Czy rozpryśnie na kawałeczki?


Kilka dni przed premierą chciałabym Wam zaprezentować recenzję pierwszego tomu trylogii stworzonego przez niemiecką pisarkę - Kathrin Lange. Autorka stworzyła już kilkunaści powieści historycznych oraz przeznaczonych dla młodzieży, my zaś mamy okazję poznać jedną z nich, dzięki "Sercu ze szkła" - książce wzorowanej na gotyckiej powieści Rebece Daphne de Maurier.

Juli jest nastolatką mieszkającą z ojcem pisarzem, zaabsorbowanym pracą. Niedawno przyszedł do niej z niespodziewaną prośbą. Zapytał, czy wraz z nim nie mogłaby wyjechać na wysepkę jego wydawcy, by on mógł przerwać swój pisarski kryzys. Ojciec dodaję, że w ich tymczasowym domu na wyspie mieszka młody chłopak, syn wydawcy, który niedawno stracił ukochaną i nie może się pozbierać. Zbliża się sylwester, który główna bohaterka chciała spędzić z przyjaciółmi, jednak zgadza się na wyjazd zafascynowana pomocą prawie nieznajomemu. Do czego doprowadzi to spotkanie?



Serce ze szkła, sam tytuł, od razu skojarzył mi się z inną niemiecką pisarką dla młodzieży Kerstin Gier, którą uwielbiam. Tam dość często pojawiał się taki zwrot, później zaś został zamieniony w serce z marcepanu. Niemieckojęzyczne autorki chyba mają coś, do tych metafor o sercach, wydawać, by się mogło, że to oklepane, jednak, czy pierwszemu silniejszemu uczuciu nie towarzyszy kaskada nowych doznań i próby zobrazowania swoich uczuć? Autorka próbowała oddać jak najlepiej to, jak czuła się bohaterka, jakie emocje wzbudzała w niej nowa znajomość.

"W tym momencie moje serce rozprysło się na tysiące kawałków."

Tytuł może być dla wszystkich mylący, gdy pokazałam moim znajomym książkę, od razu powiedziały, że to romans. Nie mogłam się nie zgodzić, gdyż tym właśnie jest, ale to również coś więcej. Mamy tu tajemniczą wyspę, starą legendę, która mówi, że żadna z kobiet nie może tu być szczęśliwa w miłości, serię samobójstw, ból po stracie ukochanej osoby, poczucie winy, żal... Emocji i wątków jest wiele, czuć klimat powieści gotyckiej, gdyż właśnie na niej, pisząc historię, wzorowała się autorka. Główna bohaterka jest zagubiona, nie wie, co dzieje się na wyspie, musi szukać odpowiedzi, sama gubi się w szaleństwie. Wszystko jest niepokojące, zagmatwane i pełne magii, która jednak da się logicznie wytłumaczyć.

Trochę mniej kolorowo przedstawia się wersja zagadkowo, thriller. Odnalezienie sprawcy, osoby winnej wszystkim zdarzeniom, nie wydawało się dla mnie trudne, a nawet zrobiłam to z łatwością. Zaskoczeniem dla czytelnika mogą być jedynie drobniejsze wątki, tak jak: w jaki sposób to robił, czy poznanie wszystkich motywów. To jednak była kwestia realna, którą zakładałam wiedząc, że powieść nie ma w sobie fantastycznej nuty. Gdyby jednak miało to miejsce, autorka doskonale kierowała czytelnikiem, a także główną czytelniczką, by pogubić się w wątkach paranormalnych, dziwnych dźwiękach rezydencji, dawnych legendach...

W całej powieści bohaterów nie ma za wielu. Domownicy rezydencji to jedynie kilka osób, więc dość łatwo ich zapamiętać i poznać, są realnie wykreowani. Większą uwagę autorka skupiła na postaciach głównych, czyli Juli i na Davidzie. Dziewczyna wydaje się zwyczajną osobą, ma jednak własne zdanie i dużą pewność siebie, czym nie pozwala uważać jej jedynie za bezgranicznie zakochaną. Jak większość bohaterek w jej wieku błądzi, szuka odpowiedzi i niestety, co uważam za jej największy mankament, zbyt często używa przenośni i metafor. Jej miłość jest opisywana jako coś wielkiego, nieosiągalnego, a przecież znają się z Davidem tylko kilka dni. Rozumiałabym nawiązanie do tytułu, nawet mi się podobały, ale czasem było za dużo rozpływania się... David był wieloraką osobowością, nosił na sobie grubą warstwę żalu i smutku, że dopiero koniec książki, w jakimś stopniu go otworzył. Nie był jednak typem, w którym szaleńczo bym się zakochała, chciałaby mu jedynie pomóc.

Klimat powieści jest jej wielkim atutem, zachęca czytelnika do przewracania kolejnych stron i do niezważanie, co będzie dziać się później. Książkę pochłonęłam w dwa dni, co można uznać za sukces, kiedy szkoła zajmuje prawie cały czas. Mimo pewnej dozy przewidywalności i tak chcę się dowiedzieć, czy to co wydaje się nam od początku, jest prawdą. Już nie mogę się doczekać kontynuacji i dowiedzenia się, co dalej wymyśli pani Lange.
Ocena: bardzo dobra [5/6]

Czy rozpryśnie na kawałeczki?


Kilka dni przed premierą chciałabym Wam zaprezentować recenzję pierwszego tomu trylogii stworzonego przez niemiecką pisarkę - Kathrin Lange. Autorka stworzyła już kilkunaści powieści historycznych oraz przeznaczonych dla młodzieży, my zaś mamy okazję poznać jedną z nich, dzięki "Sercu ze szkła" - książce wzorowanej na gotyckiej powieści...