Wiersze

Myślę sobie, że chyba to już mnie nie może spotkać, ale skoro spotyka mnie to po raz kolejny... To jest najlepszy poeta, jakiego dane mi było czytać. Lepszy niż Bukowski i to tak o trzy nieba. Poeta absolutny, dociera do zakamarków mojej duszy, do umysłu tak się wwierca, że nie wiedziałam, że tam może być aż tyle warstw. A ckliwą dziewką nie jestem.
Różewicz to człowiek mądry, utalentowany, inteligentny i oczywiście, spełnia warunek poety/artysty doskonałego - cierpiący. Z tych wierszy wyziera żal, żal za to życie, za wojnę, za trupy, za krew. Nigdy nie spotkałam się z tym, żeby w tak prostych słowach, krótkich, tak zwięźle, że żeby było zwięźlej trzeba by było dzielić wyrazy na pół, pokazać jak wielkim się jest człowiekiem. Sprawić, by każdy inny czuł się taki mały pod potęgą umysłu.
Może kochał, może coś tu jest, ale przede wszystkim, starał się wybaczyć, zapomnieć, nie myśleć, niemalże każdy wiersz mi o tym przypominał, jak Różewicz chciał zapomnieć. Teraz już wiem, że jak się przeczytało Różewicza, to już nie można udawać że się nie słyszy, nie można udawać, że nas to nie rusza, kiedy koledzy w pracy opowiadają nieładne żarty. Nie można, za Różewicza i wszystkie ciała jak mięso, które musiała oglądać. Należy obrzucić ich brzydkim spojrzeniem.
Poeta mówi, że poezja ma misję, że bez niej ludzie umierają, jeden dosłownie rzucił się z dachu. Niedosłownie z powodu braku poezji, a przynajmniej nie wiadomo na pewno, ale ja z autorem skłonna jestem się zgodzić.
Im więcej dobrego słowa czytam, tym bardziej widzę, że tak ubogie są te recenzje. Świat mi się cały zmienia, jak tak czytam.

Chciałabym wypisać ulubione wiersze, ale jest ich tyle, że niemalże każdy. "Spotkanie", "Kochani ludożercy" (tak dodatkowo aktualny w tych trudnych czasach),"Zostawcie nas", który rozrywa mi serce na miliony kawałków.

Różewiczu, tak bardzo Ci dziękuję, że istniałeś, że przeżyłeś, że opisałeś. Kto wie ilu ludziom stworzyłeś świat na nowo.

Myślę sobie, że chyba to już mnie nie może spotkać, ale skoro spotyka mnie to po raz kolejny... To jest najlepszy poeta, jakiego dane mi było czytać. Lepszy niż Bukowski i to tak o trzy nieba. Poeta absolutny, dociera do zakamarków mojej duszy, do umysłu tak się wwierca, że nie wiedziałam, że tam może być aż tyle warstw. A ckliwą dziewką nie jestem.
Różewicz to człowiek...

Lubię poezję, ale ta jest najinteligentniejsza ze wszystkich

Lubię poezję, ale ta jest najinteligentniejsza ze wszystkich