Tylko ktoś kto miał do czynienia ze zjawiskiem nadpobudliwości psychoruchowej, mógł zaobserwować zachowanie takiej osoby, wie z jakim spektrum problemów można tu się zmagać.
Ta para autorów napisała jedną z lepszych książek i dla studentów, i dla nauczycieli, jak i samych rodziców, w dość przystępny i rzetelny sposób opisująca wszelkie postacie ADHD. Bo osoby odznaczające się nadpobudliwością i zaburzeniami uwagi niekoniecznie muszą zawsze, jakby się wydawało, wykazywać nieokiełznane zachowanie, a mogą wręcz popadać w przeciwny kierunek, czyli należeć do grupy spokojnych a nawet wycofanych osób nie umiejących po prostu skupić uwagi na zadaniu, żyjących w ciągłym chaosie. Ten nieogarnięty chaos z czasem może przybrać na sile i powodować inne zaburzenia czy popadanie w nałogi, depresje,dysforie.
Pozycja ta zawiera nie tylko charakterystykę zjawiska, również wskazuje jak diagnozować a nawet leczyć chorych. A zastosowanie podanych reguł ma odzwierciedlenie nie tylko u dzieci ale także u dorosłych dotkniętych ADHD, bo nieleczone objawy pozostają i ewoluują, z tego "nie wyrasta się" tak po prostu, a przyjmuje różną skale w dalszym życiu.

Uważam, że książka kompletna i wyczerpująca temat, a do tego jak najbardziej rzetelna. Napisana przez psychiatrów, którzy wstecznie rozpoznali omawiane zaburzenie neurologiczne również u siebie.

Tylko ktoś kto miał do czynienia ze zjawiskiem nadpobudliwości psychoruchowej, mógł zaobserwować zachowanie takiej osoby, wie z jakim spektrum problemów można tu się zmagać.
Ta para autorów napisała jedną z lepszych książek i dla studentów, i dla nauczycieli, jak i samych rodziców, w dość przystępny i rzetelny sposób opisująca wszelkie postacie ADHD. Bo osoby odznaczające...