" To chyba nie jest ważne, ile czasu kogoś znamy. Ważne jest, na jak długo zamieszkał w naszym sercu. Możemy pielęgnować wspomnienia lub drzeć je na strzępy. A to, czy posłusznie odejdą, czy będą wracać, złośliwie szczerząc zęby, zależy nie tylko od nas samych, lecz od ludzi, którzy nas otaczają."

Ewa Cielesz znana mi jest z jej poprzednich publikacji i jak tylko oczywiście zobaczyłam pierwszą część najnowszej trylogii to wiedziałam, że muszę przeczytać jak najszybciej. I wiecie co?? Było warto rzucić w kąt rozpoczęte książki, bo ta książka na długo zapada w pamięci. Żałuję tylko, że na kolejne tomy trzeba czekać, bo jestem bardzo ciekawa jak potoczą się losy Anity i jej niewidomego męża Michała. Tym bardziej, że autorka zostawiła nas w takim miejscu, że dla pary naszych bohaterów idzie nowe. Ale może tak po kolei ?:)
Główna bohaterka to Anita, którą poznajemy w tragicznym momencie jej życia. Anita ma siedemnaście lat, odkryła, że jest w ciąży i matka właśnie wyrzuciła ją z domu, bo co ludzie powiedzą na ciążę niezamężnej nastolatki? Anita znajduje schronienie u ciotki we Wrocławiu. Siostra jej matki to wyjątkowo oschła kobieta, ale pomaga naszej nastolatce, wyciągnęła do niej pomocną dłoń, nie ocenia i nie potępia. W tej swojej dobroci nawet aranżuje małżeństwo z człowiekiem o wiele starszym od Anity, ale na stanowisku i ustawionym. Czy można żyć z kimś tylko dlatego, że nam niczego nie brakuje? bez uczucia? bez miłości? Anita ma trudny orzech do zgryzienia.
Żeby zarobić na utrzymanie swoje i nienarodzonego dziecko Anita podejmuje się opieki nad starszą panią, która zamieszkuje słynny wrocławski trójkąt. Tam poznaje szemrane towarzystwo, które żyje tylko od flaszki do flaszki, od jednej zadymy di drugiej. dziewczyna jest spragniona towarzystwa rówieśników, a młodzi ludzie nigdy jej krzywdy nie wyrządzili. Wśród nich jest Wilk, który fascynuje Anitę. Kogo wybierze, czy ustawionego i zapewniającego jej stabilizację mężczyznę czy tajemniczego Wilka, a może znowu przypadek sprawi, że pozna kogoś innego? Nie będę Wam zdradzać szczegółów, bo nie mam prawa odbierać nikomu przyjemności czytania.
Więcej na blogu https://rudabiblioteczka.blogspot.com/2018/12/ewa-cielesz-cma.html

" To chyba nie jest ważne, ile czasu kogoś znamy. Ważne jest, na jak długo zamieszkał w naszym sercu. Możemy pielęgnować wspomnienia lub drzeć je na strzępy. A to, czy posłusznie odejdą, czy będą wracać, złośliwie szczerząc zęby, zależy nie tylko od nas samych, lecz od ludzi, którzy nas otaczają."

Ewa Cielesz znana mi jest z jej poprzednich publikacji i jak tylko...