Książka, której lektura wywołała we mnie mieszane uczucia, a nawet trochę mnie strwożyła. Wszystko za sprawą fabuły do złudzenia przypominające wydarzenia z czarnych kart historii...

"Dziadek Tomek" autorstwa Stepana Zavrela opowiada o pięknej relacji tytułowego dziadka z wnukami. Ilustracje są bardzo charakterystyczne dla tego autora, który jest również ich twórcą. Książka jest częścią projektu „Ja, Europejczyk” mającego "za zadanie wspieranie i promowanie różnorodności kulturowej oraz językowej".

Dziadek Tomek jest człowiekiem pełnym życia pomimo swego wieku. Zaraża otoczenie swoją pozytywną energią i szalonymi pomysłami, a jego bogata wyobraźnia zabiera jego wnuki i dzieci z sąsiedztwa w podróże do niezwykłych, baśniowych krain.

Wszystko zmienia się za sprawą burmistrza, który pewnego dnia w telewizji oznajmia, iż stworzył wspaniałe miejsce dla wszystkich babć i dziadków - Szczęśliwy Dom. Pod płaszczykiem troski o staruszków, burmistrz ma zamiar umieścić wszystkich w jednym miejscu, wbrew ich woli. Uruchamia oddział dziadkowych łapaczy, których zadaniem jest schwytać nawet tych najbardziej opornych, w tym dziadka Tomka. Następnie, pod osłoną nocy, wszystkie babcie i dziadkowie zostają wywiezieni autobusami do domu wesołej starości.

Dzieci wyrażają zaniepokojeni zniknięciem swoich bliskich, ale rodzice zapewniają ich, że staruszkowie są szczęśliwi nowym miejscu. Niedługo potem w telewizji pojawia się propagandowy reportaż ukazujący wspaniałe życie w Szczęśliwym Domu. Komfortowe wnętrza, soczysto zielone ogrody, szeroki wachlarz aktywności... Jednak dzieci od razu zauważają, że żaden z pensjonariuszy nie uśmiecha się, a dziadek Tomek jakby przygaszony, nieszczęśliwy.

Wnuczęta postanawiają uwolnić swoje babcie i dziadków i sprowadzić do ich domów. W tajemnicy przed rodzicami, wdrażają w działanie plan ratunkowy.

Jak się skończy ta historia? Na szczęście, dobrze. Jednak czytając ją i analizując ilustracje, nie potrafię oprzeć się wrażeniu, że jest to pewnego rodzaju nawiązanie do przykrych wydarzeń z przeszłości - wyłapywanie staruszków, wywożenie ich w nocy i umieszczanie wbrew ich woli w zamkniętym ośrodku... Bez wątpienia budzi pewne refleksje.

Książka, której lektura wywołała we mnie mieszane uczucia, a nawet trochę mnie strwożyła. Wszystko za sprawą fabuły do złudzenia przypominające wydarzenia z czarnych kart historii...

"Dziadek Tomek" autorstwa Stepana Zavrela opowiada o pięknej relacji tytułowego dziadka z wnukami. Ilustracje są bardzo charakterystyczne dla tego autora, który jest również ich twórcą....

Dzieci i starsi ludzie mają kilka wspólnych cech – są beztroscy, każdą chwilę chcą wycisnąć jak cytrynę i nie przejmują się błahymi sprawami. Dzieci – bo po prostu są dziećmi i nie zdążyły skazić się stereotypowym myśleniem dorosłych, a seniorzy – bo wiedzą, że szkoda czasu na przejmowanie się tym, co od nich niezależne i, że trzeba podążać za marzeniami. Relacja między wnukami a dziadkami opisywana była wielokrotnie, ale to właśnie „Dziadek Tomek” uświadamia, jak bardzo te dwa światy się przenikają. Mafra Gagliardi i Štěpán Zavřel opowiadają o tym w sposób szalony, magiczny i dowcipny.

Na pełną recenzję i zdjęcia ze środka ksiązki zapraszam tutaj: https://mamabasiczyta.pl/dziadek-tomek-stepan-zavrel/
:)

Dzieci i starsi ludzie mają kilka wspólnych cech – są beztroscy, każdą chwilę chcą wycisnąć jak cytrynę i nie przejmują się błahymi sprawami. Dzieci – bo po prostu są dziećmi i nie zdążyły skazić się stereotypowym myśleniem dorosłych, a seniorzy – bo wiedzą, że szkoda czasu na przejmowanie się tym, co od nich niezależne i, że trzeba podążać za marzeniami. Relacja między...