Robinson opowiada historię z lat dzieciństwa swojego uzdolnionego taty, który nie rozumiał, dlaczego jego mama oddała go do adopcji. Młody geniusz silnie zainspirowany i zainteresowany swoim pochodzeniem, wiedząc, że i tak nie ma nic do stracenia, bo i tak nikt nie chce go przyjąć do nowej rodziny, zaczął tworzyć coraz to doskonalsze urządzenia, w tym wehikuł umożliwiający wędrówkę w czasie. 
Kiedy młody Leon ujrzał swoją przyszłość, zrozumiał, że już nie ma sensu spoglądać w przeszłość. Możliwość uchylenia rąbka tajemnicy z przyszłości, otworzyła w nim możliwości na zmiany i chęć poprowadzenia swojego życia tak, aby było ono aktywne i wypełnione miłością, czyli rodziną.

Bajka w nieco skomplikowany sposób prowadzi Czytelnika po meandrach osi czasowej. Co więcej, w rzeczywistości nie jest możliwe manewrowanie czasem. 
Istota polega na tym, aby w życiu nie stać w miejscu, nie osadzać siebie w przeszłości, bo nie mamy już wpływu na nią, ale zorientować się na tym, co tu i teraz warto zdziałać owocnego, tak, aby przyszłość była jak najlepsza i osobiście satysfakcjonująca. Bowiem, jedynie mamy wpływ na działania w teraźniejszości, które mogą mieć znaczenie i sens na rzeczywistość w przyszłości.

Robinson opowiada historię z lat dzieciństwa swojego uzdolnionego taty, który nie rozumiał, dlaczego jego mama oddała go do adopcji. Młody geniusz silnie zainspirowany i zainteresowany swoim pochodzeniem, wiedząc, że i tak nie ma nic do stracenia, bo i tak nikt nie chce go przyjąć do nowej rodziny, zaczął tworzyć coraz to doskonalsze urządzenia, w tym wehikuł umożliwiający...