fascynująca książka! 500 lat minęło od tych wypadków a ciągle na światło dzienne wypływają nowe fakty zmieniające ogląd sprawy ! Porywająca historia , masa faktów ale podana w bardzo strawny sposób nawet dla laika , wzbogaca wiedzę , świetnie faktograficznie udokumentowana a równocześnie opowiedziana językiem beletrystyki. Coś dla pasjonatów i historii i historii sztuki i po prostu beletrystycznie opowiedzianych biografii wielkich postaci. Dla mnie 10/10! zachwycająca pozycja. Dla zachęcenia wrzucam link do rozmowy o tej książce pani Urszuli Pawlik na falach Radia Katowice. W ogóle polecam ten kanał .

fascynująca książka! 500 lat minęło od tych wypadków a ciągle na światło dzienne wypływają nowe fakty zmieniające ogląd sprawy ! Porywająca historia , masa faktów ale podana w bardzo strawny sposób nawet dla laika , wzbogaca wiedzę , świetnie faktograficznie udokumentowana a równocześnie opowiedziana językiem beletrystyki. Coś dla pasjonatów i historii i historii sztuki i...

Książka ma ciekawą formę - płynnie przechodzi od książki historycznej do powieści, dzięki czemu czyta się ją bardzo przyjemnie. Sam temat też jest oczywiście bardzo ciekawy :)

Książka ma ciekawą formę - płynnie przechodzi od książki historycznej do powieści, dzięki czemu czyta się ją bardzo przyjemnie. Sam temat też jest oczywiście bardzo ciekawy :)

Historia dla mnie bardzo interesująca, opisana szczegółowo przy poruszeniu wielu, nawet małych wątków. Fajna pozycja dla osób zainteresowanych tematem.

Historia dla mnie bardzo interesująca, opisana szczegółowo przy poruszeniu wielu, nawet małych wątków. Fajna pozycja dla osób zainteresowanych tematem.

Piętnastowieczna Italia obfitowała w najbardziej nikczemne spiski i intrygi, a sprzysiężenie Pazzich z 1478 roku to chyba jeden z najbardziej głośnych epizodów w dziejach Florencji i Medyceuszy. Co można napisać nowego o próbie zamachu na Wawrzyńca Wspaniałego?

Klucz tkwi oczywiście w tytule. Autor wskazuje, że nici spisku wiodą od rodziny Pazzich do papiestwa i księcia Urbino, a ich udział w próbie obalenia Medyceuszy udowadnia m.in. dzięki odczytaniu tekstu zaszyfrowanego listu Federico da Montefeltro do Sykstusa IV. Książka oparta jest na własnych badaniach autora w kilkunastu archiwach od Londynu i Nowego Jorku, przez Mediolan i Watykan, po Urbino. Pozycja łączy niemal beletrystyczne opisy z bardzo solidnym warsztatem naukowym, przez co paradoksalnie może nie trafić w gusta czytelników przyzwyczajonych do sztywnych konwencji - ani to powieść historyczna, ani typowa akademicka "cegła".

Autor to daleki krewny Cicco Simonetty, piętnastowiecznego kanclerza Mediolanu i jednego z drugoplanowych "bohaterów" książki. Być może dlatego opowieść nie ogranicza się do samego spisku Pazzich i właściwie przedstawia spory kawałek dziejów Italii. Opowieść o intrygach i zmaganiach z lat 1476-1482 rozpoczyna tajemnicze zabójstwo despoty Mediolanu Galeazzo Marii Sforzy, a kończy śmierć Federico da Montefeltro w trakcie wojny o Ferrarę. Jeden z rozdziałów poświęcony jest powstawaniu Kaplicy Sykstyńskiej i odczytaniu tamtejszych alegorii związanych z omawianymi wydarzeniami. Cieszy, że tak szczegółowa monografia pojawiła się po polsku.

Szkoda tylko, że polskie wydanie jest tak bardzo niekonsekwentne w tłumaczeniu. Część imion i nazwisk postaci mamy w wersji oryginalnej - co cieszy, ale część w bardzo topornym polskim tłumaczeniu (np. Herkules d'Este zamiast Ercole d'Este na str. 193 lub Zygmunt Pandolf Malatesta zamiast Sigismondo Pandolfo Malatesta na str. 236). Czasami chciało się zgrzytać zębami. Nie rozumiem, czemu nie można było zostawić ich wszystkich w wersji oryginalnej. Zdarzyły się też drobne błędy (na str. 156 atak Turków na Otranto ma miejsce w 1481, a w rzeczywistości był rok wcześniej).

Piętnastowieczna Italia obfitowała w najbardziej nikczemne spiski i intrygi, a sprzysiężenie Pazzich z 1478 roku to chyba jeden z najbardziej głośnych epizodów w dziejach Florencji i Medyceuszy. Co można napisać nowego o próbie zamachu na Wawrzyńca Wspaniałego?

Klucz tkwi oczywiście w tytule. Autor wskazuje, że nici spisku wiodą od rodziny Pazzich do papiestwa i księcia...

Książkę nazwałbym thrillerem dokumentalnym. Wciągająca opowieść o praktyce sprawowania władzy w renesansowych Włoszech. Aktorami głównymi są władcy Florencji, Mediolanu, Urbino, Rzymu i Neapolu. Aktorami mniej głównymi to wszyscy ci których rządza władzy, chciwość oraz pycha pcha do czynów niecnych, bardziej lub mniej, ale zawsze niecnych. Przyjaźń jest jedynie tymczasowa jako funkcja interesu, siły oraz aktualnych stosunków. Te są zawsze kruche. Ciągle trzeba patrzeć by nikt znacznie nie urósł samemu starając się rosnąć.
I pamiętaj ty który chcesz robić politykę: „ona nie wybacza; lojalność zawsze ustępuję oportunizmowi; lepiej więc stracić przyjaciół niż władzę”. To cytat z książki. Nie dla mnie więc polityka. Nie ma w niej Ducha, jest tylko ciało, a ono zawsze zmarnieje.

Książkę nazwałbym thrillerem dokumentalnym. Wciągająca opowieść o praktyce sprawowania władzy w renesansowych Włoszech. Aktorami głównymi są władcy Florencji, Mediolanu, Urbino, Rzymu i Neapolu. Aktorami mniej głównymi to wszyscy ci których rządza władzy, chciwość oraz pycha pcha do czynów niecnych, bardziej lub mniej, ale zawsze niecnych. Przyjaźń jest jedynie tymczasowa...

Pozycja dla miłośników historii, a zwłaszcza historii renesansu. Autor drobiazgowo odtwarza okoliczności, w jakich doszło do słynnego spisku Pazzich oraz jego konsekwencje. Książka zawiera mnóstwo danych i nazwisk, przez co nie jest najłatwiejsza w odbiorze, mimo, że styl, w jakim jest napisana jest przystępny. Żadnej wielkiej tajemnicy tu jednak nie odkryjemy, raczej dopowiedzenie pewnych faktów, dotychczas nieznanych. Ale opisywane wydarzenia zaszły tak dawno, że nie budzą już większej ekscytacji, więc i trudno ekscytować mi się było tym, co opisał Simonetta.

Pozycja dla miłośników historii, a zwłaszcza historii renesansu. Autor drobiazgowo odtwarza okoliczności, w jakich doszło do słynnego spisku Pazzich oraz jego konsekwencje. Książka zawiera mnóstwo danych i nazwisk, przez co nie jest najłatwiejsza w odbiorze, mimo, że styl, w jakim jest napisana jest przystępny. Żadnej wielkiej tajemnicy tu jednak nie odkryjemy, raczej...

Po książkę sięgnęłam po obejrzeniu serialu o Medyceuszach. Swoje poszukiwania szczególnie skoncentrowałam na literaturze poświęconej słynnemu spiskowi. Na początek muszę oddać pokłon autorowi, który wykonał naprawdę koronkową pracę, analizując wszystkie dostępne źródła, niektóre z nich nigdy niewykorzystane. Dowodem tego jest około 30 stron przypisów i bibliografii. Przechodząc do samej treści, od pierwszych stron zostajemy wciągnięci w sieć intryg rozgrywających się w XV wiecznej Italii. Autor przedstawia nam różne strony konfliktu, dzięki czemu otrzymujemy pełny obraz oraz skalę intrygi. Bardzo dobrym oraz ciekawym zabiegiem był rozdział poświęcony sztuce, oraz jej powiązania z rodziną Medyceuszy. Książkę czyta się szybko, lecz bywają momenty, w których bardzo szczegółowe opisy mogą trochę przytłaczać, pomimo to jest to bardzo dobra pozycja,dla osób które chcą uzupełnić braki serialu lub które dopiero rozpoczynają swoją przygodę z XV wieczną Italią i jej rodami.

Po książkę sięgnęłam po obejrzeniu serialu o Medyceuszach. Swoje poszukiwania szczególnie skoncentrowałam na literaturze poświęconej słynnemu spiskowi. Na początek muszę oddać pokłon autorowi, który wykonał naprawdę koronkową pracę, analizując wszystkie dostępne źródła, niektóre z nich nigdy niewykorzystane. Dowodem tego jest około 30 stron przypisów i bibliografii....

"Polityka to sztuka łapania chwili: nowe możliwości tworzą nowe scenariusze w niespokojnym makiawelicznym umyśle."

Mocno satysfakcjonująca przygoda, wciągnęła mnie maksymalnie, za nic nie chciałam się od niej odrywać, czyniłam to jedynie po to, aby przywołać w internecie tematyczne obrazy i dodatkowe informacje. Marcello Simonetta fascynująco przeprowadza czytelnika przez ducha florenckiego renesansu z perspektywy ludzkich ambicji i mrocznych stron osobowości. Po zaskakujących odkryciach archiwistycznych rzuca nowe światło na dowody, interpretacje i teorie, a przy okazji skrupulatnie tropi nić rodzinnej przeszłości sprzed pięciu wieków.

Niezwykły węzeł intryg powiązanych z wielkimi dziełami sztuki. Wchodzimy w świat brutalnej walki o władzę, wpływy i bogactwo. Przyglądamy się mniej lub bardziej sprawnie plecionym spiskom politycznym, potajemnym knowaniom, spektakularnym zdradom, zmiennym sojuszom, pozornym poparciom, przebiegłym krętactwom, małostkowym zemstom, skrytym podjudzeniom, postawom bez skrupułów. Na pierwszy plan wysuwają się dyplomatyczne sekrety zawarte w listach, spisanych złożonymi szyframi, z myślami niewyrażanymi wprost. Wczytywanie się w oryginalną treść i jednocześnie dokonywanie interpretacji przekazów, to mega zajmujące zajęcie, zwłaszcza, że autor lekko przeprowadza po zawiłościach, niejasnościach, niedopowiedzeniach, zmyłkach. Świadectwo mnogości twarzy liczących się na politycznej arenie ludzi renesansu.

Rywalizacja potężnych rodów bankierskich Medyceuszy i Pazzich do dziś przyciąga ogromne zainteresowanie, porywa przebiegiem scenariusza zdarzeń, wyzwala różnorodne emocje, a przy tym staje się zajmującą lekcją z włoskich klimatów piętnastego wieku. Julian i Wawrzyniec Medyceusze, finansowa elita, mecenasi sztuki, poeci, z rodu papieży. Kolejny główny aktor ówczesnej sceny politycznej, Federico da Montefeltra, zasłużony kondotier, miłośnik twórczości klasyków, hojny sponsor artystów. "Światło Italii" potrafił biegle uczestniczyć w mrocznych roszadach stanowisk i zamożności. Wykazywał wyjątkowe umiejętności perswazji, sztuki dialektyki, chłodnej kalkulacji i dwulicowości. Rewelacyjne odnajdywał się na arenie ukrytych i jawnych wojen, pozornych przyjaźni i rad, zarabiania pieniędzy i zdobywania popleczników.

Przykład Sykstusa IV ukazuje, do jakiego zepsucia moralnego doprowadziła władza religijna i fałszywe deklaracje. Natomiast Cicca Simonetta, w jakim stopniu liczył się kunszt trafnego przewidywania, mądre doradztwo, szybka ocena ryzyka, dróg pozbycia się wrogów, propaganda w czasach pokoju i wojny. Oczywiście, w książce przywołano znacznie więcej postaci, które barwnie włączyły się w nurt historii. Czy tylko w renesansie zimna krew polityczna, osobista tragedia i wyrafinowany gust blisko ze sobą współdziałały? A może spostrzeżenie, że pragnąc zbyt wielu rzeczy, można stracić wszystko, nosi znamiona uniwersalności w różnych czasach?

bookendorfina.pl

"Polityka to sztuka łapania chwili: nowe możliwości tworzą nowe scenariusze w niespokojnym makiawelicznym umyśle."

Mocno satysfakcjonująca przygoda, wciągnęła mnie maksymalnie, za nic nie chciałam się od niej odrywać, czyniłam to jedynie po to, aby przywołać w internecie tematyczne obrazy i dodatkowe informacje. Marcello Simonetta fascynująco przeprowadza czytelnika przez...

Liczyłam na coś innego. Ciężko się czyta.

Liczyłam na coś innego. Ciężko się czyta.

Włoski tytuł książki, której autorem jest Marcello Simonetta, lepiej komponuje się z treścią. Polski czytelnik otrzymuje tom zatytułowany „Tajemnica Montefeltra”, a włoski – „L’enigma Montefeltro”. Użycie wyrażenia enigma naprowadza nas na trop, że ważne będą w książce szyfry i ich odszyfrowanie. Tak jest w istocie.

Historia Italii w dobie renesansu to rywalizacja między ambitnymi republikami Wenecji i Florencji, księstwem Mediolanu, Królestwem Neapolu i Państwem Kościelnym. Rywalizację prowdziły nie tylko państwa, ale poszczególne osoby i rody, które nimi rządziły. Mamy więc do czynienia ze sporami prowadzonymi przez weneckich dożów, Medyceuszy, Sforzów, dynastię aragońską i kolejnych papieży.

Marcello Simonetta jeszcze raz piszę tę historię. Opowieść rozpoczyna od morderstwa w Mediolanie, a następnie opisuje spisek Pazzich i wojnę, jaka wybuchła po stłumieniu spisku przez Lorenza de Medici. Pierwszy tom jego ksiązki kończy się po zakończeniu wojny Florencji z Królestwem Neapolu i Państwem Kościelnym, a wydarzeniem zamykającym historię jest śmierć tytułowego Montefeltra.

To wszystko już było opisywane przez historyków, ale Simonetta dodaje, do znanych wcześniej faktów, informacje uzyskane po odczytaniu zaszyfrowanych listów, jakie krążyły między Mediolanem, Urbino, Neapolem a Watykanem. To złamanie szyfru „renesansowej enigmy” było możliwe dzięki posłużeniu się przez autora krótkim traktatem Regulae ad extrahendum litteras zifferatas sine exemplo Cicca Simonetty. Cicco Simonetta to przodek Marcella, rządzący Mediolanem w czasach wojny Pazzich.

Jednym z bohaterów książki jest Federico da Montefeltro, władca Urbino, jeden z najsłynniejszych kondotierów w renesansowych Włoszech.
Oprócz sławy wielkiego wojownika Federico był też nazywany „Światłem Italii”, ponieważ był jedną z czołowych postaci w dziejach włoskiego renesansu pod względem wkładu w rozwój kultury i sztuki. W Urbino angażował najlepszych kopistów i wydawców do pracy w prywatnym scriptorium, a wjego pałacu powstała największa, poza Watykanem, biblioteka ówczesnej Europy.

Federica da Montefeltro unieśmiertelnił Piero della Francesca, malując jego słynny portret, znajdujący się obecnie we florenckiej galerii Uffizi. Fragment tego dzieła zdobi okładkę książki.

Po przeczytaniu książki odkryłem też drugą, ciemną naturę księcia Urbino. Ukazał mi się jako spiskowiec i kłamca. Wiele mówią o tym jego odszyfrowane listy.
Zastanawiające są też motywy, dlaczego kondotier nie zdecydował się na zdobycie i splądrowanie Florencji.

Ciekawym fragmentem książki jest hipoteza autora dotycząca związków między Kaplicą Sykstyńską i spiskiem Pazzich, a także rozważania na temat ukrytych znaczeń Wiosny Botticellego.

Ksiązkę Simonetty „Tajemnica Montefeltra” przeczytałem z przyjemnością. Dlaczego?

Dostajemy do ręki doskonale udokumentowane opracowanie, coś w rodzaju fabularyzowanego dokumentu. Czyta się go znakomicie, dzięki stylowi autora, który bliższy jest powieściom sensacyjnym, niż naukowym rozprawom.

Jedyne co mi nieco przeszkadzało w czytaniu, to tłumaczenia imion na polski. Przyzwyczaiłem się już do tego, że władcą Florencji był Lorenzo, a tu wraca popularny w Polsce Wawrzeniec, a książe Federico stał się Fryderykiem.

Włoski tytuł książki, której autorem jest Marcello Simonetta, lepiej komponuje się z treścią. Polski czytelnik otrzymuje tom zatytułowany „Tajemnica Montefeltra”, a włoski – „L’enigma Montefeltro”. Użycie wyrażenia enigma naprowadza nas na trop, że ważne będą w książce szyfry i ich odszyfrowanie. Tak jest w istocie.

Historia Italii w dobie renesansu to rywalizacja między...