Kto zna Basię, ten wie, że Basia kocha zwierzęta. Małe, duże i kudłate, każde jest jej ukochanym (a najbardziej psy i konie).
Basia, ma kolegę - Marcela.
Marcel ma piękne serce i pomaga każdemu żywemu istnieniu - od much do wielkich psów.

Bajki o Basi są jednymi z naszych ulubionych. Są prawdziwe możemy z nich czerpać jak z naszego życia.

Kto zna Basię, ten wie, że Basia kocha zwierzęta. Małe, duże i kudłate, każde jest jej ukochanym (a najbardziej psy i konie).
Basia, ma kolegę - Marcela.
Marcel ma piękne serce i pomaga każdemu żywemu istnieniu - od much do wielkich psów.

Bajki o Basi są jednymi z naszych ulubionych. Są prawdziwe możemy z nich czerpać jak z naszego życia.

Większość dzieci kocha zwierzęta i pragnie je mieć. Ja jako dziecko zbierała ślimaki, motyle, koniki polne... Moja siostra robi to samo. Podobny jest Marcel. Chłopiec przygarnia wszystkie zwierzęta, które potrzebują pomocy. Jest on bardzo przyjazną postacią, która wydaje się bardzo bliska, niezwykle realna. Sama książeczka przekazuje ważne wartości, które dzieci powinny znać. Pozycja idealna dla małych czytelników.

Większość dzieci kocha zwierzęta i pragnie je mieć. Ja jako dziecko zbierała ślimaki, motyle, koniki polne... Moja siostra robi to samo. Podobny jest Marcel. Chłopiec przygarnia wszystkie zwierzęta, które potrzebują pomocy. Jest on bardzo przyjazną postacią, która wydaje się bardzo bliska, niezwykle realna. Sama książeczka przekazuje ważne wartości, które dzieci powinny...

nowa ksiażka z serii o Basi dostarczy wielu radości i da przykłady co oznacza odpowiedzialność za zwierzaka, nawet jeśli jest bezdomny, co oznacza empatia i troszkę zamiesza w Waszym życiu, jak? przekonacie się, że pytaniom "mogę mieć kotka?", "kupmy psa!", "a rybki?" oj tak.. :D to dobra podstawa do dalszej dyskusji

nowa ksiażka z serii o Basi dostarczy wielu radości i da przykłady co oznacza odpowiedzialność za zwierzaka, nawet jeśli jest bezdomny, co oznacza empatia i troszkę zamiesza w Waszym życiu, jak? przekonacie się, że pytaniom "mogę mieć kotka?", "kupmy psa!", "a rybki?" oj tak.. :D to dobra podstawa do dalszej dyskusji

Dzieci mają wrażliwsze i uważniejsze serca, a to sprawia, że częściej dostrzegają skrzywdzonych. Warto pielęgnować ten dar. Rodzice Marcela wiedzą jak to robić: po prostu trzeba dawać dobry przykład postawą, a nie słowami. To sprawia, że ich wrażliwy syn ciągle w swoim otoczeniu dostrzega zwierzęta potrzebujące pomocy. On je przygarnia, a rodzice to akceptują. I tym sposobem do jego domu trafia papug, koty, pies i kiedy mama zjawia się z jeszcze jednym zwierzakiem to nikogo już to nie dziwi. Dzięki wrażliwości bohaterów w domu jest prawdziwy zwierzyniec, w którym wszyscy są szczęśliwi, potrzebują się, dają sobie ciepło. Jest tu też miejsce na Basię, która w domu Marcela czuje się świetnie, ponieważ może tu czochrać i głaskać zwierzaki do woli.
„Basia i przyjaciele” to jakby podseria, w której na plan pierwszy wyłaniają się przyjaciele wykreowanej przez Zofię Stanecką Basi. Są to rówieśnicy chodzącej do przedszkola bohaterki. Każdy z nich jest inny, przeżywa odmienne przygody, boryka się z odmiennymi emocjami. Jedni muszą zaakceptować rozłąkę, inni nauczyć się walczyć z nietolerancją, a jeszcze inni z krzywdzeniem ludzi i zwierząt. Każde z dzieci jest wrażliwe, ale mają odmienne zainteresowanie. Łączy ich przedszkolna grupa. To tam większość z nich się poznała, tam pięknie rozwinęła się wzajemna sympatia. Wzajemne obcowanie ze sobą daje im sporo nauki.
Książki Zofii Staneckiej zawsze poruszają ważne dla dzieci tematy. Jest w nich coś swojskiego, sprawiającego, że mamy wrażenie, że bohaterzy powołani przez nią do istnienia są realni i namacalni. A wszystko przez to, że możemy popatrzeć na świat z ich punktu widzenia chociaż sami nie są narratorami. Seria książek „Basia” zabiera młodych czytelników w świat bliskich im tematów. Wykreowana przez pisarkę bohaterka staje się pretekstem do snucia wielu historii. Każda z nich jest wartościowa, pouczająca i można z powodzeniem wykorzystać w terapii. Świat małej bohaterki nie jest idealny, wymuskany i wspaniały. Jednak mali bohaterzy są kochani przez swoich rodziców, którzy pomagają im się zmierzyć z brutalnością otoczenia, a czasami z męczącą codziennością. Wokół kilkuletniej Basi znajdziemy całe mnóstwo przyjaciół, bliskich. Świat jest w tych opowieściach pięknie różnorodny i przez to interesujący. Mali bohaterzy są wrażliwi na sztukę, historię, otoczenie, napotykanych ludzi oraz zwierzęta. Bywają rozbrykani, pomysłowi, ale też i chorzy, czy przestraszeni. Nie ma tu obojętności. Za to czasami wręcz nadmierna ciekawość i opiekuńczość, której w świecie dorosłych już nie spotkamy. Do tego pokazanie świata z dziecięcej perspektywy sprawia, że mamy do czynienia z lekturami bardzo życiowymi, poruszającymi sprawy bliskie dzieciom, wyzwania, którym muszą stawić czoła.
Basia jest jedną z naszych ulubionych bohaterek. Z nią przygotowywałyśmy się do świąt, omawiałyśmy temat nieobecności jednego z rodziców w domu z powodu wyjazdów do pracy, wyprawiałyśmy się do lasu, muzeum, biblioteki, szkoły, uczyłyśmy się, że nietolerancja jest zła itd. Każda przygoda małej bohaterki porusza tematy, o które dziecko może się otrzeć. Scenki z życia wzięte pozwalają przedszkolakom na przyjrzenie się własnemu otoczeniu z nieco innej perspektywy, zachęca do przedyskutowania problemu i pozwala zrozumieć świat dorosłych. To ona stała się też pretekstem do pokazania światów jej przyjaciół, poznania ich zainteresowań, dylematów i problemów.
Zofia Stanecka posługuje się prostym, żywym językiem (zdania w stronie czynnej),dzięki czemu opowieści są interesujące. Kolejną cechą rozpoznawalną serii są ilustracje Marianny Oklejak. Prostota kształtów i barw oraz zobrazowanie scenek z lektury pozwala skutecznie przyciąga uwagę czytelników. O ile te rzeczy są wspólne dla całej serii to już wygląd poszczególnych tomów jest nieco inny. Wszystkie są solidne, doskonale sprawdzają się jako wielokrotne lektury. Właśnie z tego powodu sięgamy po kolejne nowości.

Dzieci mają wrażliwsze i uważniejsze serca, a to sprawia, że częściej dostrzegają skrzywdzonych. Warto pielęgnować ten dar. Rodzice Marcela wiedzą jak to robić: po prostu trzeba dawać dobry przykład postawą, a nie słowami. To sprawia, że ich wrażliwy syn ciągle w swoim otoczeniu dostrzega zwierzęta potrzebujące pomocy. On je przygarnia, a rodzice to akceptują. I tym...