Opowiadanie (szkic) Leskowa przeczytałam w związku z przygotowaniem do obejrzenia opery Szostakowicza o tym samym tytule. Początkowo, zaskoczył mnie suchy język, jakim Leskow opisał historię wielokrotnych zbrodni. Autor nie oceniał żadnego z bohaterów, nie rozwodził się zbytnio nad ich emocjami. Przedstawił fakty z dokładnością sądowego eksperta, bez umniejszania i bez koloryzowania. Opowiadanie czyta się jednym tchem i w pewnym sensie jego atmosfera oplata czytelnika. Z jednej strony mamy serię makabrycznych zbrodni, z drugiej kobietę nieszczęśliwą w małżeństwie, nie mogącą zmienić swojego położenia, ze względu na ówczesne warunki. Katarzyna to kobieta, która jest zdolna kochać bardzo silną miłością. I właśnie ta miłość, którą Katarzyna darzy Sergieja, jest najbardziej zaskakującym elementem. Nie jest to wyidealizowane uczucie, tak często gloryfikowane przez innych autorów, ale prawdziwa, ziemska miłość, niedoskonała, trudna, nie zawsze piękna, czasami bardzo cielesna i mało “duchowa”, ale swą siłą trwająca do śmierci. Katarzyna wiedziona niszczącą siłą miłości, popełnia kolejne zbrodnie, która prowadzi do autodestrukcji. Mimo stylu, w którym zostało napisane to opowiadanie, a może właśnie dzięki niemu, czytelnik ma możliwość w pełni docenić problem, dokonać samodzielnej oceny charakterów bohaterów. Leskow zmusza czytelnika do myślenia, nie daje oceny postaci, odpowiedzi na żadne pytania. Czytelnik musi sam wysnuć wnioski po lekturze i to właśnie doceniam w tym opowiadaniu. Dla miłośników opery: warto przeczytać to opowiadnie i obejrzeć operę Szostakowicza – oba utwory wzajemnie się uzupełniają. Szostakowicz dodał Lady Makbet Leskowa, emocjonalna otoczkę, która pisarz jak gdyby pominął w tekście.

Opowiadanie (szkic) Leskowa przeczytałam w związku z przygotowaniem do obejrzenia opery Szostakowicza o tym samym tytule. Początkowo, zaskoczył mnie suchy język, jakim Leskow opisał historię wielokrotnych zbrodni. Autor nie oceniał żadnego z bohaterów, nie rozwodził się zbytnio nad ich emocjami. Przedstawił fakty z dokładnością sądowego eksperta, bez umniejszania i bez...