Sword Art Online Widmowy Pocisk tom 5. Fabuła obraca się wokół nowo powstałej gry z gatunku VRMMO o krzykliwej nazwie (przychodzącej na myśl pewną inną grę ze świata realnego) Gun Gale Online w skrócie GGO. W przeciwieństwie do dość ograniczonego i topornego SAO pozbawionego magii i uszastych stworzeń oraz w odróżnieniu do typowo fantastycznego ALO z lataniem, wróżkami i magią GGO jest ponure, przytłaczające i pełne zapachu prochu strzelniczego. Gra rozgrywa się w postapokaliptycznym klimacie przepełnionym wszelkiej maści bronią palną urozmaiconą o fantastyczne wersje laserowe. I tym razem Kirigaya nie loguje się do GGO bez powodu. Pojawiła się tajemnicza plotka o pewnej osobie o wymownym pseudonimie Death Gun, który strzelił do awatarów innych graczy na neutralnym terenie a oni zginęli. I nie, nie przeniesiono ich do miasta gdzie odradzają się polegli, umarli naprawdę. Z tego powodu za sprawą pewnego znajomego urzędnika Kirito jest zmuszony przekonwertować postać do GGO, aby zbadać tą sprawę. Tuż po zalogowaniu nasz bohater spotyka niebieskowłosą dziewczynę ze snajperką o dźwięcznym nicku Sinon. Czy Kirito odkryje prawdę o Death Gunie? Kim on jest? Czemu zabija? A czy Sinon przezwycięży traumę? Uda jej się odnaleźć siebie?
Tak zapowiada się tom 5. Dość intrygująco. I naprawdę strony połyka się w tempie ekspresowym. Już na starcie po krótkim wstępnym rozdziale poznajemy dziewczynę, która ukrywa się pod pseudonimem Sinon. Licealistkę imieniem Shino, która zmaga się z traumatycznym przeżyciem z przeszłości. To przez to zalogowała się do, GGO aby uporać się z ta marą. Postać dość interesująca i mimo posiadania dwóch twarzy, realnej i wirtualnej ma się wrażenie, że w pewnym punkcie zlewając się w jedno.
Co mogę powiedzieć o fabule. Na pewno to, że bardzo mnie zainteresowała. Zwłaszcza postać Sinon zasługuje na uwagę i cieszę się, że jest jej sporo. Tak naprawdę narracja jest prowadzona cały czas albo z perspektywy Kirito albo Sinon. Fani Asuny mogą narzekać, gdyż pojawia się tylko na chwilę, a potem zupełnie znika.
Najwyraźniej standardem dla Kawahary jest to, że fabuła z początku narasta miarowo, aby nagle dostać sprintu w końcowej fazie, gdzie dowiadujemy się dość interesujących informacji o tajemniczej postaci Pistolet Śmierci (Death Gun). Za wiele nie mogę napisać, aby nie zrobić komuś przykrego spoilera. Jednak zapewniam, że nowelka wciąga i jest intrygująca. Chce się czytać dalej, aby dowiedzieć czy Sinon poradziła sobie z przeszłością, czy Kirito stawi czoła mrokom SAO i jak zostanie powstrzymany Death Gun.
I wbrew temu, że GGO opiera się na używaniu broni palnej, to nowelka nie jest przesiąknięta zbyt fachowym słownictwem, od którego głowa rozboli. Sama osobiście nie mam bladego pojęcia o pistoletach, karabinach i tym podobnym osprzęcie a czytając ten tom nie mogłam narzekać na zbyt mało dobrze podane informacje czy na przesyt ich. Dla osób zainteresowanych, problemem nie będzie przepisanie podawanych nazw realnych broni do Internetu.
W kwestii technicznej, jak zwykle rysunku mnie urzekają i wraz z okładką zasługują na duży plus. Standardowo pomarudzę na Kawaharę, który nadal nie ujednolicił narracji, uraczając nas skaczącą perspektywą z 1-osoby do 3-osoby. Jednak na jego korzyść przemawia to, że przeskoki nie są zbyt często robione, więc aż tak to nie razi, jak w tomie 3. Niestety wydawnictwo w kwestii tłumaczenia bez skazy nie uszło. Znalazły się literówki, powtórzony wyraz lub jego brak. I trochę dziwi, czemu ciągle używany zapis Pistolet Śmierci, niekiedy przeplatał się z Death Gun. Powinni wybrać jedną wersję i trzymać się jej do końca.
Warto też poruszyć kwestię osób, które nie czytały poprzednich części. Spokojnie mogę powiedzieć: sięgajcie po tom 5. Występujące nawiązania do przeszłości, w tym do incydentu z SAO, czy relacji z poszczególnymi osobami, są wystarczająco dobrze przypomniane. Mnie się miejscami takie tłumaczenia wydawały się wręcz nudne i zbyteczne, bo przecież pamiętam. Jednak dla osób niezaznajomionych z poprzednimi tomami Sword Art Online, lub takich, które pomiędzy nimi zrobiły dłuższą przerwę zaczytując się w innych książkach, takie rozwiązanie jest sporym udogodnieniem.
Podsumowując: Pozycja godna polecenie dla fanów nowelek i gier. Zainteresowała mnie i od razu pochwyciłam za kolejny tom, nie mogąc się doczekać rozwiązania akcji. Z całego serca liczę na to, że nie nastanie to, co miało miejsce ostatnio, gdzie po 3 tomie byłam bardzo zadowolona i pozytywnie nastawiona, a niestety tom 4 pozostawił po sobie posmaczek goryczy. Jednak wierzę w to, że Sinon uratuje sytuację.
Ogólnie niewiele mogę powiedzieć o tym tomie, gdyż to dopiero wstęp do głównej akcji, która ma się rozegrać w tomie 6, kończącym historię o Widmowym Pocisku. Osobiście nowelka bardzo przypadła mi do gustu i z chęcią dałabym ocenę bardzo dobrą plus, jeśli by takowa istniała.

Sword Art Online Widmowy Pocisk tom 5. Fabuła obraca się wokół nowo powstałej gry z gatunku VRMMO o krzykliwej nazwie (przychodzącej na myśl pewną inną grę ze świata realnego) Gun Gale Online w skrócie GGO. W przeciwieństwie do dość ograniczonego i topornego SAO pozbawionego magii i uszastych stworzeń oraz w odróżnieniu do typowo fantastycznego ALO z lataniem, wróżkami i...