Romans, to specyficzny gatunek literacki. Jego zadaniem jest przede wszystkim wywoływanie emocji, dostarczanie rozrywki i rozbudzanie wyobraźni. Nie przeszkadza nam jego brak realizmu, bo to ma być trochę taka bajka dla dużych dziewczynek, która ukazuje nasze najskrytsze marzenia. Laven Rose chyba bardzo dobrze zgłębiła naturę romansu, bo jej debiut jest jego świetnym przykładem. ;)

Emilia do tej pory tkwiła w związku, który nie dawał jej żadnych satysfakcji. Jeszcze całkiem niedawno przygotowywała się do ślubu z Anatolem. Jednak w czasie niespodziewanej podróży służbowej dojrzała w niej decyzja o odejściu. Niewątpliwie pomogło jej w tym spotkanie męskiego ideału – przystojnego, seksownego i szarmanckiego Krisa. Od tej pory życie Emilii nabiera rumieńców, staje się ciągłą huśtawką. Od euforii i szczęścia, w jednej chwili przechodzi do rozpaczy. W tym wszystkim dzielnie towarzyszy jej przyjaciółka – Agnieszka, która ma też swoje problemy… Czy Emilia zazna szczęścia przy boku ukochanego? Czy sekrety, bolesna przeszłość i niedopowiedzenia nie zniszczą ich sielanki?

Laven Rose stworzyła niezwykle rozbudowaną opowieść. I nie chodzi mi tylko o jej objętość, ale głównie o zakres. Nakreśliła wiele, przeplatających się ze sobą wątków, nie potraktowała żadnej z postaci pobieżnie. Każdy z bohaterów, czy to główny, czy też drugoplanowy, ma swoją historię i wyraźnie wykreowaną osobowość. Wkradła się tam jednak pewna nierealność – zbyt wiele było tych cudownych zbiegów okoliczności. Jak dla mnie, było też nieco zbyt słodko i ckliwie, no ale to w końcu romans, więc chyba tak być powinno;).

Druga połowa książki jest zdecydowanie bardziej dramatyczna i dynamiczna. Miałam wrażenie, jakby autorka poczuła wiatr w żaglach i uwierzyła, że jest w stanie stworzyć naprawdę ciekawą i porywającą historię. Tylko to zakończenie… Moja Droga Laven Rose, tak nie można kończyć romansu, tak nie można kończyć żadnej książki! To powinno być karalne. ;) Ja nie mam stalowego serca i jeśli nie powstanie dalsza część tej historii, to chyba rozpadnie się ono na tysiące kawałków. Tak z rozpaczy… ;)

Romans, to specyficzny gatunek literacki. Jego zadaniem jest przede wszystkim wywoływanie emocji, dostarczanie rozrywki i rozbudzanie wyobraźni. Nie przeszkadza nam jego brak realizmu, bo to ma być trochę taka bajka dla dużych dziewczynek, która ukazuje nasze najskrytsze marzenia. Laven Rose chyba bardzo dobrze zgłębiła naturę romansu, bo jej debiut jest jego świetnym...