Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pierwszy tom serii „Hal Jordan i Korpus Zielony Latarni” starał się trochę przywrócić dawny status quo. Korpus Zielonych Latarni powrócił, Sinestro znowu stał się zły, a Hal Jordan musiał po raz kolejny wszystkich ratować. Jednakże został tu też pewien obiecujący wątek, który można ciekawie wykorzystać… Korpus Zielonych Latarni musi nawiązać współpracę z Żółtymi Latarniami. Jednakże już na pierwszej misji wpadają w pułapkę. W tym samym czasie Kyle Rayner usiłuje przywrócić do życia Hala Jordana. Początkowo trochę denerwowało mnie zachowanie Zielonych Latarni. Zdecydowanie zbyt łatwo dają się wciągnąć w pułapkę i często zamiast dyskutować wolą się bić. Wprawdzie pewne ich zachowania pozostają później wytłumaczone, ale i tak trochę mnie to zirytowało. Na ich tle o wiele lepiej wypadają dobrze zorganizowane Żółte Latarnie, które udowadniają, że są naprawdę cennymi sprzymierzeńcami. Przeciwnik, który się tutaj pojawia jest bardzo klasyczny i jego motywacja nie różni się od jego typowego zachowania. Miłą niespodzianką są jego interakcje z postacią o podobnych ambicjach, ale trochę szkoda, że nie położono większego nacisku na ich relacje. Wątek związany z Halem Jordanem wydaje się bardzo oklepany. Jednakże pojawia się tu pewna nowa lokacja, która jest bardzo ciekawym pomysłem. Szkoda tylko, że jest przedstawiona w zaskakująco smętny sposób. Tom kończy się historią osadzoną w przyszłości. Jest to podsumowanie dotychczasowych wydarzeń, a także dosyć enigmatyczna zapowiedź kolejnych przygód. Odnoszę wrażenie, że było to przeznaczone bardziej dla nowych czytelników. Za rysunki odpowiada tu trzech artystów. Ethan van Sciver rysuje bardzo dokładnie i bardzo przyjemnie patrzy się na jego dopracowane rysunki. Trochę gorzej jest z Rafą Sandovalem, którego postacie są trochę ciastowate. Kończący tom V Ken Marion również jest bardzo dokładny, chociaż kontury postaci są zbyt grube. Jest to bardzo typowe superbohaterskie łubu-dubu. Wykorzystanych jest większość klisz fabularnych, ale przy tym całość czyta się bardzo sprawnie. Nie jest to jednak najlepsze dokonanie jeśli chodzi o komiksy z Zielonymi Latarniami.