Przepełniony uczuciami - tak można określić najlepiej całą serię Anohana. Przepiękna kreska utrzymana do samego końca. Wzruszenie, aż do łez pojawiło się w ostatnim tomie i trwało przez wiele stron. Ujmująca historia szóstki przyjaciół, którzy na zawsze pozostaną szóstką przyjaciół.

Przepełniony uczuciami - tak można określić najlepiej całą serię Anohana. Przepiękna kreska utrzymana do samego końca. Wzruszenie, aż do łez pojawiło się w ostatnim tomie i trwało przez wiele stron. Ujmująca historia szóstki przyjaciół, którzy na zawsze pozostaną szóstką przyjaciół.

Nadszedł koniec pięknej mangi , a dla bohaterów nadszedł czas zmian , a także pożegnań. Na początku ostatniego tomu wychodzi na jaw , że mama Memmy ich wini za to , że Oni dorośli , a Memma nie. A , gdy ekipa znów do nich przychodzi na początku jest miła , ale potem krzyczy i każę im się wynosić , a gdy wychodzą mijają się z bratem Memmy. Potem bohaterowie rozmawiają , że może powinni porzucić ten plan by znów nie robić kłopotów mamie Memmy. I wtedy Jintan mówi , że w takim razie sam to zrobi i w razie czego mama Memmy będzie się czepiać tylko jego. Potem Jintan wraca do domu i Memma od razu zaczyna go tulić. Potem chłopak jest w pracy z Anaru i ciągle bierze nadgodziny , w końcu traci przytomność z wyczerpania. Następnie budzi się na kanapie , a obok Niego jest Anaru i po chwili dziewczyna zaczyna na niego krzyczeć by nie robił wszystkiego sam i Oni też chcą mu pomóc. A po pracy Anaru pyta go czy jest tego pewien , bo jeśli spełnią życzenie Memmy Ona odejdzie i Jintan mówi , że Memma tego pragnie więc jest dobrze. A , gdy się rozdzielają Anaru myśli o tym , że nie chcę by Jintan wracał do Memmy i wyobraża sobie , że go goni i przytula , ale w rzeczywistości tego nie robi , a gdy Jintan odchodzi Anaru myśli o tym , że wtedy w przeszłości ucieszyła się , gdy Jintan nazwał Memmę paskudą , ale gdy wybiegł zrozumiała , że tak naprawdę kocha Memmę. Następnie widzimy jak Yukitsu i Tsuruko spotykają się z ojcem Memmy i chłopak klęka przed Nim i błaga o pozwolenie na fajerwerki. A później widzimy Jintana z tatą na cmentarzu u mamy i mężczyzna mówi , że chciałby by chłopak bardziej na nim polegał , a także polegał na swoich przyjaciołach. Potem Yukitsu i Tsuruko mówią reszcie , że ojciec się zgodził i ekipa zaczyna budować wyrzutnię dla fajerwerków i dobrze się bawią. A w pewnej chwili Anaru ma wrażenie , że widzi włosy Memmy. Potem brat Memmy odwiedza Jintana i przeprasza za mamę , a także mówi , że wstydzi się za nią i widać , że jest smutny , bo ta całkowicie go olewa i myśli tylko o Memmie. I nagle Jintan mu coś mówi. A później Jintan jest sam z Poppo(Memma śpi obok) i dziękuję mu za wszystko i stwierdza , że to dzięki niemu wszystko się ułożyło. A nagle Poppo mówi , że uwierzył w Memmę , bo dzięki temu może uzyskać przebaczenie , bo jak sam wyznaję tego dnia widział jak Memma umiera , ale nie miał odwagi jej pomóc. Po prostu zamarł. I mamy zbliżenie na Memmę , która niby śpi , ale widać , że płaczę. Potem widzimy jak Tsuruko dzwoni do Anaru i o coś ją prosi , a Anaru jest w szoku. Potem w przeszłości widzimy jak Memma siedziała w szpitalu u mamy Jintana i ta wyjaśniła jej czym jest reinkarnacja. Potem widzimy Tsuruko , która komunikuję się z Memmą poprzez kartki i nagle ją przeprasza mówiąc , że tamtego dnia to Ona ściągnęła Jintana. I cofamy się do tyłu i widzimy małe Tsuruko i Anaru i Anaru pyta czy Jintan kocha Memmę , a Tsuruko wpada na pomysł. A potem znów wracamy do teraźniejszości i Tsuruko dalej przeprasza Memmę i mówi , że liczyła na to , że jak wszyscy wtedy wyjaśnią swoje uczucia to będzie lepiej , ale było gorzej i ma nadzieję , że Memma jej wybaczy , a także wybaczy jej coś co zaraz się stanie. A Memma piszę jej , że dzięki Niej wszyscy się przyjaźnili. Potem wszyscy są razem i Memma pisze im na kartce , że chcę by zawsze byli przyjaciółmi , a po chwili Tsuruko proponuję by odegrali tamten dzień i Jintan jest w szoku , a Anaru ponawia pytanie czy kocha Memmę i , gdy Jintan chcę uciec Tsuruko mówi , że jeśli to zrobi będzie tak jak w przeszłości i nagle Jintan krzyczy , że kocha Memmę i mówi też , że nie byłby przywódcą , gdyby nie Oni wszyscy i zaczyna płakać , a Yukitsu go pociesza. Potem Jintan i Memma wracają i dziewczyna mówi , że też go kocha , a chłopak mówi by w takim razie została , a Memma się uśmiecha i mówi , że Jego mama opowiedziała mu o reinkarnacji i , że jest pewna tego , że jak już odejdzie to się odrodzi i znów się spotkają. Później nadchodzi dzień fajerwerków i ojciec Memmy pyta żony czy ta idzie , ale ta mówi , że nie i znów winni bohaterów , ale nagle brat mówi , że idzie , a ta pyta czemu jej to robi , a chłopak prosi ją by przestała i wychodzi. A mąż kobiety zaczyna bronić bohaterów i mówi by podzielili się rozpaczą całą rodziną , a nie kobieta dusi wszystko w sobie. Następnie widzimy bohaterów , którzy myślą o pożegnaniu z Memmą i Jintan chcę to przerwać. Przychodzi też brat Memmy i ta go przytula , a chłopak ma wrażenie , że poczuł zapach siostry. I widzimy , że rodzice Memmy też tam jadą , a po drodze matka coś zrozumiała. A , gdy przybywają na miejsce nagle matka podpala fajerwerki i wszyscy patrzą na to , ale po wszystkim okazuję się , że Memma nie zniknęła , a jej mama mówi bohaterom by jeszcze ich odwiedzili. Potem w domu Memma patrzy na zdjęcie mamy Jintana i mówi do niej ciociu i stwierdza , że niedługo koniec i nagle upada na ziemię i Jintan znajduję ją leżącą i jest przerażony , a dziewczyna mówi , że przypomniała sobie życzenie i opowiada mu , że jego mama martwiła się , że Jintan nigdy nie płaczę i Memma obiecała , że zrobi wszystko by się popłakał i właśnie o tym chciała porozmawiać z resztą ekipy i mama Jintana jej dziękuję i teraz Memmie się udało i Jintan zapłakał i Memma mówi , że woli jak się uśmiecha i dodaję , że zaraz się pożegnają , ale On ze łzami w oczach każę jej poczekać. I mówi , że Ją kocha , ale pozostali też Ją kochają i muszą Ją pożegnać i bierze Ją na plecy i biegnie do bazy , a w tle widzimy , że Poppo dzwoni po każdego z nich. W końcu Jintan wpada do bazy , gdzie są już Poppo i Anaru , ale chłopak nagle zauważa , że Memmy nie ma na jego plecach i jest przerażony i wpadają też Yukitsu i Tsuruko i Jintan coraz bardziej panikuję i okazuję , że Memma wciąż jest , ale już Jej nie widzą i Jintan mówi , że bawi się w chowanego i błaga by pomogli mu ją znaleźć i wszyscy wybiegają na dwór i nawołują Memmę , a Ona myśli o tym , że musi się z nimi pożegnać i jej wzrok spoczywa na kartkach. A w międzyczasie przyjaciele jej szukają i nagle znajdują listy koło drzewa. I tam Memma piszę do nich. Do Tsuruku pisze , że jest miła i Ją kocha. Do Yukitsu piszę , że zawsze się stara i go kocha. Do Poppo piszę , że jest zabawny i go kocha. Do Anaru piszę , że jest ułożona i Ją kocha. I do Jintana pisze , że go kocha i chciałaby zostać jego żoną. I każdy bohater płacze i nagle widzą Memmę przy drzewie i każdy z nich krzyczy , że ją kocha i dziewczyna płaczę i mówi , że bardzo by chciała zostać z nimi i bawić się , a także spotykać. I dlatego odrodzi się. I prosi by zakończyli zabawę w chowanego i każdy z nich krzyczy - "Memma znaleźliśmy Cię" i dziewczyna się uśmiecha i znika już na zawsze. A na koniec widzimy , że życie toczy się dalej i widzimy , że Jintan wrócił do szkoły i idzie tam razem z Anaru , a także widzimy jak Yukitsu i Tsuruko dalej jeżdżą razem do szkoły , a na koniec widzimy jak ekipa dalej się spotyka w starej bazie. Przepiękna manga , a ostatni tom przekracza wszystkie granice wzruszenia. Od momentu , gdy Memma przypomniała sobie życzenie i Jintan wziął ją na plecy by pożegnała się z innymi miałem łzy w oczach. I jeszcze te listy , które Memma im napisała i ostateczne pożegnanie. Wtedy najbardziej się rozpłakałem. Mocne też było to , że tak naprawdę każdy bohater się o coś z Memmą winił. Jintan za to , że Ją przezwał i pobiegła za Nim. Yukitsu za to , że ją zatrzymał , bo gdyby tego nie zrobił może by dogoniła Jintana i nie wpadłaby do strumyka. Tsuruko za to , że nie załagodziła konfliktu i zawołała Jintana do bazy tamtego dnia. Poppo za to , że zamarł i nie dał rady jej pomóc , a Anaru za to , że zadała to pytanie , które rozpoczęło całe zdarzenie. Jednak Memma ich nie winiła i ostatecznie Oni sami też sobie wybaczyli. Szkoda tylko , że nie poznaliśmy więcej przyszłości bohaterów i nie wiemy czy Anaru wyzna swoje uczucia Jintanowi i czy coś się między Nimi wydarzy. Tak samo Yukitsu i Tsuruko. Jednak mimo tego niedopowiedzenia manga jest przepiękna.

Nadszedł koniec pięknej mangi , a dla bohaterów nadszedł czas zmian , a także pożegnań. Na początku ostatniego tomu wychodzi na jaw , że mama Memmy ich wini za to , że Oni dorośli , a Memma nie. A , gdy ekipa znów do nich przychodzi na początku jest miła , ale potem krzyczy i każę im się wynosić , a gdy wychodzą mijają się z bratem Memmy. Potem bohaterowie rozmawiają , że...

To było godne zakończenie tej słodko-gorzkiej historii. Pod koniec przeszły mnie ciarki z emocji i nawet się bardziej wzruszyłam. Zdecydowanie najlepszy tom.

To było godne zakończenie tej słodko-gorzkiej historii. Pod koniec przeszły mnie ciarki z emocji i nawet się bardziej wzruszyłam. Zdecydowanie najlepszy tom.

Anohana trzytomowa manga, która pomimo może niezapowiadającego się tak początku, to jednak na końcu chwyta za serce i nie puszcza (tak jak w przypadku anime). Ponadto w mandze zostały dodane dwie sceny, które wręcz udoskonaliły i sprawiły, że ta opowieść stała się jeszcze piękniejsza. Na pewno nie raz wrócę do tej historii, przepełnionej siłą odradzającej się przyjaźni.

Anohana trzytomowa manga, która pomimo może niezapowiadającego się tak początku, to jednak na końcu chwyta za serce i nie puszcza (tak jak w przypadku anime). Ponadto w mandze zostały dodane dwie sceny, które wręcz udoskonaliły i sprawiły, że ta opowieść stała się jeszcze piękniejsza. Na pewno nie raz wrócę do tej historii, przepełnionej siłą odradzającej się przyjaźni.

Dobrze, że ta manga ma tylko trzy tomy. Nie mam na myśli tego, że jest kiepska tylko przeciąganie czegoś na siłę rzadko kiedy wychodzi danemu tytułowi na dobre. Tutaj mamy to dobrze wypośrodkowane gdy całość zaczyna niebezpiecznie zbliżać się do momentu ciągnięcia na siłę.

Cała opowieść ładnie nawiązuje do różnych historii i przekazów poruszających temat uwięzionych na ziemi duszy, które mają na koncie niezakończone sprawy trzymające je na ziemi. Wedle przekazów dusze te błąkają się w realnym świecie, bo nie mogą przypomnieć sobie co trzyma je pośród żywych.

W ostatnim tomie dowiadujemy się co trzyma pośród nas Menmę, jaka niedotrzymana obietnica którą komuś przyrzekła. Radzenie sobie ze stratą jest tu również mocno poruszone. Może i nie jest to wybitna pozycja psychologiczna z głęboką analizą, ale myślę, że może być wartą do przeczytania dla osób, które nie wiedzą jak poradzić sobie ze stratą kogoś bliskiego.

Kreska strasznie czysta i idealna przez co sprawia wrażenie narysowanej na komputerze.

Dobrze, że ta manga ma tylko trzy tomy. Nie mam na myśli tego, że jest kiepska tylko przeciąganie czegoś na siłę rzadko kiedy wychodzi danemu tytułowi na dobre. Tutaj mamy to dobrze wypośrodkowane gdy całość zaczyna niebezpiecznie zbliżać się do momentu ciągnięcia na siłę.

Cała opowieść ładnie nawiązuje do różnych historii i przekazów poruszających temat uwięzionych na...

ŻYCZENIE MENMY

Trzeci i ostatni tom „Anohany” w satysfakcjonujący sposób kończy ujmującą opowieść o duchu i jego przyjaciołach z dzieciństwa. Aż szkoda, że to już koniec, bo fabuła zdecydowanie miała potencjał na dłuższą opowieść, na szczęście przede wszystkim liczy się to, że do końca zachowała ten sam znakomity poziom. A po wszystkim ma się tylko ochotę zacząć wszystko od nowa, a to najlepszy dowód na to, jak świetna jest to historia.

Jintan i jego przyjaciele zjawiają się u rodziców Menmy, chcąc wypełnić ostatnią wolę dziewczyny, starają się znaleźć sposób na zorganizowanie pokazu sztucznych ogni. Nie mają jednak pojęcia, jak zostaną powitani… Po ucieczce z domu ich zmarłej znajomej nie zamierzają jednak się poddać i chcą nadaj walczyć o to, czego chce duch dziewczyny. Czy będą w stanie osiągnąć cel? I czy rzeczywiście jest on taki, jak myśleli?

https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2020/08/anohana-kwiat-ktory-widzielismy-tamtego.html

ŻYCZENIE MENMY

Trzeci i ostatni tom „Anohany” w satysfakcjonujący sposób kończy ujmującą opowieść o duchu i jego przyjaciołach z dzieciństwa. Aż szkoda, że to już koniec, bo fabuła zdecydowanie miała potencjał na dłuższą opowieść, na szczęście przede wszystkim liczy się to, że do końca zachowała ten sam znakomity poziom. A po wszystkim ma się tylko ochotę zacząć wszystko...

Bardzo urocza historia, aż żal, że taka krótka
Satysfakcjonujące zakończenie

Bardzo urocza historia, aż żal, że taka krótka
Satysfakcjonujące zakończenie