Jedna śmierć to tragedia, milion – to statystyka. Józef Stalin przyczynił się do stworzenia reżimu, który twardą ręką trzymał środkowowschodnią część Europy. Wydawać się mogło, że jego imperium nic nie zagrozi. Jednakże nawet największe ikony są tylko ludźmi i prędzej czy później ich też czeka śmierć.

Komiks ten dzieje się tuż przed i parę dni po śmierci Stalina. Zasugerowane jest, co mogło do niej doprowadzić, a także pokazane jest jakie skutki miało to zdarzenie dla ówczesnych władz.

Po komiks sięgnąłem głównie ze względu na niedawny film komediowy powstały na jego kanwie. Spodziewałem się więc, że komiks będzie również humorystyczny. Jednakże jest to poważna historia pokazująca pewne zepsucie toczące ówczesny Związek Radziecki. Część osób u władzy wykorzystuje tu swoją władzę do własnych korzyści, część robi wszystko by pozbyć się konkurencji, a jeszcze inni są zwyczajnie niekompetentni. Szczególnie nieporadność działań ówczesnej władzy pokazuje zachowanie w momencie stwierdzenia stanu krytycznego u Stalina – nie są w stanie dobrze się zorganizować, by pomóc swojemu dawnemu wodzowi. Na dodatek sam pogrzeb też okazuje się tragedią – z jednej strony uroczyste i podniosłe wydarzenie, a z drugiej wojsko brutalnie rozpędzało ludzi przybyłych w celu oddania hołdu zmarłemu. Należy jednak pamiętać, że scenarzysta pozwolił sobie na pewną swobodę w kwestii wierności faktom historycznym i nie należy tego traktować jako podręcznika do historii.

Występuje tu też rodzina Stalina – córka, która wstydziła się jakim człowiekiem, stał się ojciec, a także syn, dla którego wraz ze śmiercią taty skończyła się bezkarność. Przy czym to właśnie córka wydaje się naprawdę szczerze ubolewać nad tą tragedią.

Warto jeszcze wspomnieć o wątku pewnego koncertu. Dużą rolę odgrywa tu pewna artystka, która wysyła Stalinowi liścik wraz z płytą z nagrania. Zasugerowane jest, iż mogło to być przyczyną śmierci. Zresztą sama kobieta pojawia się co jakiś czas w komiksie najwyraźniej rozbawiona całą sytuacją – tak jakby wszystko to było ukartowane po jej myśli.

Rysunki Thierry’ego Robi są bardzo ładne. Są raczej realistyczne, chociaż widać pewne drobne przerysowania u co po niektórych postaci. Na dodatek artysta czasami bawi się kadrami podkreślając wagę danych zdarzeń np. wykorzystuje pięciolinię z nutami w scenie śmierci Stalina.

Polskie wydanie zawiera również szkice i komentarze odautorskie. Wyjaśnia się tu czemu zastosowano tu takie, a nie inne rozwiązanie. Znacznie wzbogaca to lekturę.

Komiks ten w paru momentach jest dosyć przejmujący, a graficznie jest bardzo przyjemnie. Część czytelników może odrzucić brak wierności faktom historycznym. Mnie jednak trochę rozczarowało lekko urwane zakończenie – odnoszę wrażenie, że nie wszystkie wątki zostały domknięte, a całość jest trochę niepełna.

Jedna śmierć to tragedia, milion – to statystyka. Józef Stalin przyczynił się do stworzenia reżimu, który twardą ręką trzymał środkowowschodnią część Europy. Wydawać się mogło, że jego imperium nic nie zagrozi. Jednakże nawet największe ikony są tylko ludźmi i prędzej czy później ich też czeka śmierć.

Komiks ten dzieje się tuż przed i parę dni po śmierci Stalina....