Już wcześniej miałam zamiar przeczytać tę powieść, jednak jak zwykle bałam się spotkania z klasyką. W końcu musiałam zapoznać się z Krzyżakami, jako że była to lektura szkolna. Na początku szło mi źle-nie oszukujmy się. Bardzo źle. Książka była przy nudnawa, nic się nie działo. Potem akcja się troszkę rozkręciła, jednak dalej wlekła się niemiłosiernie. Dodam, że nie przepadam za książkami historycznymi. Czytanie tego całego starego języka, te zwroty, mentalność ludzi-nie, dziękuję. Ale musiałam dobrnąć do końca. Bohaterowie średnio mi się podobają. Jednak pochwalam stworzenie Danusi oraz Jagienki na podstawie przeciwieństw. Danusia była małą, słodką dziewczyneczką, typową damą dworu. Natomiast Jagienka to harda, silna fizycznie i emocjonalnie dziewczyna z marzeniami. Zbyszko wydaje mi się... tandetny. Postać młodego, przystojnego chłopaka powtarza się w wielu książkach. Czy tutaj nie mogło być inaczej? Widać nie. Ogółem, książka tą nie jestem ani zachwycona, ani rozczarowana. Jednak jestem w stu procentach pewna, że w najbliższym czasie do niej nie powrócę.

Już wcześniej miałam zamiar przeczytać tę powieść, jednak jak zwykle bałam się spotkania z klasyką. W końcu musiałam zapoznać się z Krzyżakami, jako że była to lektura szkolna. Na początku szło mi źle-nie oszukujmy się. Bardzo źle. Książka była przy nudnawa, nic się nie działo. Potem akcja się troszkę rozkręciła, jednak dalej wlekła się niemiłosiernie. Dodam, że nie...