To już moje trzecie spotkanie z Jędrkiem, jego rodziną i kolegami. Troszkę obawiałam się, czy nie będzie ono monotonne, wydawało mi się, że wszystko co potrafi, pokazał już w poprzednich tomach. I swoją młodą, skomplikowaną naturę jak i moc zwariowanych pomysłów jakie powstają w jego głowie. Zapomniałam jednak o jednym, Jędrek uwielbia sport a zwłaszcza piłkę nożną, i właśnie o tej jego fascynacji, jest ta część przygód.. Zbliżają się międzyszkolne zawody, i chłopca dopada stres związany z najważniejszym meczem. Przecież przeciwnik jest nie lada, i odgrażał się, że w tym roku, na pewno on będzie na najwyższym podium. Jak potoczą się losy meczu nie będę zdradzać, lecz muszę przyznać, że będą one dość zaskakujące. Jędrek na własnej skórze przekona się, że z kibolami ciężko dojść do porozumienia i że nawet na podwórku szkolnym, to oni grają często główną rolę. Pozna również z bliska życie celebrytów, którym do tej pory ogromnie zazdrościł. Czy faktycznie miał czego? Spróbuje pracy w mediach, a dzięki swojej siostrze, doskonale pozna znaczenie takich słów jak pijar czy kreowanie. Czeka go również zderzenie z pewnymi wyobrażeniami, ocena jak i ich przewartościowanie.
Mój dziewięcioletni syn uwielbia przygody Jędrka, i był bardzo obrażony, jak nazwałam je dobrą lekturą dla „opornych”. Lecz tak właśnie jest. Przez swój troszkę komiksowy charakter, ta książka trafia zdecydowanie łatwiej i szybciej do młodych czytelników. Rysunki Tomasza Lwa Leśniaka fantastycznie uzupełniają tekst, są momentami jego składowymi. Ilustracje są ogromnie zabawne, realne i świetnie obrazują perypetie głównego bohatera. Najważniejsze jednak jest to, że poruszane przez autora problemy, są aktualne dla młodego człowieka, i szybko się z nimi utożsamia. Bo tak naprawdę takie przygody jak przeżywa Jędrek mogą wydarzyć się każdemu, nie ma w nich nic bardzo spektakularnego, są jednak ogromnie humorystycznie przedstawione przez co wydają się dla czytelnika zabawnymi lecz trzeba pamiętać, że dla głównego bohatera problemy jakie napotyka na swojej drodze takimi już nie są, stają się poważne i sa zmorą dnia codziennego.
Dlatego jeśli ktoś szuka dla swojego dziecka lektury lekkiej a mądrej, to cykl o Jędrku zdecydowanie można polecić. Jego zaletą jest również to, że i dorośli fantastycznie bawią się poznając perypetie życiowe głównego bohatera.

To już moje trzecie spotkanie z Jędrkiem, jego rodziną i kolegami. Troszkę obawiałam się, czy nie będzie ono monotonne, wydawało mi się, że wszystko co potrafi, pokazał już w poprzednich tomach. I swoją młodą, skomplikowaną naturę jak i moc zwariowanych pomysłów jakie powstają w jego głowie. Zapomniałam jednak o jednym, Jędrek uwielbia sport a zwłaszcza piłkę nożną, i...