Niewielka książeczka, zdawałoby się „szybka” do przeczytania, do „połknięcia” na raz.
Nic bardziej mylnego. Jest to bowiem wymagająca skupienia pozycja, traktująca o bólu i cierpieniu człowieka – o chorobie, niepełnosprawności i śmierci i o tym gdzie w takich aspektach życia jest miejsce na Bożą obecność. Przedstawia także przypadki beznadziejne, gdzie przywrócone zdrowie i życie można jedynie wytłumaczyć poprzez cudotwórcze działanie Boga.
Autorem książki jest mnich i kapłan prawosławny, metropolita Mesogaias i Lavreotikis, a przy tym naukowiec i badacz. W swojej książce stawia pytania filozoficzne, rozpoczynając rozważania z perspektywy człowieka dotkniętego cierpieniem i chorobą, który nie utożsamia Boga z takimi aspektami życia. W swojej książce pan Chatzinikolaou stara się zmienić punkt widzenia osoby dotkniętej tragedią w taki sposób, aby cierpienie odbierać przez pryzmat Boga, a nie Boga przez pryzmat cierpienia. Dodatkowo opisuje kilka historii ludzi niewytłumaczalnie uzdrowionych, gdy z medycznego punktu widzenia nie ma dla człowieka ratunku, natomiast dla Boga nie ma nic niemożliwego.
Pozycja wartościowa, ale trudna w odbiorze, wymagająca skupienia i siły mentalnej do podźwignięcia ciężkiego tematu rozważań. Stanowi pomoc i oświecenie dla osób stykających się z chorobą, ułomnością i śmiercią, które nie rozumieją gdzie i jak w tych wszystkich nieszczęściach szukać kochającego Boga.

Niewielka książeczka, zdawałoby się „szybka” do przeczytania, do „połknięcia” na raz.
Nic bardziej mylnego. Jest to bowiem wymagająca skupienia pozycja, traktująca o bólu i cierpieniu człowieka – o chorobie, niepełnosprawności i śmierci i o tym gdzie w takich aspektach życia jest miejsce na Bożą obecność. Przedstawia także przypadki beznadziejne, gdzie przywrócone zdrowie...

Książka stawia pytania, na które chyba nikt z nas, ludzi, nie ma śmiałości spróbować udzielić pewnych odpowiedzi. Sprawiedliwość, jaką zdaje się kierować wszechmogący Bóg bywa nieraz niezrozumiała dla nas, posiadających nędzną namiastkę rozumu.
Mimo to autor poprzez przykłady ze swojej wieloletniej praktyki jako kapelan szpitalny czy specjalista ds. bioetyki próbuje odnaleźć Boga tam, gdzie go nie widać. Zaprasza czytelnika do wspólnej refleksji nad trudnymi tematami śmierci i choroby, niosąc tym samym swego rodzaju pocieszenie. Nie takie z rodzaju pustych zapewnień, że "wszystko będzie dobrze", ale pełne pokory i zrozumienia.

Książka stawia pytania, na które chyba nikt z nas, ludzi, nie ma śmiałości spróbować udzielić pewnych odpowiedzi. Sprawiedliwość, jaką zdaje się kierować wszechmogący Bóg bywa nieraz niezrozumiała dla nas, posiadających nędzną namiastkę rozumu.
Mimo to autor poprzez przykłady ze swojej wieloletniej praktyki jako kapelan szpitalny czy specjalista ds. bioetyki próbuje...