Trwająca w Syrii wojna domowa i podejmowane przez niektóre państwa regionu próby ingerencji w wewnętrzne sprawy Libanu to czynniki, które destabilizują sytuacje w tym kraju i zagrażają jego bezpieczeństwu. Zainteresowanie Libanem, oprócz krajów Zachodu, od pewnego czasu przejawia także Rosja, dla której Bliski Wschód stanowi jeden z celów neoimperialnej polityki. jednakże to istniejące w Libanie od lat głębokie podziały religijno-polityczne oraz różnice w ocenie syryjskich wydarzeń spowodowały, że bijące bębny wojny są w tym kraju coraz wyraźniej słyszalne. Trwający dwa lata kryzys polityczny oraz zaangażowanie pozostającej poza kontrolą państwa Partii Boga w toczący się w Syrii konflikt przyczyniły się do wybuchu niepokojów społecznych, wzrostu przemocy oraz spadku poziomu bezpieczeństwa. Bez wątpienia w tej skomplikowanej sytuacji jedynym skutecznym sposobem powstrzymania groźby eskalacji przemocy i powtórki tragicznych wydarzeń z historii tego kraju jest dialog i porozumienie ponad wszelkimi podziałami. By do tego doszło, w pierwszej kolejności Libańczycy muszą doprowadzić do wyboru prezydenta i powołania suwerennego rządu. Tego im szczerze życzę.