Dzisiaj miała miejsce moja kolejna wizyta w księgarni przyjaznej czytelnikom, czyli takiej, która ma sofy, fotele, krzesła, stoły, stoliki do kawy i samą kawę w automacie. Wpadam tam dosyć często na krótkie czytanie. Wybieram książki czasem zaciekawiony okładką, innym razem takie, żeby szybko się je czytało. Tym razem zaintrygowała mnie okładka, co do drugiego warunku, to został spełniony w zadziwiającym tempie.

Miałem jakieś 15 minut, żeby choć trochę poczytać. Akurat tyle czasu na tę całą ponad 225-stronicową książkę to było aż zanadto. No właśnie. Biję się w pierś, że czytałem te wiersze szybko, bardzo szybko i wiem, że tak się nie czyta poezji. Ale inaczej nie mogłem, bo książka jest w środku pusta - więcej stron jest niezadrukowanych tekstem, niż tych, które go zawierają (w mojej duszy przyrodnika coś się buntowało przeciw takiemu marnotrawstwu papieru). Zgodzę się z przedmówcami, że pod względem graficznym jest to bardzo udane dzieło, niestety pod względem czysto literackim jest już dużo słabiej, stąd m.in. to moje tempo czytania.

Już po przeczytaniu kilku utworów można się zorientować, że autorka jest bardzo młodą osobą lub na taką się stylizuje: nawiązania do Facebooka i innych nowych mediów, zupełnie niepotrzebne i niepasujące do wierszy wulgaryzmy napisane chyba tylko po to żeby je napisać i żeby sobie były, bo moim zdaniem niczego nie wyrażają i jeszcze ta nerwowość, może niekoniecznie histeryczna, ale w pewien sposób nadpobudliwa.

Nie powiem, że te utwory są złe. Kilka z nich przykuło moją uwagę swoim osobistym tonem, zwłaszcza te odnoszące się do tęsknoty za bliskością drugiej osoby. Jednak całości nie kupuję ze względu na brak głębi (może nie całkiem brak, ale zdecydowanie zbyt małą ilość). Może jestem zbyt konserwatywny i nie rozumiem młodych autorów i ich ciągot do pisania w stylu postów internetowych (pewnie to jest znak czasów). W każdym razie daję autorce szansę i mam nadzieję, że za jakiś czas kiedy znów przypadkiem (a może zachęcony opiniami znajomych) sięgnę po jej kolejny tomik, znajdę dzieło spójne, wyraziste i poruszające struny mojej wrażliwości poetyckiej, czego zarówno autorce jak i sobie życzę.

Dzisiaj miała miejsce moja kolejna wizyta w księgarni przyjaznej czytelnikom, czyli takiej, która ma sofy, fotele, krzesła, stoły, stoliki do kawy i samą kawę w automacie. Wpadam tam dosyć często na krótkie czytanie. Wybieram książki czasem zaciekawiony okładką, innym razem takie, żeby szybko się je czytało. Tym razem zaintrygowała mnie okładka, co do drugiego warunku, to...