Dla mnie zawiało trochę koszmarem. Wrócić znowu do okresu dojrzewania? Za żadne pieniądze.

Dla mnie zawiało trochę koszmarem. Wrócić znowu do okresu dojrzewania? Za żadne pieniądze.

Głównym bohaterem mangi jest Arata. Młody mężczyzna nie jest zadowolony ze swojego życia i nie powodzi mu się najlepiej. Arata ma 27 lat przeprowadził się ze wsi do dużego miasta, studia nie szły mu zbyt dobrze i na domiar złego zwolnił się ze swojej pierwszej pracy już po trzech miesiącach. Teraz nikt nie chce go zatrudnić. Co tylko odbija młodzieńca psychicznie.

Jakby tego wszystkiego było mało, bohater udaje przed znajomymi zadowolonego i ciężko pracującego człowieka. Arata jest pewny, ze już przegrał życie i nic nie ma sensu. Pojawia się jednak nowa nadzieja. Jest nią tajemniczy mężczyzna, który zaczepia bohatera na ulicy. W zamian za wzięcie udziału przez rok w tajemniczym programie ReLife Arata będzie miał zapewniony wikt i opierunek plus trochę kasy i otrzyma rekomendację pomocą w zdobyciu dobrej pracy. Mykiem jest tutaj to, że program ReLife to odmłodzenie człowieka i powrót do liceum. Czy Arata będzie w stanie wrócić do szkoły i zrestartować swoje życie?

Głównym bohaterem mangi jest Arata. Młody mężczyzna nie jest zadowolony ze swojego życia i nie powodzi mu się najlepiej. Arata ma 27 lat przeprowadził się ze wsi do dużego miasta, studia nie szły mu zbyt dobrze i na domiar złego zwolnił się ze swojej pierwszej pracy już po trzech miesiącach. Teraz nikt nie chce go zatrudnić. Co tylko odbija młodzieńca psychicznie.

Jakby...

A gdyby tak wrócić do czasów szkolnych ale z pełnym doświadczeniem dorosłego? No może nie pełnym bo niespełna trzydziestoletnim ale to już można uznać za kawałek życia na karku :).

No więc, gdyby tak znów móc być licealistą ale mieć już zapas dodatkowej wiedzy? Trochę jak bonusy w grze. Wydaje się, że można by być niemal królem życia. Tylko jest haczyk. Trzeba zachowywać się jak na nastolatka przystało. Z pozoru łatwe, a w praktyce? Nagle okazuje się, że nasze doświadczenia z młodości kształtowały się w zupełnie innej rzeczywistości od tej obecnej. Do tego nie tak łatwo przestać "być dorosłym" nawet w ciele młodziaka. Nawyki, nałogi i pewien protekcjonalizm do młodocianych mocno się już w nas zakorzenił. Czy więc eksperyment ReLife, z pozoru banalny, ma szansę powodzenia?

Tak w zarysie wygląda początek tej historii :) Pierwszy tom zapowiada coś ciekawego i przyjemnego. Czytało się szybko, z sentymentem i nutką zazdrości ;). I coś o czym koniecznie warto wspomnieć - cała manga jest w kolorze! oj i robi to robotę, robi.

Mam na półce już kilka kolejnych tomów i na razie "jestem na tak".

A gdyby tak wrócić do czasów szkolnych ale z pełnym doświadczeniem dorosłego? No może nie pełnym bo niespełna trzydziestoletnim ale to już można uznać za kawałek życia na karku :).

No więc, gdyby tak znów móc być licealistą ale mieć już zapas dodatkowej wiedzy? Trochę jak bonusy w grze. Wydaje się, że można by być niemal królem życia. Tylko jest haczyk. Trzeba zachowywać...

Bardzo ciekawa historia. Powierzchownie wydaje się dosyć prosta, ale zagłębiając się coraz bardziej dostrzegamy małe szczegóły naprowadzające nas na tajemnice... Z początku relacje między postaciami wydają się dość płytkie i nienaturalne. Mam nadzieje, że zmieni się to z biegiem fabuły.

Bardzo ciekawa historia. Powierzchownie wydaje się dosyć prosta, ale zagłębiając się coraz bardziej dostrzegamy małe szczegóły naprowadzające nas na tajemnice... Z początku relacje między postaciami wydają się dość płytkie i nienaturalne. Mam nadzieje, że zmieni się to z biegiem fabuły.

ReLife z pozoru zapowiada się jako przyjemna komedia w szkolnych klimatach, w której znajdziemy kilka elementów dramatu. Jeżeli właśnie tego oczekujemy od tytułu, na pewno nie będziemy zawiedzeni. Świetny humor, luźny klimat, świetnie zarysowani bohaterowie – rozrywka i relaks jest tutaj gwarantowane. Jednak postrzeganie mangi w ten sposób będzie dla niej mocno krzywdzące. To wszystko jest tylko powierzchniową warstwą, pod którą kryje się naprawdę dobrze napisany, poważny tytuł.

ReLife to tak naprawdę głębokie studium psychiki ludzkiej. Nie jest to powiedziane wprost (przynajmniej nie z początku),ale projekt ma na celu wymuszenie na obiekcie zmiany zarówno swojego życia, jak i postrzegania świata. Tylko od badanego zależy czy dostrzeże on, że dany mu rok to tak naprawdę jego druga szansa na nowe życie. Czy człowiek jest w stanie dokonywać nowych wyborów, ciągle pamiętając swoją młodość? Może nasze decyzje są uwarunkowany z góry i zawsze będziemy popełniać te same błędy i powielać swoje zachowanie. Czy charakter człowieka można zmienić? Czy świadomość pewnego rodzaju bezkarności, może spowodować dokowanie czynów „zabronionych”? Manga stawia przed czytelnikiem naprawdę masę pytań, a na większość z nich będzie musiał on odpowiedzieć sobie samemu, stawiając siebie w miejsce głównego bohatera.

Mocno to wszystko zaskakuje, tym bardziej że manga powstała jako projekt internetowy, przeznaczony do czytania na telefonach. Jeżeli taką jakość mają inne dzieła tego rodzaju, to czym prędzej powinny być one wydawane w formie tomikowej.

Autorka prezentuje tutaj również mroczną stronę Japońskiego świata „pracy”. Obraz typowego „Salarymana” – pozbawionego kompletnie emocji pracownika, którego nic nie cieszy, zapijającego swoje smutki w litrach alkoholu, daje mocno do myślenia. Można wyczuć tutaj pewną krytykę takiego systemu, który połyka człowieka, a wypluwa obiekty pozbawione cech ludzkich. Wszystko podane jest jednak tutaj w taki sposób, że każdy będzie mógł to interpretować inaczej.


ReLife rozwija się z każdym kolejnym tomem, historia ewoluuje, niektóre wątki są wyjaśnianie za sprawą retrospekcji, aby po chwili pojawiły w umyśle czytelnika nowe pytania. Jest kilka naprawdę ciekawych momentów z dość znaczącym twistem fabularnym, które mogą zaskoczyć, szczególnie jeśli od samego początku nie zwracało się uwagi na pewne drobne niuanse i podpowiedzi ze strony autorki. Pierwsze dwa/trzy tomy to tylko wstęp do coraz ciekawsze i bardziej dramatycznej historii.

O ile dużo dobrego można powiedzieć na temat fabuły, kwestia rysunków wypada tutaj co najwyżej „przyzwoicie”. Rysunki są całkowicie sterylne, niemalże całkowity brak teł i bardziej szczegółowych elementów. Mocno rażą po oczach rysunki postaci, są dość proste w swojej formie, przez co trudno niekiedy rozróżnić poszczególnych bohaterów (dotyczy to szczególnie męskiej części postaci). Na pewno dużym plusem mangi, jest jej wydanie w całości w kolorze.

Cała recenzja na stronie: Popkulturowy Kociołek

https://gameplay.pl/news.asp?ID=115469

ReLife z pozoru zapowiada się jako przyjemna komedia w szkolnych klimatach, w której znajdziemy kilka elementów dramatu. Jeżeli właśnie tego oczekujemy od tytułu, na pewno nie będziemy zawiedzeni. Świetny humor, luźny klimat, świetnie zarysowani bohaterowie – rozrywka i relaks jest tutaj gwarantowane. Jednak postrzeganie mangi w ten sposób będzie dla niej mocno krzywdzące....

Zapewne każdy chciałby mieć możliwość powrotu do szkoły ;). Ach, te szkolne czasy...

Zapewne każdy chciałby mieć możliwość powrotu do szkoły ;). Ach, te szkolne czasy...

MANGA JAK ANIME

„ReLIFE” to manga nietypowa i od tego chyba wypada zacząć. Co jest w niej innego? Przede wszystkim zaczęła się jako komiks internetowy, co sprawiło, że nie wiązały jej takie zasady jak publikacji papierowej. Widać to już po wykonaniu – album, w pełni kolorowy, co w japońskim komiksie zdarza się niezwykle rzadko, wygląda bardziej jak anime przeniesione na papier niż tradycyjna manga. Czym oczywiście przykuwa uwagę. I dobrze bo to naprawdę świetna propozycja dla miłośników obyczajowych opowieści.

Kto z nas nie chciałby się odmłodzić i wrócić do szkoły? Nie musieć martwić o pracę, pieniądze, dorosłe problemy. W końcu wie teraz więcej, łatwiej poradziłby sobie z tym i owym. Dwudziestosiedmioletni Arata Kaizaki, który nie potrafi odnaleźć się w życiu. Cały czas się miotał, cały czas szukał, podobnie na studiach, jak i teraz z pracą. Tyle, że pracy nie ma. Składa wciąż kolejne aplikacje, chodzi na rozmowy, ale odkąd zostawił poprzednie stanowisko, jedynie dorywcze zajęcie w sklepie gwarantuje mu nieco dochodu. To, plus pieniądze od matki ze wsi, pewnego dnia jednak rodzicielka oznajmia, że nie będzie mu już więcej wysyłać pomocy finansowej. W takiej właśnie nieszczególnie godnej pozazdroszczenia sytuacji znajduje się Kaizaki, kiedy zaczepia go pewien człowiek i oferuje pracę przy eksperymencie. Wystarczy, że zażyje tabletkę odmładzającą, dzięki której znów będzie wyglądał na nastolatka, wróci do liceum i będzie spisywał obserwacje z tego zadania. Przez rok ma udawać ucznia, a w zamian firma pokryje wszystkie jego koszty utrzymania, zapewni to, co niezbędne do życia, a na dodatek po wszystkim pomoże znaleźć pracę. Niestety Kaizaki nie może nikogo poinformować o tym czym się zajmuje – także żadnego z uczniów – nikt też nie może domyślić się tego sam, a to oznacza konieczność pilnowania się. Po zakończeniu wszyscy i tak zostaną pozbawieni wspomnień o nim, jednak jeśli by się czymś zdradził, eksperyment zostanie przerwany, jego pamięć o nim wymazana, a on wróci do swego marnego życia. Kaizaki zgadza się na tę osobliwą pracę i tak zaczyna się jego szalona przygoda!

Szkolne życie to jeden z moich ulubionych rodzajów mangi. Szczególnie, że we własnych ramach porusza tak wiele różnych tematyk i gatunków, iż każdy znajdzie tu coś dla siebie: od lekkich komedii i erotyki, przez poważne opowieści obyczajowe i psychologiczne, na horrorze oraz fantastyce skończywszy. „ReLIFE” należy do tych ostatnich, chociaż elementy Sci Fi ograniczają się praktycznie do tego, co napisałem powyżej. Ale tu chodzi akurat nie o odrywanie się od ziemi, a realistyczną, ciekawą opowieść o ludziach, relacjach między nimi i tym, co rodzi obecna sytuacja.

Fabuła jest lekka, ciekawa i przyjemna. Z nutą humoru, z dużą dozą powagi i sympatycznymi bohaterami, wciąga w kolorowy świat. Świat bardziej przypominający anime niż mangę, co już wspominałem, ale ma to swój urok. I jest też ciekawą odskocznią od typowych czarno-białych japońskich komiksów. Kolor jest tu może prosty, ale poszczególne ilustracje mają swój urok i intrygujący klimat. Całość zaś wypada bardzo dobrze, warta jest poznania, a przede wszystkim perspektywa kolejnych tomów zapowiada się naprawdę intrygująco, jeśli więc lubicie dobre komiksy niezależnie od gatunku, polecam.

Recenzja opublikowana na moim blogu: http://ksiazkarnia.blog.pl/2017/09/15/relife-1-sou-yayoi/

MANGA JAK ANIME

„ReLIFE” to manga nietypowa i od tego chyba wypada zacząć. Co jest w niej innego? Przede wszystkim zaczęła się jako komiks internetowy, co sprawiło, że nie wiązały jej takie zasady jak publikacji papierowej. Widać to już po wykonaniu – album, w pełni kolorowy, co w japońskim komiksie zdarza się niezwykle rzadko, wygląda bardziej jak anime przeniesione na...

Jakoś szału nie ma, chociaż to pierwszy tom, więc jeszcze pewnie wszystko się rozkręci.
Najlepsze określenie przychodzące mi na myśl do tej mangi to: miła.
Podoba mi się czytanie mangi w kolorze (choć zdaję sobie sprawę jak głupio to brzmi xD). Wszystko jest bardziej czytelne i wyraźne.

Jakoś szału nie ma, chociaż to pierwszy tom, więc jeszcze pewnie wszystko się rozkręci.
Najlepsze określenie przychodzące mi na myśl do tej mangi to: miła.
Podoba mi się czytanie mangi w kolorze (choć zdaję sobie sprawę jak głupio to brzmi xD). Wszystko jest bardziej czytelne i wyraźne.

Interesujące... ale jakoś nieszczególnie mnie porwało.

Interesujące... ale jakoś nieszczególnie mnie porwało.

Jakie to było dobre! Chcę totalnie więcej!

Jakie to było dobre! Chcę totalnie więcej!