Wciąż w niebezpieczeństwie

Wszyscy znają serie książek o bohaterskim dyslektyku z ADHD, jakim jest Percy Jackson. Chyba nikomu nie muszę już o tym wypominać(chyba, że dopiero teraz zawitałeś na mojego bloga), że uwielbiam czytać o przygodach młodego herosa oraz wszystkich jego przyjaciół i nieprzyjaciół.

Tym razem w ramach odświeżenia pierwszego cyklu Ricka Riordana, czyli "Percy Jackson i Bogowie olimpijscy", sięgnęłam po komiks stworzony przy udziale autora we współpracy z Vendittim, Futakim i Gasparem. Zachęcam do zapoznania się z moją wcześniejszą recenzją, bowiem tym razem mam dla Was rekomendacje drugiego tomu, czyli "Morza potworów".

Dla czytających serię nie będzie żadnym zaskoczeniem, co jest głównym tematem komiksu, jednak dla nieznających tematu śpieszę z wyjaśnieniem. W obozie herosów źle się dzieje, sosna Thalia umiera, została zatruta, a bariery chroniące obóz z nią związane wpuszczają tam potwory. Obóz nie jest już bezpiecznym miejscem. Jedynym ratunkiem dla półbogów jest znalezienie złotego runa, które podobno może uśmierzyć każdą chorobę. By je znaleźć muszę udać się na wyprawę poprzez Morze potworów.

Zacznę od kwestii, które nie podobały mi się w poprzednim tomie. Pisałam tu szczególnie o niezbyt starannej i zbyt ostrej kresce. Tym razem jednak nie mogę aż tak krytycznie ocenić pracy twórców. Kreska wciąż nie jest kreską japońską, a amerykańską, więc jest zdecydowanie mocniejsza, ale tym razem bohaterowie nie przerażają. Mogłam spokojnie patrzeć na Percy'ego i nie bać się wyrazu jego twarzy. Reszta bohaterów też wygląda dużo lepiej.

Skoro rozpoczęłam od sfery graficznej komiksu, to na chwilę pochylę się również nad okładką. Jest ona niesamowita. Gdy tylko spojrzałam na nią, od razu wiedziałam, że tu historia będzie dużo lepiej przedstawiona niż w pierwszym tomie. Cyklop o potwory za nim są niesamowicie żywe i przerażające, cudowne!

Jego czytelniczka serii od razu porównuję przedstawioną tu opowieść z pierwowzorem. Ku mojej radości twórcy nadal skupiają się an ważnych aspektach cyklu, pomijając mniej ważne momenty. Potrafią uchwycić kwintesencję powieści. Jedyne, czego zawsze mi brakuje w tych historiach to humor, sądzę, że w tej krótkiej wersji trudno zachować niuanse stylu Ricka Riordana, która doprowadzały do poważnych napadów radości.

"Morze potworów" okazało się świetnym odwzorowaniem historii stworzonej przez Riordana. Dodatkowo muszę zaznaczyć, że komiks ten wypadł w moich oczach lepiej niż poprzedni, szczególnie w kwestii kreski. Czekam z niecierpliwością na kolejne tomy.
Ocena: bardzo dobra [5/6]

Wciąż w niebezpieczeństwie

Wszyscy znają serie książek o bohaterskim dyslektyku z ADHD, jakim jest Percy Jackson. Chyba nikomu nie muszę już o tym wypominać(chyba, że dopiero teraz zawitałeś na mojego bloga), że uwielbiam czytać o przygodach młodego herosa oraz wszystkich jego przyjaciół i nieprzyjaciół.

Tym razem w ramach odświeżenia pierwszego cyklu Ricka Riordana,...