Kolejny tom "Skalpu", w którym jeszcze bardziej zagłębiamy się w mrok tkwiący w bohaterach. Każda z opowiedzianych historii jest gorzka, ostra, nie ma tutaj sprawiedliwości. Jest ślepy los uwarunkowany decyzjami ludzi. Jest ból, strach i niepewność. Akcja idzie do przodu jak burza, bohaterowie przechodzą realistyczne przemiany, a czytelnik chłonie komiks kartka po kartce. I nie ma dosyć.

Kolejny tom "Skalpu", w którym jeszcze bardziej zagłębiamy się w mrok tkwiący w bohaterach. Każda z opowiedzianych historii jest gorzka, ostra, nie ma tutaj sprawiedliwości. Jest ślepy los uwarunkowany decyzjami ludzi. Jest ból, strach i niepewność. Akcja idzie do przodu jak burza, bohaterowie przechodzą realistyczne przemiany, a czytelnik chłonie komiks kartka po kartce. I...

Ten tom na tle poprzednich jest bardziej stonowany, jeżeli chodzi o śledztwo i zwroty akcji. Mimo, iż tych ostatnich nie brakuje, bardziej poświęcony jest wewnętrznym rozterkom bohaterów, zmianom jakie w nich zachodzą, uczuciom i zaufaniu ich łączącym, a jednocześnie o podszytym tam rozczarowaniu, fałszu i zdradzie.
Wszystko aż kipi od emocji. Jedni pod wpływem przeżyć i rozczarowań zmieniają się nie do poznania, inni pogłębiają swoje szaleństwo. Zacieśnia się lina, która ich wszystkich dusi. Wszyscy brodzą w czarnym mule trudnych wyborów. Pokazał nam się inny wymiar siły tego komiksu.

Więcej pochwał na Dzikiej Bandzie:
http://dzikabanda.pl/teksty/felietony/pijac-ksiazki-czytajac-piwa-s02e11/

Ten tom na tle poprzednich jest bardziej stonowany, jeżeli chodzi o śledztwo i zwroty akcji. Mimo, iż tych ostatnich nie brakuje, bardziej poświęcony jest wewnętrznym rozterkom bohaterów, zmianom jakie w nich zachodzą, uczuciom i zaufaniu ich łączącym, a jednocześnie o podszytym tam rozczarowaniu, fałszu i zdradzie.
Wszystko aż kipi od emocji. Jedni pod wpływem przeżyć i...

Można by się spodziewać, że w czwartym tomie zbiorczym fabuła nieco się rozmyje, tymczasem nic z tych rzeczy. Aaron trzyma opowieść w ryzach od początku do końca, i chociaż nieco zwalnia z akcją, to bardzo udanie eksploruje wątki i postaci poboczne, dzięki czemu całość nabiera jeszcze większej głębi i zyskuje przekonujący kontekst obyczajowy.

To seria, o której już niebawem będziemy mówić, że należy do klasyki komiksu i jest jednym ze szczytowych osiągnięć tego medium.

Można by się spodziewać, że w czwartym tomie zbiorczym fabuła nieco się rozmyje, tymczasem nic z tych rzeczy. Aaron trzyma opowieść w ryzach od początku do końca, i chociaż nieco zwalnia z akcją, to bardzo udanie eksploruje wątki i postaci poboczne, dzięki czemu całość nabiera jeszcze większej głębi i zyskuje przekonujący kontekst obyczajowy.

To seria, o której już...

W czwartym tomie tej wybitnej serii akcja zwalnia, a Aaron przybliża nam kilka drugoplanowych postaci. Swoje zeszyty dostaje Shunka i jego zaskakująca tajemnica, agent Nitz oraz pojawiający się pierwszy raz ojciec Dashiella (świetna historia o szczęściu, które go nie opuszcza).
Na pierwszy plan wybija się (zgodnie z okładką) Carol. Sytuacja, w której znalazła się na koniec poprzedniego albumu, wymaga od niej podjęcia decyzji i nadania konkretnego kierunku swojemu życiu i związkowi z łysym agentem. Tymczasem Lincoln Czerwony Kruk nabiera coraz większego zaufania do Dashiella i zapoznaje go z kolejnymi elementami swojego biznesu.
Klimat wylewa się z komiksu, uwielbiam rezerwat, który jest dosłownie przedsionkiem piekła a bohaterowie każdym swoim ruchem zbliżają się do nieuniknionego.
Guera jest współodpowiedzialny za wybitność "Skalpu", artysta jest genialny w sposobie obrazowania tego miejsca, tych postaci i ich emocji. Fantastyczne kadry z ogromną ilością detali oraz różnorodna kolorystyka sprawiają, że czuję jakbym obserwował wydarzenia będąc w samym środku Praire Rose.
Odjąłem jedną gwiazdkę, ponieważ niespecjalnie spodobał mi się wątek z ojcem Złego Konia (oczywiście, poza wspomnianą retrospekcją) i rozwiązanie zaproponowane przez Aarona. Zakładam jednak, że jego rola będzie jeszcze istotna w tomie kończącym ten niezwykły run.

W czwartym tomie tej wybitnej serii akcja zwalnia, a Aaron przybliża nam kilka drugoplanowych postaci. Swoje zeszyty dostaje Shunka i jego zaskakująca tajemnica, agent Nitz oraz pojawiający się pierwszy raz ojciec Dashiella (świetna historia o szczęściu, które go nie opuszcza).
Na pierwszy plan wybija się (zgodnie z okładką) Carol. Sytuacja, w której znalazła się na koniec...

To jest pozycja, która z czasem będzie coraz częściej okupowała czołowe miejsca na komiksowych listach wszech czasów. Aaron jest niesamowity. Fabuła mimo tak wielu wątków nie pozostawia luk i niedopowiedzeń, wszystko się tu jakimś cudem spina i dopełnia. Czyta się z zapartym tchem, choć to ciężka, przytłaczająca i obfitująca w brutalne sceny lektura. Również ciężka kreska i kolorystyka idealnie wpasowują się w klimat. Wszelkie zachwyty i nagrody zasłużone.

(opinia dotyczy całego cyklu)

To jest pozycja, która z czasem będzie coraz częściej okupowała czołowe miejsca na komiksowych listach wszech czasów. Aaron jest niesamowity. Fabuła mimo tak wielu wątków nie pozostawia luk i niedopowiedzeń, wszystko się tu jakimś cudem spina i dopełnia. Czyta się z zapartym tchem, choć to ciężka, przytłaczająca i obfitująca w brutalne sceny lektura. Również ciężka kreska i...

Wydawało mi się, że to kompletnie nie moja bajka, tymczasem to już czwarty tom, a ja nie mogę przestać się zachwycać. Narracyjnie - perełka. Poza tym, ten tom aż kipi od emocji! Chcę czym prędzej poznać zakończenie, najlepiej już, teraz, natychmiast!!!

Więcej o komiksach piszę na fb.com/polishpopkulture

Wydawało mi się, że to kompletnie nie moja bajka, tymczasem to już czwarty tom, a ja nie mogę przestać się zachwycać. Narracyjnie - perełka. Poza tym, ten tom aż kipi od emocji! Chcę czym prędzej poznać zakończenie, najlepiej już, teraz, natychmiast!!!

Więcej o komiksach piszę na fb.com/polishpopkulture

kolejny tom niesamowitej wielowątkowej historii. Dawno nie czytałem tak dobrze napisanego komiksu. Od strony graficznej nieco mniej mi opowiada zwłaszcza w momentach gdy nie można od siebie odróżnić niektórych bohaterów. Nie zmienia to faktu że jest to komiks wybitny i zasługuje na miano kultowego.

Z niecierpliwością czekam na konkluzję w tomie piątym.

kolejny tom niesamowitej wielowątkowej historii. Dawno nie czytałem tak dobrze napisanego komiksu. Od strony graficznej nieco mniej mi opowiada zwłaszcza w momentach gdy nie można od siebie odróżnić niektórych bohaterów. Nie zmienia to faktu że jest to komiks wybitny i zasługuje na miano kultowego.

Z niecierpliwością czekam na konkluzję w tomie piątym.

Jeszcze tylko jeden zbiorczy tom serii „Skalp” i koniec. Jason Aaron jakby na to nie zważa, ciągle zadaje nowe pytania, cały czas wprowadza nowych bohaterów i wciąż zaskakuje. Komiks czyta się świetnie. Ten zbiór to kolejna kombinacja wydarzeń teraźniejszych, epizodów o przeszłości poszczególnych postaci oraz historii dziejących się w tym samym czasie, co główny wątek, ale poświęconych osobom drugoplanowym, uzupełniających informacje o nich. Cykl nadal mogę tylko chwalić, zresztą nie pierwszy i pewnie nie ostatni raz.

Pomijając powtarzającą się wadę w postaci gorszych (czasami o wiele gorszych) niż R.M. Guéra ilustratorów, tom kolejny raz spełnia moje oczekiwania. Jeżeli chodzi o historie poboczne, to na początek dostajemy krótką opowieść o dwojgu Indian walczących z głodem. To opowieść poboczna, nic nie wnosząca do głównej fabuły, ale czyta się dobrze (niestety nie mogę napisać, że równie dobrze się patrzy na rysunki…). Zaraz potem okazuje się, że Shunka, jeden z najbardziej zaufanych ludzi Czerwonego Kruka, ma pewną zaskakującą chyba dla każdego czytelnika tajemnicę. Jeszcze później dowiadujemy się o kolejnej osobie z rezerwatu Prairie Rose współpracującej z FBI. I w tym miejscu zaczyna się znów główny wątek.

Uzbierało się trochę problemów i spraw, z których tak dobry scenarzysta jak Aaron przygotował ogromne zamieszanie. Carol, cały czas uzależniona od heroiny, jest w ciąży z Dashem. Zły Koń również nie może powiedzieć, że nie ma problemów z narkotykami. W dodatku, zupełnie nieoczekiwanie, spotyka się ze swoim znienawidzonym ojcem, który po latach wraca do rezerwatu i chce odnaleźć morderców Giny. Ale ojciec Dashiella nie ma do końca czystego sumienia, zresztą czy ma je którykolwiek z bohaterów cyklu?

(...) Jeśli ktoś czytał poprzednie tomy, wie, że Aaron potrafi połączyć wszystko w idealną albo niemal idealną całość. Wciąż nie czuć, że opowieść zbliża się do finału (chociaż kilka rzeczy wyraźnie to sugeruje). Nie mam pojęcia, jak będą wyglądały ostatnie odcinki serii. Scenariusz może podążyć dosłownie w każdym kierunku, zresztą przedtem kilka razy też było tak, że jedno wydarzenie zupełnie zmieniało całą historię....

- - -
cały tekst można przeczytać tu:
https://dybuk.wordpress.com/2017/03/07/skalp-tom-4/

Jeszcze tylko jeden zbiorczy tom serii „Skalp” i koniec. Jason Aaron jakby na to nie zważa, ciągle zadaje nowe pytania, cały czas wprowadza nowych bohaterów i wciąż zaskakuje. Komiks czyta się świetnie. Ten zbiór to kolejna kombinacja wydarzeń teraźniejszych, epizodów o przeszłości poszczególnych postaci oraz historii dziejących się w tym samym czasie, co główny wątek, ale...

Świetny kryminał, rewelacja.

Świetny kryminał, rewelacja.

https://salomonik.eu/blog/przeczytane/3345-skalp-tom-czwarty

https://salomonik.eu/blog/przeczytane/3345-skalp-tom-czwarty