Roczniki Towarzystwa Naukowego w Toruniu, rocznik 92 zeszyt 3

Ryga (niem. Riga, łot. Riga) - obecna stolica Łotwy i blisko miliono­wa metropolia u ujścia Dźwiny przez ponad osiem wieków swojej burzliwej historii zmieniała wielokrotnie przynależność państwo­wą i podlegała wielu władcom: biskupom, a następnie arcybiskupom ry­skim, Zakonowi Niemieckiemu w Inflantach, królom Szwecji, carom Rosji, Związkowi Radzieckiemu, a także Rzeczypospolitej. Określenie jak długo miasto znajdowało się w granicach państwa polsko-litewskiego na­stręcza pewne trudności. Wprawdzie już w 1561 roku ostatni arcybiskup ryski Wilhelm Hohenzollern oraz ostatni mistrz krajowy Gotthard Kettler przekazali Zygmuntowi Augustowi swoje prawa zwierzchnie do miasta, jednak de facto Ryga przeszła pod polsko-litewskie panowanie dopiero w 1581 roku, na mocy układu w Drohiczynie, zawartego między delegacją ryską a Stefanem Batorym. Miasto pozostało w granicach Rzeczypospo­litej aż do kapitulacji przed wojskami Gustawa Adolfa w 1621 roku. Wła­śnie te cztery dekady w dziejach miasta są przedmiotem rozważań w tej publikacji.