Nie jestem fanem superhero, ale taki komiks mogę z przyjemnością przeczytać. Główna bohaterka prowadzi biuro detektywistyczne i przyjmuje różne przyziemne zlecenia. Dużo ciekawych rozmów, mało akcji, problemy osobiste pani detektyw i interakcje międzyludzkie. Praktycznie te małe wstawki superhero są zupełnie niepotrzebne (oprócz znakomitego wątku z pewnym bohaterem, którego nie dałoby się zastąpić jakimkolwiek innym bez straty wyrazistości). Postać Jessiki skojarzyła mi się z zapomnianym bogiem z czternastego tomu Thorgala ("Aaricii"). Tam był mało ważny bóg, a tutaj mało ważna superbohaterka. Bardzo podobne. W porównaniu z ostatnio czytanymi przeze mnie innymi komiksami kryminalnymi, czyli Skalpem, Bękartami z południa, Parkerem, czy Fatale, Alias ma dość brzydkie rysunki. Graficznie, to taka amerykańska pańszczyzna, którą rysownik co miesiąc musiał odrabiać przy kreślarskiej desce (czy tam tablecie). To, jeśli chodzi o samą "urodę" rysunków, bo kadrowanie jest miejscami bardzo ciekawe. Ten komiks robi głównie fabuła Bendisa i reżyseria, za którą odpowiedzialny jest właśnie rysownik, ale nie rysunki same w sobie. Nie mogę odmówić Gaydosowi sprawnego operowania językiem komiksu. Podobno każdy kolejny tom jest lepszy od pierwszego. No to czekamy.

Nie jestem fanem superhero, ale taki komiks mogę z przyjemnością przeczytać. Główna bohaterka prowadzi biuro detektywistyczne i przyjmuje różne przyziemne zlecenia. Dużo ciekawych rozmów, mało akcji, problemy osobiste pani detektyw i interakcje międzyludzkie. Praktycznie te małe wstawki superhero są zupełnie niepotrzebne (oprócz znakomitego wątku z pewnym bohaterem, którego...