Utwory Korczaka to moje odkrycie. Po obejrzeniu w wieku szczenięcym „Króla Maciusia Pierwszego” nabrałam awersji do tego pisarza (film zasmucił mnie okrutnie). Dopiero teraz, głównie dzięki Wolnym Lekturom, poznaję dorobek Korczaka, a każda kolejna opowieść zmusza mnie do przemyśleń, co jest czasami dość trudne, bo myśli i moje wewnętrzne dziecko, i dorosła kobieta, która czasami z dziećmi pracuje, a ich punkty widzenia są dość odległe.

Bajka o "upartym chłopcu” bardzo mnie wzruszyła i zachwyciła. I sam uparty chłopiec jest wart uwagi, i sposób, w jaki Korczak przybliża jego postać robi wrażenie. Właśnie styl pisarza ogromnie mnie poruszył. Pierwsze kilka zdań i momentalnie stanęły mi przed oczyma rozemocjonowane buzie znanych mi dzieci, które z ogromnym przejęciem opowiadały o czymś, co im się spodobało, i koniecznie chciały się tym podzielić z całym światem. Uwielbiam, gdy kilkulatek tłumaczy mi rzeczy oczywiste i wkłada tyle emocji w to, co mówi, i ma taki ogromny zapał, by wszystko na pewno było dla mnie zrozumiałe. Zazdroszczę tego entuzjazmu. I Korczak pisze tak, jakby trochę dziecko dorosłemu opowiadało, a trochę jakby dorosły opowiadał dziecku.

Ale wróćmy do upartego chłopca, który wcale na początku w szkole nie był najlepszy, ale chciał wszystko dogłębnie pojąć i zrozumieć. Więc pytał, więc szukał, więc czytał, więc badał. Bardzo uparty chłopiec – Ludwik Pasteur. Korczak fantastycznie przybliża życie i dokonania francuskiego uczonego. Wszelkie skomplikowane zagadnienia tłumaczy w bardzo przystępny i zrozumiały sposób – powiedziałabym, że robi klasyczny przekład „z polskiego na nasze”. Co ciekawe, pisarz nie unika trudnych tematów – pokazuje wszystkie problemy, z jakimi borykał się Pasteur –uczony i Pasteur – człowiek. Mozolne badania, sceptycyzm innych naukowców, ich zawiść, śmierć rodziców i dzieci, wojna, choroby – a w tym wszystkim Ludwik, cały czas dążący do kolejnych wyznaczanych sobie celów, przedkładający służbę ludzkości nad osobiste potrzeby, po prostu – uparty chłopiec.

Żałuję, że w dzieciństwie nie poznałam tej opowieści. Biografia Pasteura podana w konwencji bajki jest urzekająca. Bo i złych czarownic w niej bez liku, są dobre duchy, które czuwają nad dzielnym bohaterem, i wyprawa po skarb jest…Lecz najważniejszy jest ten główny bohater – uparty chłopiec o złotym sercu. I ja z całego serca tę bajkę nie-bajkę polecam.

Utwory Korczaka to moje odkrycie. Po obejrzeniu w wieku szczenięcym „Króla Maciusia Pierwszego” nabrałam awersji do tego pisarza (film zasmucił mnie okrutnie). Dopiero teraz, głównie dzięki Wolnym Lekturom, poznaję dorobek Korczaka, a każda kolejna opowieść zmusza mnie do przemyśleń, co jest czasami dość trudne, bo myśli i moje wewnętrzne dziecko, i dorosła kobieta, która...