Zaintrygowana opisami książki postanowiłam ją kupić i przeczytać. Nie od razu zorientowałam się, że książka jest inspirowana prawdziwymi wydarzeniami z lipca 1948 roku. Cała powieść dzieje się w dwóch czasach - latach powojennej Polski oraz roku 2018 kiedy to ks. Jan Radlicz prowadzi śledztwo mające na celu zgromadzenie informacji o kandydatce do beatyfikacji. Co mają ze sobą wspólnego te dwie linie czasu? Łączy je nie tylko Joanna, co do której toczy się śledztwo, ale również pozostali pamiętający tragiczne utonięcie dziewcząt z grupy harcerskiej Stokrotki na jeziorze Gardno. Ksiądz Radlicz próbuje poskładać całą historię ze skrawków opowieści, starych zdjęć oraz zapisanych przez harcerki pamiętników. Powieść Koprowicza przeplata mistycyzm objawień Joanny, z grozą powojennych powrotów dawnych sąsiadów, którzy próbują odzyskać swoje życie. Z jednej strony mamy więc katolicką szkołę, a z drugiej ateistkę pochodzenia żydowskiego, która jest jedyną ocalałą z topieli, jedynym bezpośrednim jej świadkiem, przyjaciółką uduchowionej Joanny i na końcu okazuje się matką prowadzącego śledztwo.
"Otchłań" jest gęsta od ukrytych symboli, znaków i niedokończonych spraw. Jedni pamiętają każdą sekundę tragicznych wydarzeń, inni starają się ją ukryć nawet przed samym sobą, a jeszcze inni ze starości i choroby ciągle żyją w dwóch światach.
Jedno jest pewne nie można obok tej książki przejść obojętnie, warto do niej sięgnąć nawet po to, aby przywołać do życia harcerki, które tak tragicznie zakończyły swoje młode życia...

Zaintrygowana opisami książki postanowiłam ją kupić i przeczytać. Nie od razu zorientowałam się, że książka jest inspirowana prawdziwymi wydarzeniami z lipca 1948 roku. Cała powieść dzieje się w dwóch czasach - latach powojennej Polski oraz roku 2018 kiedy to ks. Jan Radlicz prowadzi śledztwo mające na celu zgromadzenie informacji o kandydatce do beatyfikacji. Co mają ze...

Bardzo ciekawie zbudowana fabuła, w której przeplata się przeszłość i teraźniejszość. Drobne zdania wypowiedziane w przeszłości mają wpływ na rozwiązanie tajemnic bohaterów. Bohaterowie są bardzo dobrze stworzeni, większość ma silne charaktery, który są świetnie ukazane. Książka ma dla mnie dużą wartość literacką, ponieważ zwykłe rzeczy czy czynności są przedstawione dość magicznie. Na przykład tak zwykła czynność jak pływanie jest opisana na cały akapit. Mam świadomość, że wtedy może akcja „nie leci” do przodu, natomiast te opisy są bardzo przyjemne, i mam wrażenie, że brakuje ich w książkach zagranicznych autorów.
PS. Bardzo ciekawie wplecione fakty historyczne związane z Łodzią/ziemią obiecaną. Nie byłam ich świadoma z lekcji historii.

Bardzo ciekawie zbudowana fabuła, w której przeplata się przeszłość i teraźniejszość. Drobne zdania wypowiedziane w przeszłości mają wpływ na rozwiązanie tajemnic bohaterów. Bohaterowie są bardzo dobrze stworzeni, większość ma silne charaktery, który są świetnie ukazane. Książka ma dla mnie dużą wartość literacką, ponieważ zwykłe rzeczy czy czynności są przedstawione dość...

Nie wiem, jak na nią trafiłem, nie pamiętam. Ale dobrze, że tak się stało.
Bardzo gęsta, choć trudno było z początku wejść w treść. Z czasem, powoli, niepokój rośnie coraz bardziej, i choć wiemy, do jakiej katastrofy prowadzi, nie zmniejsza to atmosfery duszności, nieuchronności, zbliżania się do otchłani.
Niejednoznaczność, półmroki i pytania o wiarę i jej wiarygodność.
Jedna rzecz, która zaburza całość to ... ostatnie kilka kartek. Jakbym dostał łopatą przez łeb. W bardzo negatywnym tego słowa znaczeniu. Jednoznaczność zakończenia (związana z wątkiem Joanny) psuje bardzo klimat książki. Może by tak je ... wyciąć przed oddaniem do biblioteki?

Nie wiem, jak na nią trafiłem, nie pamiętam. Ale dobrze, że tak się stało.
Bardzo gęsta, choć trudno było z początku wejść w treść. Z czasem, powoli, niepokój rośnie coraz bardziej, i choć wiemy, do jakiej katastrofy prowadzi, nie zmniejsza to atmosfery duszności, nieuchronności, zbliżania się do otchłani.
Niejednoznaczność, półmroki i pytania o wiarę i jej...

Ta książka jest... dziwna. Jest to dość specyficzna mieszanka fikcji historycznej i śledztwa z elementami mistycyzmu. Jest bardzo fajnie napisana i zupełnie nieprzewidywalna, a jednak nie jestem do końca pewna, czy mi się podobała... Mam takie przeczucie, że osoby wierzące mogą być nią zachwycone. Do mnie jednak nie do końca przemówiła. Pod koniec lektury zadawałam sobie pytanie, czy autor nie jest przypadkiem fanem Dana Browna.

Ta książka jest... dziwna. Jest to dość specyficzna mieszanka fikcji historycznej i śledztwa z elementami mistycyzmu. Jest bardzo fajnie napisana i zupełnie nieprzewidywalna, a jednak nie jestem do końca pewna, czy mi się podobała... Mam takie przeczucie, że osoby wierzące mogą być nią zachwycone. Do mnie jednak nie do końca przemówiła. Pod koniec lektury zadawałam sobie...

„Otchłań” czyli sacrum i profanum…

Historia opowiedziana przez Koprowicza mówi o śledzctwie księdza Jana Radlicza. Dotyczy ono osoby Joanny Stawskiej, o której beatyfikację ksiądz Radlicz ma zamiar się ubiegać. Znany jest mu doskonale krótki żywot dziewczyny, która za życia twierdziła, że Bóg przesyła jej mistyczne znaki, a wszystko co czyniła było z nimi ściśle związane. W efekcie czego, aby ratować cudze życia poświeciła swoje własne. Ksiądz zdaje sobie sprawę z tego, że aby proces beatyfikacyjny mógł się rozpocząć musi zebrać i przedstawić przed kapitułą kościelną niepodważalne dowody, świadczące o jej absolutnej świętości. Dzięki retrospekcji poznajemy tajemnicze losy „mistyczki” Joanny, fanatycznej ateistki Ewy, grupy harcerskiej Stokrotek, a także tajemnicę związaną z tożsamością samego księdza Jana…

Powieść ta jest bardzo niejednoznaczna, tylko odrobinę intrygująca i z pewnością pozostawiająca ogromny niedosyt. Na wstępie zaznaczę, że krótki wpis na temat fabuły z tylnej okładki książki jest bardzo dobrym chwytem marketingowym. Powiem krótko, na próżno w niej szukać fascynujących opisów kulis toczącego się procesu beatyfikacyjnego, bowiem to o czym w tej powieści mowa to zaledwie „przedśpiew” rozpoczęcia jakiejkolwiek beatyfikacji. O zagładzie żydowskiej Łodzi w przedstawionej historii jest zaledwie kilka zdań. A o reporterskiej dokładności w oddaniu pewnych faktów trudno tu mówić. Jak dla mnie jest to przeciętna powieść o zmarnowanym potencjale fabularnym. Zapowiadała się całkiem dobrze i to wszystko. Im dalej w tekst, tym gorzej. Wątek główny staje się z każdą kolejną stroną coraz bardziej „jałowy”, a zakończenie ma się nijak do rozwinięcia. Powiedziałabym nawet, że całość trąci nieco absurdem. Słaba powieść, szkoda na nią czasu, w z związku z czym nie polecam.

„Otchłań” czyli sacrum i profanum…

Historia opowiedziana przez Koprowicza mówi o śledzctwie księdza Jana Radlicza. Dotyczy ono osoby Joanny Stawskiej, o której beatyfikację ksiądz Radlicz ma zamiar się ubiegać. Znany jest mu doskonale krótki żywot dziewczyny, która za życia twierdziła, że Bóg przesyła jej mistyczne znaki, a wszystko co czyniła było z nimi ściśle związane....

Temat na książkę nieprzeciętny, historia niesamowita i wciągająca. Niestety realizacja założenia literackiego pozostawia dużo do życzenia. Zdania wielokrotnie złożone jak pociągi towarowe - bez końca. Nie wiem gdzie był redaktor, który wygładziłby trochę stylistykę. Czasami ma się wrażenie, że autor w jednym zdaniu próbuje przekazać zbyt dużo treści.
Przeczytałem głównie ze względu, że historia dotyczy mojego miasta i historii, która wstrząsnęła nim przed siedemdziesięciu laty. Gdyby nie to, chyba bym nie przebrnął przez tę ksiażkę (szczególnie ze wzgledu na jej język).

Temat na książkę nieprzeciętny, historia niesamowita i wciągająca. Niestety realizacja założenia literackiego pozostawia dużo do życzenia. Zdania wielokrotnie złożone jak pociągi towarowe - bez końca. Nie wiem gdzie był redaktor, który wygładziłby trochę stylistykę. Czasami ma się wrażenie, że autor w jednym zdaniu próbuje przekazać zbyt dużo treści.
Przeczytałem głównie ze...

Niby zwykła opowieść, szybko staje się hipnotyzująca. Momenty jak z horroru czy zachowania głównych bohaterek sprawiały, że długo w nocy rozmyślałam. Akcja szybko przyspiesza, wciąga w otchłań stron bez reszty. Niesamowita, wstrząsająca historia.

Niby zwykła opowieść, szybko staje się hipnotyzująca. Momenty jak z horroru czy zachowania głównych bohaterek sprawiały, że długo w nocy rozmyślałam. Akcja szybko przyspiesza, wciąga w otchłań stron bez reszty. Niesamowita, wstrząsająca historia.

Bardzo polecam. Napisana w sposób „filmowy”, tzn. plastycznie naszkicowana każda scena.

Bardzo polecam. Napisana w sposób „filmowy”, tzn. plastycznie naszkicowana każda scena.

Książka, która w pewnych momentach wywoływała u mnie ciarki. Wciąga, zostaje gdzieś w głowie i nie pozwala spokojnie zasnąć. Fantastycznie wplecione wątki mistyczne w prawdziwą historię o łódzkich harcerkach. Polecam.

Książka, która w pewnych momentach wywoływała u mnie ciarki. Wciąga, zostaje gdzieś w głowie i nie pozwala spokojnie zasnąć. Fantastycznie wplecione wątki mistyczne w prawdziwą historię o łódzkich harcerkach. Polecam.

Dobrze się czyta i temat o którym nie miałam pojęcia że coś takiego miało miejsce

Dobrze się czyta i temat o którym nie miałam pojęcia że coś takiego miało miejsce