudowane i straszniejsze historie, nie zmienia to jednak faktu, że oba tomy mi się podobały. Tak jak pierwszy tom zdecydowanie przypadła mi do gustu. Polecam z całego serca. Myślę, że ta książka spodoba się każdemu, kto lubi dreszczowce czy horrory.

''Aport'' to druga część z serii mrocznych opowiadań. Mi książka szybko się czytała. Przyjemnie napisana, zawiera mroczne historie. Moim zdaniem ta część w porównaniu do pierwszej, ma bardziej rozbudowane i straszniejsze historie, nie zmienia to jednak faktu, że oba tomy mi się podobały. Tak jak pierwszy tom zdecydowanie przypadła mi do gustu. Polecam z całego serca. Myślę,...

To druga część serii Fazbears Fright. Jak było tym razem?

Zaskakująco dobrze. Ta część jest nieco dłuższa od poprzedniej, co znacząco działa tu na jej korzyść, bo akcja ma więcej czasu na rozwinięcie się. Nie ma tutaj też rozwodzenia się nad naszymi głównymi bohaterami niewiadomo jak bardzo. Wydaje mi się też, że są nieco lepiej napisani. Pod tym względem nie mogę się doczepić.

Same opowiadania, których jest standardowo trzy, plus kontynuacja czarnych kartek, są moim zdaniem o wiele ciekawsze i kreatywne, niż w poprzednim tomie. Dość nietuzinkowe, ale ekscytujące i dobrze opracowane. Jedyne co, to znów nie są straszne.

Długo zbierałam się do przeczytania tej części, ale zdecydowanie było warto! Jest o wiele lepsza od swojej poprzedniczki, choć nie jest pozbawiona wad. Mogę wam jednak śmiało polecić przeczytanie tejże książki!

To druga część serii Fazbears Fright. Jak było tym razem?

Zaskakująco dobrze. Ta część jest nieco dłuższa od poprzedniej, co znacząco działa tu na jej korzyść, bo akcja ma więcej czasu na rozwinięcie się. Nie ma tutaj też rozwodzenia się nad naszymi głównymi bohaterami niewiadomo jak bardzo. Wydaje mi się też, że są nieco lepiej napisani. Pod tym względem nie mogę się...

Fajna książka. Krótkie rozdziały. Szybko się czyta. Polecam

Fajna książka. Krótkie rozdziały. Szybko się czyta. Polecam

Lepsze niż poprzedni tom, ale nie powiedziałabym, że o wiele.

Na pewno doceniam to, że coraz więcej poświęcane jest na opisy, dzięki czemu łatwiej jest wczuć się w świat, jak również w miejsce bohatera - nie zawsze, bo czasem są strasznie głupi, jednak dostrzegamy to, co zwraca ich uwagę i co dla nich jest istotne w tym całym koszmarze.

Pierwsza historia, "Aport", jest w porządku - nie jest zła, ale nie jest też jakaś super dobra - tak samo jak główny bohater nie jest dobry w myśleniu. Tyle razy, ile miałam ochotę na niego krzyczeć za to, co gada, albo co pisze... Zaczęłam w pewnym momencie myśleć, że on podświadomie tego chciał.

"Samotny Freddy" jest za to historią piękną (mówię o treści, nie o formie) o, jakżeby inaczej, tragicznym zakończeniu. Nic więcej nie powiem jak to, że chociażby dla niej warto zapoznać się z treścią tego tomu.

I na koniec "Wyprzedane"... Nie mogłam się w ogóle wczuć historię wejścia w posiadanie animatornika. Wydawało mi się to tak głupie, że aż nie umiałam kibicować bohaterom. Kiedy już zaczął się element horrorowy nawet czułam dreszcze, ale z drugiej strony miałam wrażenie, że tyle prostych rozwiązań nie jest branych pod uwagę... No ale w końcu to dzieci - tym argumentem można "uratować" wiele takich sytuacji. Nie mówię, że słusznie, ale nadal.

A czarne strony jak zawsze na O i K.

Lepsze niż poprzedni tom, ale nie powiedziałabym, że o wiele.

Na pewno doceniam to, że coraz więcej poświęcane jest na opisy, dzięki czemu łatwiej jest wczuć się w świat, jak również w miejsce bohatera - nie zawsze, bo czasem są strasznie głupi, jednak dostrzegamy to, co zwraca ich uwagę i co dla nich jest istotne w tym całym koszmarze.

Pierwsza historia, "Aport", jest w...

ciekawa książka dla osób zaznajomionych z fabuła gier i miła odskocznia od głownej jej lini. nie jest wybitna jednakże przyjemnie się ją czytało.

ciekawa książka dla osób zaznajomionych z fabuła gier i miła odskocznia od głownej jej lini. nie jest wybitna jednakże przyjemnie się ją czytało.

"Five Nights at Freddy's" to seria gier komputerowych z dreszczykiem, kierowana do młodzieży i starszych dzieci. Sam temat gry jest mi obcy, jednak opowiadania grozy dla młodszego czytelnika to coś, co od zawsze bardzo mnie zainteresowało. Będąc nastolatką uwielbiałam oglądać horrory i namiętnie czytałam upiorne książki, jednak tego typu literaturę bardzo trudno było mi znaleźć. Gdybym w tamtym czasie trafiła na "Five Nights at Freddy's", to z pewnością byłabym zachwycona! Miałam już przyjemność czytać jedną z poprzednich książek tej serii ( "W pułapce" ) więc i tym razem liczyłam na kolejna dawkę ciekawych historii z przerażającymi zabawkami w roli głównej.

Budząca niepokój okładka z zębatym psem zdecydowanie wyróżnia się na sklepowym regale. Książka nie jest też gruba, więc zachęci tych, którzy nie lubią zbyt rozbudowanych tekstów. Na zaledwie 262 stronach otrzymujemy 3 zupełnie odrębne, krótkie opowiadania, które niesamowicie działają na wyobraźnię czytelnika.Podobno to "przerażająca kolekcja opowiadań", jednak pod płaszczykiem strasznych historyjek kryje się coś więcej niż tylko porządna dawka strachu.

W pierwszym opowiadaniu poznajemy grupkę przyjaciół, którzy podczas myszkowania w opuszczonej pizzerii trafiają na starego, mechanicznego psa. To właśnie tutaj poznajemy okładkowego, tytułowego Aporta i chociaż pies wydaje się być tylko zwykłą zabawką- staje się przyczyną wielu kłopotów.
Kolejna historia to opowieść, która spośród wszystkich zawartych w tej książce jest najmniej straszna. "Samotny Freedy" to opowiadanie o dwójce rodzeństwa, które rożni się od siebie jak ogień i woda, a pewnego dnia postanawia zamienić się rolami. Ostatnia historia zatytułowana "Wyprzedane", poruszająca problem nadmiernego konsumpcjonizmu podobała mi się najbardziej i była zdecydowanie najbardziej przerażająca.

Zbiór "Aport" to opowiadania różnorodne, dynamiczne, ciekawe i nietuzinkowe. Z pewnością zaciekawią młodego czytelnika nawet wtedy, gdy nie jest fanem FNF, a jedynie poszukuje dla siebie książki przy której można się bać.

"Five Nights at Freddy's" to seria gier komputerowych z dreszczykiem, kierowana do młodzieży i starszych dzieci. Sam temat gry jest mi obcy, jednak opowiadania grozy dla młodszego czytelnika to coś, co od zawsze bardzo mnie zainteresowało. Będąc nastolatką uwielbiałam oglądać horrory i namiętnie czytałam upiorne książki, jednak tego typu literaturę bardzo trudno było mi...

Pierwsze z trzech opowiadań trzymało jak dla mnie klimat samej nawiedzonej pizzerii, drugie zaś też nie było złe, bo miało przedstawione dość okey nowe postacie w franczyzie Fazbeara. A za to ostatnie wypadło najsłabiej, sam pomysł na morderczą zabawkę która jest opętana rządzą krwi nie jest zła, ale cała fabuła wokół tej zabawki dla mnie wypadła dość niemrawo co utrudniało czytanie. Ale jako całość książka jest dobra.

Pierwsze z trzech opowiadań trzymało jak dla mnie klimat samej nawiedzonej pizzerii, drugie zaś też nie było złe, bo miało przedstawione dość okey nowe postacie w franczyzie Fazbeara. A za to ostatnie wypadło najsłabiej, sam pomysł na morderczą zabawkę która jest opętana rządzą krwi nie jest zła, ale cała fabuła wokół tej zabawki dla mnie wypadła dość niemrawo co utrudniało...