Zabrałam się za A Million Junes, bo chciałam trochę zmienić klimat i... definitywnie jest to dość nietypowa historia.

Wbrew opisowi, który robi z niej Romeo i Julię ver. 2.0 (i nie przeczę, ten wątek też jest obecny, jako że mamy romans pośród dwóch skłóconych od pokoleń rodów),całość skupia się bardziej na miłości córki do zmarłego ojca oraz jak ta miłość się zmienia i ewoluuje, kiedy zaczyna poznawać przeszłość jego oraz swojej rodziny od strony, której wcześniej nie znała.
Duża część fabuły rozgrywa się we wspomnieniach, po których June może wędrować i jest to jednocześnie najlepszy i najgorszy element tej książki. Najlepszy, bo ciekawy, intrygujący, wprawiający czytelnika w swego rodzaju melancholię. Najgorszy, bo po pewnym czasie zaczęłam czuć się trochę przytłoczona i wolałam, by historia skupiła się trochę bardziej na tu i teraz. Nie brakuje w niej też duchów, starych klątw oraz magicznych wodospadów.

Całość napisana jest w całkiem ładnym stylu, autorka dobrze potrafi mieszać humor z głębszymi przemyśleniami, przez co całość czyta się szybko i lekko. Definitywnie jest to sympatyczna, nastrojowa, paranormalna jednotomówka.

Zabrałam się za A Million Junes, bo chciałam trochę zmienić klimat i... definitywnie jest to dość nietypowa historia.

Wbrew opisowi, który robi z niej Romeo i Julię ver. 2.0 (i nie przeczę, ten wątek też jest obecny, jako że mamy romans pośród dwóch skłóconych od pokoleń rodów),całość skupia się bardziej na miłości córki do zmarłego ojca oraz jak ta miłość się zmienia i...