Guy N. Smith - Rzeź
Ocena: 5/10

Gdy w 1976 roku w życie weszła ustawa o niebezpiecznych zwierzętach, rodzina Lewisów zdecydowała pozbyć się Charlie i Chrisa - pawianów, które hodowała od lat we własnym domu.
Brak środków na utrzymanie zwierząt zmusiła ich do wywiezienia ich w góry.... Skutki tej decyzji mieszkańcy odczują dopiero po latach.

Animal attack darzę miłością ogromną, ale bądźmy szczerzy... żeby napisać czy nakręcić coś wartego uwagi trzeba nieźle się nagłowić, bo ile można pisać o mordowaniu przez zwierzęta?
Niestety "Rzeź" nie spełniła moich oczekiwań, a sama historia nie okazała się tak spektakularna i tak bardzo krwawa jakbym tego chciała. Samych morderstw dokonywanych przez pawiany jest tutaj niewiele, a opisy nie są jakieś bardzo brutalne. Książka jest bardzo krótka - wszystko zawarte jest zaledwie w 120 stronach. Moim zdaniem pomysł jest bardzo dobry, ale potencjał nie został do końca wykorzystany. Dla mnie jest to taki "średniak", którym pewnie zachwyciłabym się w czasach gimnazjum, kiedy przygodę z horrorem dopiero zaczynałam.
Książka do przeczytania w jeden wieczór, nie jest ani dobra ani zła, ot po prostu jest.

Guy N. Smith - Rzeź
Ocena: 5/10

Gdy w 1976 roku w życie weszła ustawa o niebezpiecznych zwierzętach, rodzina Lewisów zdecydowała pozbyć się Charlie i Chrisa - pawianów, które hodowała od lat we własnym domu.
Brak środków na utrzymanie zwierząt zmusiła ich do wywiezienia ich w góry.... Skutki tej decyzji mieszkańcy odczują dopiero po latach.

Animal attack darzę miłością...

Animal horror stał się ikoną b klasowej grozy. Szalone fabuły, coraz bardziej absurdalne gatunki zwierząt chcące pożreć bohaterów, to znak rozpoznawczy
Guy N Smith to jedna z niekwestionowanych legend animals horroru. Skoro powrócił na Polski rynek, za sprawą wydawnictw phantom books horror i dom horroru kwestią czasu było aż coś z nowości w tej tematyce ukarze się na rynku. No i ukazała się Rzeź, jeden z ostatnich animal horrorów legendarnego autora, w którym tym razem Ludzi pożerać będą pawiany

Hodująca pawiany rodzina postanawia pozbyć się zwierząt po wejścia w Wielkiej Brytanii ustawy o niebezpiecznych zwierzętach w latach 70. Zostawiają małpy w Walijskich górach. Zwierzętom udaje się przetrwać przez 40 lat. Po 40 latach dochodzi do ataków małp na Ludzi. Tyle i aż tyle fabuły, co się dzieje potem można się już domyślić. Fabuła jest prościutka, najważniejsze są kolejne sceny ataków pawianów. Krew się leje, a i szalonych sytuacji nie brakuje. To, co zwraca uwagę to, postęp, jeśli chodzi o warsztat Guya. Ambicji n miarę Kinga się nie spodziewajcie. Niemniej dużo lepiej wypadły tu postacie. Pamiętacie typowych Smithowych bohaterów. Machomenów, blondwłose cycate panienki, starych głupkowatych zgredów, nastoletnich wymoczków grzebiących całe dnie przy motorach i trzepniętych ekologów, których jedynym celem w życiu jest skończyć w żołądku jakiegoś zwierzaka. Tu nie ma takich postaci. Bohaterowie są sympatyczni i dobrze przedstawieni. Nie ma się poczucia, że są tylko ludzką karmówką dla pawianów. Nawet jak jakaś postać nie budzi naszej sympatii to i tak jest przedstawiona jak najbardziej ok. Szkoda tylko, że autor nie popracował nad robieniem zakończeń. To jest takie jak w większości jego powieści. No i zabrakło tu typowej dla Smitha wyuzdanej erotyki. Jednak jej brak ani trochę mi nie przeszkadzał.

Klasyczny Animals horror Guya N Smitha. Fani autora z pewnością się nie zawiodą. Jest tu wszystko co lubimy w takich powieściach.

Animal horror stał się ikoną b klasowej grozy. Szalone fabuły, coraz bardziej absurdalne gatunki zwierząt chcące pożreć bohaterów, to znak rozpoznawczy
Guy N Smith to jedna z niekwestionowanych legend animals horroru. Skoro powrócił na Polski rynek, za sprawą wydawnictw phantom books horror i dom horroru kwestią czasu było aż coś z nowości w tej tematyce ukarze się na...

Zaczytywałam się w animal horrorze lata temu. A i dziś z sentymentem sięgam po pozycje, które są nim przepełnione-głównie z powodu rezonowania do wspomnień. Guy N. Smith zabrał mnie w podróż pośród Walijskich górskich lasów. Historia traktuje najprościej rzecz ujmując o parze pawianów które zostały wypuszczone przed laty na wolność. Nikt jednak się nie spodziewał, że pierwotne instynkty po 40 latach o sobie przypomną. A jednak.
Nie ma co się skupiać na fabule, gdyż jest to rozrywka zaledwie na kilka chwil. Jest krwawo, momentami brutalnie... i prosto. Na próżno więc szukać w książeczce refleksji. Nie zmienia to jednak faktu, że miło było sięgnąć. Ot, dla rozluźnienia po literaturze faktu, by przypomnieć sobie szczenięce lata i radość z tego typu perełek przemycanych cichaczem przed rodzicami. Szkoda, że tak krótka. Okładka jest przepiękna i bardzo,bardzo sugestywna. Odpowiada za nią Dawid Boldys - mistrz, w swoim fachu.

Zaczytywałam się w animal horrorze lata temu. A i dziś z sentymentem sięgam po pozycje, które są nim przepełnione-głównie z powodu rezonowania do wspomnień. Guy N. Smith zabrał mnie w podróż pośród Walijskich górskich lasów. Historia traktuje najprościej rzecz ujmując o parze pawianów które zostały wypuszczone przed laty na wolność. Nikt jednak się nie spodziewał, że...

Lekturę "Rzezi" odwlekałem w czasie, jak mogłem, odkładałem ją jak ostatnią czekoladkę w bombonierze, ale w końcu musiał nadejść ten czas - pora na ostatnią, póki co, wydaną w Polsce książkę Guya N. Smitha. Pozostaje czekać na jak najszybsze wydanie przez Phantom Books zapowiadanej "Szarańczy" i mieć nadzieję, że rodzimi wydawcy odważą się jeszcze sięgnąć do dorobku boskiego Guya (najchętniej dwa nowe Sabaty). Póki co jednak, pora na stary, dobry animal horror, gatunek, w którym Smith czuje się jak...pawian na walijskim pogórzu (że tak do treści "Rzezi" nawiążę).


+


Rok 1976. Wejście w życie restrykcyjnych przepisów dotyczących hodowli zwierząt niebezpiecznych zmusza młode małżeństwo, ku rozpaczy małego synka, do rozstania z udomowioną parą pawianów. Zamiast oddać małpy do ogrodu zoologicznego, decydują się wypuścić je na wolność w zakamarkach gór walijskich.

Mija czterdzieści lat. Rozchodzi się miejscowa plotka o dzikich pawianach mieszkających w górskich jaskiniach. Temat początkowo wydaje się zupełnie tabloidowy, wkrótce jednak W okolicy zaczynają ginąć zwierzęta hodowlane, a po pewnym czasie również turyści.


Na zaproszenie okolicznego leśniczego na miejsce przybywa znany myśliwy, doświadczony w polowaniu na pawiany. Rozpoczynają się łowy....


+


Nie/sławna brytyjska ustawa o warunkach domowej hodowli zwierząt niebezpiecznych to taki smithowy ideefix. Guy parokrotnie nawiązywał do niej w swych wypowiedziach czy wywiadach, głosząc tezę, że prywatni hodowcy, którzy nie byli w stanie spełnić wysokich wymogów ustawowych wypuścili swe zwierzęta na wolność. W 2016 roku postanowił tę myśl zamienić w animal horror z pawianami w roli głównej.

"Rzeź" budzi mieszane uczucia. Na plus liczą się żwawy, pulpowy pomysł główny i przyzwoite tempo narracji. Z drugiej strony, zauważyć trzeba niestety, że w tym animal horrorze jest mało grozy ! Parę kompetentnie opisanych ataków pawianów to nieco za mało, a do tego małpy jako "potwory" średnio się sprawdzają. Dobry animal jest wtedy, kiedy zwierzęta budzą obrzydzenie (robale, gady itp) albo grozę wywołaną np. mutacją (Kraby) czy Złowrogim Instynktem (Wataha gdzie Tomek Siwiec musiał sporo podrasować, dorzucić absurdu i gore, żeby było ciekawie). Tymczasem Smithowi wyszła raczej powieść myśliwska z "małpim" twistem niż horror( do tego z Ekspertem Od Polowań jako gujowym bohaterskim alter ego).



Warsztatowo jest zasadniczo dobrze. Technika pisarska jest prosta, ale sprawna(coś, z czym Guy miewał w przeszłości kłopoty). Do tego dochodzi bardzo dobry, "klarowny" przekład Igi Osowskiej. Szacunek, nie jest w końcu łatwo tłumaczyć gujową frazę. Postaci są papierowe, ale wystarczające dla potrzeb gatunku.

Skrytykować jednak trzeba konstrukcję - koniec powieści jest wyraźnie niedopisany ! Tak, jakby Smithowi znudziła się opowiadana historia i postanowił ją zupełnie deus ex machina, na skróty w pieczarki, zakończyć.


Miło stwierdzić, że Guy mimo upływu lat ciągle "rocks", zabawa jest ostatecznie całkiem przyjemna i nie nudzi, niemniej w katalogu twórczości Smitha "Rzeź" to raczej stany średnie - adresowana głównie do #smithoweswiry.

Lekturę "Rzezi" odwlekałem w czasie, jak mogłem, odkładałem ją jak ostatnią czekoladkę w bombonierze, ale w końcu musiał nadejść ten czas - pora na ostatnią, póki co, wydaną w Polsce książkę Guya N. Smitha. Pozostaje czekać na jak najszybsze wydanie przez Phantom Books zapowiadanej "Szarańczy" i mieć nadzieję, że rodzimi wydawcy odważą się jeszcze sięgnąć do dorobku...

Guy N. Smith to autor, którego książki czytałem już pod koniec podstawówki za sprawą nieistniejącego dzisiaj wydawnictwa Phantom Press. Wówczas, zdobyte przeze mnie pozycje traktowałem jako coś zakazanego, gdyż ujęta w nich erotyka, brutalne mordy były łatwiej dostępne niż inne produkty wymagające pełnoletniości.

Wydawnictwo Phantom Books i seria książek pod szyldem Phantom Books Horror częściowo karmi mój sentyment do minionych czasów. Podobnie jak kiedyś, tak i teraz, powstaje biblioteczka w odmiennej formie jak i treści. Krótkie powieści grozy, różni autorzy i książki z kolejnym numerkiem widniejącym na grzbiecie okładki. Podobnie jak kiedyś, zebrane razem, wyglądają fenomenalnie.

"Rzeź" Guya N. Smitha to kolejny animal horror, który jako numerek dziesięć, dołączył do obecnej serii. Autor zaserwował prostą historię. Czterdzieści lat temu, para pawianów zostaje wywieziona i pozostawiona na pastwę losu wśród walijskich, górskich lasów. Zwierzęta zniknęły, a temat rozpłynął się w powietrzu, gdyż przez lata nie działo się tu nic niepokojącego. Czas spokoju zakończył się w momencie, kiedy to okoliczni mieszkańcy odkryli ślady brutalnego żerowania dzikiego gatunku. Gatunku, który nigdy nie powinien się tu znaleźć.

Oczekując na "Rzeź" Guya N. Smitha liczyłem na nieco dłuższą odsłonę, niestety, otrzymałem historię, która zamyka się w niewiele ponad stu stronach, co przełożyło się na jeden wieczór. Mimo to, jest to całkiem przyjemny horror, z ciekawym tematem ujętym na tle małej społeczności. "Rzeź" to książka w sam raz dla nastolatka i pewnie czytałbym ją w swoim czasie z wypiekami na twarzy.

Guy N. Smith to autor, którego książki czytałem już pod koniec podstawówki za sprawą nieistniejącego dzisiaj wydawnictwa Phantom Press. Wówczas, zdobyte przeze mnie pozycje traktowałem jako coś zakazanego, gdyż ujęta w nich erotyka, brutalne mordy były łatwiej dostępne niż inne produkty wymagające pełnoletniości.

Wydawnictwo Phantom Books i seria książek pod szyldem...

Kolejne spotkanie z gatunkiem animal-attack i trochę mieszane uczucia, mimo, że to jeden z moich ulubionych podgatunków literatury grozy. Truskawką na torcie "Rzezi" był jej autor - sam Guy Smith, więc szykowałem się na sporą dawkę gore i absurdalnej fabuły. Czy to dostałem?
"Rzeź" to klasyczny przykład pulpowej grozy lat 90', czyli wściekłe, wygłodniałe zwierzęta kontra ludzie. Jest dynamicznie, krwawo i dość brutalnie.
120 stron nieskomplikowanej opowiastki nie nudzi i czyta się to szybko, ale jednak zabrakło mi nieco dreszczyku emocji, jakiegoś nagłego zwrotu akcji i trochę typowego dla GNS humoru. Możliwe, że ten niedosyt spowodowały "Skorki" Tomasza Siwca, które ostatnio czytałem i rozłożyły mnie na łopatki. Do teraz na myśl o fabule i niektórych fragmentach mam banana na gębie :)

Kolejne spotkanie z gatunkiem animal-attack i trochę mieszane uczucia, mimo, że to jeden z moich ulubionych podgatunków literatury grozy. Truskawką na torcie "Rzezi" był jej autor - sam Guy Smith, więc szykowałem się na sporą dawkę gore i absurdalnej fabuły. Czy to dostałem?
"Rzeź" to klasyczny przykład pulpowej grozy lat 90', czyli wściekłe, wygłodniałe zwierzęta kontra...

Zasadniczo polskich fanów animal horroru można podzielić na kilka grup, jedna z nich nie cierpi Guya N. smitha,inna zna z phantom pressu, jeszcze inna czyta na bieżąco i w końcu ostatnia czyli smithowe świry czyli osoby które czekają na kolejne smithy z niecierpliwością.

Jak nie trudno zgadnąć gdy tylko pojawia się kolejna gujowata zapowiedz siedze i czekam na przesyłke.W sumie nie było inaczej tym razem.

Własciwie to co łączy większość ksiażek Guya to fakt że nie ma co się rozpisywać o fabule.Powyższa ksiażka to po prostu opowieść o dzikich pawianach które zostały kiedyś wypuszczone na wolność (nie no serio kto trzyma pawiany i trakuje je jak dzieci?) poukrywały się w jaskini, troche się namnożyły i po latach sytuacja i głód zmuszają je żeby poszły na żer.

Ci który spodziewają sie tu niewiem jakiejś perły literatury mogą się solidnie przejechać, w końcu "rzeż" to tylko głupiutka rozrywka na godzine czy dwie-ale wydaje mi się że po to została stworzona,nie po to żeby wmuszać do refleksji nad ludzkim życiem (no może pawianów) ale po to by po całym dniu roboty wrócic i pośmiać się z absurdalności smierci papierowych bohaterów.
Polecam i zawsze polecać będę.
Ave.

Zasadniczo polskich fanów animal horroru można podzielić na kilka grup, jedna z nich nie cierpi Guya N. smitha,inna zna z phantom pressu, jeszcze inna czyta na bieżąco i w końcu ostatnia czyli smithowe świry czyli osoby które czekają na kolejne smithy z niecierpliwością.

Jak nie trudno zgadnąć gdy tylko pojawia się kolejna gujowata zapowiedz siedze i czekam na przesyłke.W...

Lubię animalową pulpę. Dostałam rozrywkę jakiej się spodziewałam.

Lubię animalową pulpę. Dostałam rozrywkę jakiej się spodziewałam.