Według mnie książka byłaby ciekawsze gdyby była po prostu krótsza, podobała mi się na początku i może z 50 stron do końca.

Według mnie książka byłaby ciekawsze gdyby była po prostu krótsza, podobała mi się na początku i może z 50 stron do końca.

Mam wrażenie, że czasami tracę czas na niektóre książki, z uporem maniaka brnąc do końca - by być może znaleźć coś ciekawego. Cieszę się, że trafiłam na Stalowe Serce i odmieniłam swój upór. Świetna okładka zachęciła do czytania, pierwsze rozdziały już nie. Nie doczytałam. Stało się. Jestem świeżo po czytaniu "365 dni" polskiej autorki i już myślałam, że gorzej być nie może, więc jestem w całkowitym szoku, że jednak może. Szkoda czasu.

Mam wrażenie, że czasami tracę czas na niektóre książki, z uporem maniaka brnąc do końca - by być może znaleźć coś ciekawego. Cieszę się, że trafiłam na Stalowe Serce i odmieniłam swój upór. Świetna okładka zachęciła do czytania, pierwsze rozdziały już nie. Nie doczytałam. Stało się. Jestem świeżo po czytaniu "365 dni" polskiej autorki i już myślałam, że gorzej być nie...

O Boże! Jak udało mi sie przebrnąć przez ten ckliwy gniot? Sama się sobie dziwię... Chyba tylko dlatego, że sytuacja cały czas była tak niejasna, że podświadomie cały czas czekałam, aż coś się wydarzy. Intrygował mnie temat snu z poczatku książki, w którym pojawia sie cudowne dziecko o błekitnych oczach... Pomijam "bajkowe" elementy typu "stalowe serce", podlegające ciągłym zabiegom " elektrostymulacji, przesłodzone wyznania i niekończące się wzajemne zachwyty nad sobą pary głównych bohaterów, od których chwilami brały mnie mdłości ( 3/4 ksiązki).
No i zasadnicze pytanie? Czemu sięgnęłam po tą książkę? Miałam ją już dawno, nigdy jakoś się za nią nie zabrałam, bo w kolejce czekały inne, ale ktoś się nad nią tak rozpływał w swojej opinii, że w końcu uległam. Wielka szkoda....
A na końcu ksiązki? Ciąg dalszy nastąpi!!! Mam jednak nadzieję, że nie :)

O Boże! Jak udało mi sie przebrnąć przez ten ckliwy gniot? Sama się sobie dziwię... Chyba tylko dlatego, że sytuacja cały czas była tak niejasna, że podświadomie cały czas czekałam, aż coś się wydarzy. Intrygował mnie temat snu z poczatku książki, w którym pojawia sie cudowne dziecko o błekitnych oczach... Pomijam "bajkowe" elementy typu "stalowe serce", podlegające ciągłym...

Cudowna okladka, fajny opis i na tym koniec tego co dobre, bo tresc ksiazki jest beznadziejna.
Emilia ma 27 lat, od 2 lat ma bogatego narzeczonego, planuje slub, pracuje jako mediator, zna kilka jezykow i wydawac by sie moglo, ze ma cudowne zycie.
Jdnak Swojego przyszlego meza nie kocha (nie zrozumialam powodow dla ktorych z nim byla),nie chce wystawnego wesela tylko skromnego slubu,on brzydzi ja do tego stopnia, ze po seksie z Anatolem musi zmyc z siebie jego dotyk. Pewnego dnia wylatuje w delegacje do Bostonu, w samolocie poznaje tajemniczego mezczyzne Krisa, ktory jest snajperem, pracuje w laboratorium i dla rzadu, chwali sie tym na prawo i lewo (nawet taksowkarz wie czym on sie zajmuje i jakie jest jego prawdziwe imie). Oczywiscie kobieta sie od razu w nim zakochuje do tego stopnia, ze postanawia zerwac zareczyny, a pierscionek zareczynowy zostawia w samolocie (bogaczka normalnie nam sie trafila). Noc spedza u Krisa mimo, ze zna go kilka godzin, a on ma przy sobie bron i paralizator, rano okazuje sie, ze szef ktory ja wyslal w delegacje tak naprawdze sprzedal ja handlarzowi bronia ale poniewaz Kris ma takie fenomenalne kontakty to dowiedzial sie o wszystkim przed spotkaniem. Skoro wiedzieli, ze zostala sprzedana to po co tam pojechala? Aby sie przejechac, spojrzec na swojego kupca i odjechac na lotnisko (jej najwiekszym problemem bylo, ze Kris nie podal jej swojego prawdziwego imienia zamiast sie cieszyc, ze zostala uratowana i nie zostala luksusowa zdzira przestepcy),po powroci zero kontaktu z szefem i wyjasnienia sprawy? Kompletnie nie kupilam tej historii z tym sprzedaniem jej.
Po powrocie z Bostonu bohaterka oswiadcza swojemu chlopakowi, ze odchodzi, ten kaze pokryc jej wydatki zwiazane ze slubem i chce pol miliona zlotych jako rekompensaty. Oczywiscie Emi zamierza mu oddac takie duze pieniadze i w tym celu wystawia dom na sprzedaz jaki posiada w Londynie. Jednak Kris jest tak wspanialomyslny, ze znajac ja zaledwie 2 dni kupuje jej w prezencie ten dom i zjawia sie z kluczem w dniu jej urodzin.
Wybaczcie ale dalej nie dalam rady przeczytac tej ksiazki do konca tylko ja przekartkowalam i przeczytalam szczegolowa opinie Lucy http://lubimyczytac.pl/ksiazka/257997/stalowe-serce/opinia/29931416#opinia2...
Gdy doczytalam, ze glowny bohater mial stalowe serce i ksiazka zawierala jeszcze mase nierealnych niespodzianek godnych filmu sci fiction to ciesze sie, ze nie zmarnowalam wiecej swojego czasu na dokladne dokonczenie tej historii.
Nie polecam i nie mam pojecia skad ta ksiazka ma tak wysokie noty?

Cudowna okladka, fajny opis i na tym koniec tego co dobre, bo tresc ksiazki jest beznadziejna.
Emilia ma 27 lat, od 2 lat ma bogatego narzeczonego, planuje slub, pracuje jako mediator, zna kilka jezykow i wydawac by sie moglo, ze ma cudowne zycie.
Jdnak Swojego przyszlego meza nie kocha (nie zrozumialam powodow dla ktorych z nim byla),nie chce wystawnego wesela tylko...

Masakra. Ta historia nie trzyma się kupy. Czy ktoś przed wydaniem to czytał?

Masakra. Ta historia nie trzyma się kupy. Czy ktoś przed wydaniem to czytał?

"Tylko marzenia w życiu nic nie kosztują, dlatego warto je mieć i chronić niczym najcenniejszy amulet" - /Laven Rose/

Główną bohaterkę, doświadczoną przez los dwudziestoośmiolatkę – Emilię Ligocką poznajemy podczas przygotowań do jej własnego ślubu. Targają nią wątpliwości. Nie jest pewna, czy poślubienie narzeczonego (przy którym nie czuje się kochana i bezpieczna) jest dobrą decyzją. Zamążpójście odradza jej także Agnieszka – najlepsza przyjaciółka, która nie ukrywa swojej niechęci wobec Anatola.

Sytuacja zmienia się, gdy Emilia niespodziewanie wyjeżdża do USA. Los stawia na jej drodze przystojnego, młodego Amerykanina – Kristophera (Matta). Bardzo szybko odnajdują wspólny język. Z samolotu wysiadają razem i stają się nierozłączni. Oboje mają za sobą tragiczną przeszłość, oboje ukrywają tajemnice, które mogą zniszczyć ich wspólną przyszłość. Czy ich miłość przetrwa? Jak potoczą się dalsze losy bohaterów? Koniecznie sprawdźcie sami! :)

„Stalowe serce” to powieść, która przede wszystkim opowiada o wielkiej miłości Emilii i Matta, ale zawiera również wiele pobocznych wątków, które świetnie dopełniają całości. Z każdą stroną historia opowiadana przez Laven Rose wciąga coraz bardziej. Podczas lektury bardzo zżyłam się z bohaterami, przeżywałam ich historię razem z nimi. Autorka doskonale wykreowała zarówno postaci Emilii i Matta, jak i innych bohaterów powieści – Agnieszki (przyjaciółki Emi),Jamesa (wuja Matta) oraz Jo (wizażysty podkochującego się w Emilii).

Książkę mimo jej gabarytów czyta się lekko, szybko i przyjemnie.

Na końcu książki znajduje się playlista, czyli spis wszystkich utworów wplecionych w treść książki. Pozwalają one bardziej wczuć się w klimat opowiadanej historii. Warto przesłuchać :)

Przyznam szczerze, że nigdy nie przepadałam za romansami. Prawdopodobnie gdyby nie przypadek, nie sięgnęłabym po tę książkę. I to byłby błąd! Kiedy skończyłam czytać „Stalowe serce” pomyślałam sobie: „Droga Autorko, tak nie można, nie kończy się książki w takim momencie”.
Z niecierpliwością czekam na ciąg dalszy tej historii. :)

Gorąco polecam!

house-o-f-books.blogspot.com

"Tylko marzenia w życiu nic nie kosztują, dlatego warto je mieć i chronić niczym najcenniejszy amulet" - /Laven Rose/

Główną bohaterkę, doświadczoną przez los dwudziestoośmiolatkę – Emilię Ligocką poznajemy podczas przygotowań do jej własnego ślubu. Targają nią wątpliwości. Nie jest pewna, czy poślubienie narzeczonego (przy którym nie czuje się kochana i bezpieczna) jest...

Wzruszająca opowieść o bezgranicznym oddaniu, miłości i odwadze w podejmowaniu trudnych decyzji. Przeżyć taką historię to dar, który niestety nie każdemu jest dany. Każdy powinien jednak pamiętać, że być może gdzieś na świecie czeka jego druga, idealna połowa.

Moja ocena

Stalowe serce…
Choć zimne,
Biję ciepłem miłości.

Stalowe serce…
Choć z metalu,
Odczuwa pragnienie bliskości.

Stalowe serce…
Choć sztuczne,
Kochać potrafi mnie najczulej.

Są w świecie książek takie dzieła, które powodują u czytelnika kaca książkowego. Tak, tak… „Stalowe Serce” należy właśnie to tego typu książek, które kradną nam sen z powiek. Po jej przeczytaniu, trudno jest tak poprostu powrócić do dawnej, szarej rzeczywistości.
Co tu dużo pisać.
Trzeba poprostu przyznać z ręką na sercu, że książka jest bardzo, bardzo dobra. Pochłonełam ją w dwa dni, a teraz tęsknię bardzo za jej kontynuacją.

„Stalowe Serce ” to historia miłości Emilii i Matta. Nie jest to jednak związek łatwy.
Dlaczego?
ON to były snajper. Jego życie to jedna wielka tajemnica. Można by rzecz: Człowiek o sercu zimnym jak stal, ale czy napewno?
Ona to szara myszka. Niepewna i pokrzywdzona przez los. Gwałt i nieszczęśliwa miłość złamały jej serce na pół. Czy uda się jej odnaleźć szczęście?

Emilii i Matt noszą w sobie potwory z przeszłości. Jednak wystarczy tylko jedna chwila, aby ich serca uległy magii prawdziwej miłości.
Choć ich związek nie należy do łatwych, cechuje się jednak bezgranicznym oddaniem i gwałtowną miłością.
Ani Emilii, ani Matt, nie wyrzekają się swojej miłości, tylko wspólnie walczą o własne szczęście. Bo tak naprawdę, tylko ich miłość, potrafi pobudzić ich stalowe serca do życia.

Historia tej miłości, oczarowała mnie i pochłonęła swoim pięknem i wyjątkowością. Spowodowała, że moje serce płakało z nadmiaru wzruszeń. Raz ze szczęścia, raz ze smutku.
Uwielbiam książki o miłości, ponieważ uważam, że jako jedyne potrafią w magiczny sposób „ocieplić serce”.

Co ciekawe.
Okładka nie zdradzała tak szalonej i niebezpiecznej historii. Była słodka i niewinna, a tu proszę… Niespodzianka.

Akcja, broń, spiski, tajemnice, bogactwo, zabójstwo, jednym słowem „MIŁOŚĆ WYBUCHOWA”.
A jednak…
Im dłużej myślę o okładce, tym bardziej przekonuję się do pewnej tezy, że ma ona swoje ukryte znaczenie.
Stwierdzam zatem, że…
Nieważne jaki burdel ma się w duszy i jak okrutne byłoby nasze życie.
To właśnie miłość sprawia, że nasz mały świat, nabiera różowych barw szczęścia.

Książka wydaje się skromna z zewnątrz, ale w środku to prawdziwe kamikaze miłości .

Wzruszająca opowieść o bezgranicznym oddaniu, miłości i odwadze w podejmowaniu trudnych decyzji. Przeżyć taką historię to dar, który niestety nie każdemu jest dany. Każdy powinien jednak pamiętać, że być może gdzieś na świecie czeka jego druga, idealna połowa.

Moja ocena

Stalowe serce…
Choć zimne,
Biję ciepłem miłości.

Stalowe serce…
Choć z metalu,
Odczuwa pragnienie...

Książka, którą chciałam przeczytać odkąd pierwszy raz zobaczyłam okładkę (wiem nie powinno się oceniać po okładce, ale już tak mam, że okładka musi mnie przyciągać) nie zawiodła mnie! Czytało się szybko i z ciekawością co będzie dalej... mimo, że wydawała się gruba nie wiem kiedy i przeczytana już a zakończenie mnie zaskoczyło i prawidłowo tak powinno być po tym poznaje się dobre książki! Dziękuję za książkę autorce i czekam na dalsze losy oby jak najszybciej, bo ciekawość nie da mi spokoju... z takim zakończeniem mnie zostawiłaś...

Książka, którą chciałam przeczytać odkąd pierwszy raz zobaczyłam okładkę (wiem nie powinno się oceniać po okładce, ale już tak mam, że okładka musi mnie przyciągać) nie zawiodła mnie! Czytało się szybko i z ciekawością co będzie dalej... mimo, że wydawała się gruba nie wiem kiedy i przeczytana już a zakończenie mnie zaskoczyło i prawidłowo tak powinno być po tym poznaje się...

spodziewałam się po książce czegoś lepszego... Historia miłości raczej zaborczej, podsycona szantażem typu ' Jeśli ode mnie odejdziesz, nie będę potrafił żyć' raziło mnie też to, że samoloty w książce latały bohaterom ot tak akurat! jak autobus linii nr 6. lot bezpośredni z Bostonu do Warszawy? Nie ma problem, kiedy chcesz. Strefy czasowe? pfff a co to takiego? Budzę się w USA chcę zadzwonić do koleżanki w Polsce i oto budzę ją z głębokiego snu. Mnie się wydawało, że to ok 6 godzin różnicy... kolejna rzecz, tak, też lubię lawendę, ale u mnie kwitnie tylko w lipcu, w Londynie natomiast cały rok...jeszcze do czego bym się przyczepiła to to, że śmigłowiec i Samolot to nie to samo. cytuję" Zabrałem cię śmigłowcem do Bostonu. W środku samolotu odzyskałaś przytomność" hmm? korekta jakby też nie zauważała różnicy, bo ktoś chyba redagował tę książkę. zawiodłam się niestety

spodziewałam się po książce czegoś lepszego... Historia miłości raczej zaborczej, podsycona szantażem typu ' Jeśli ode mnie odejdziesz, nie będę potrafił żyć' raziło mnie też to, że samoloty w książce latały bohaterom ot tak akurat! jak autobus linii nr 6. lot bezpośredni z Bostonu do Warszawy? Nie ma problem, kiedy chcesz. Strefy czasowe? pfff a co to takiego? Budzę się w...

Ksiazka zainteresowala mnie od samego poczatku. Czytam duzo roznych ksiazek, ale ksiazka Stalowe serce bylam i nadal jestem oczarowana. Tym bardziej, ze nie przepadam za polskimi publikacjami to po przeczytaniu opisu musialam ja miec. Bardzo przyjemnie mi sie ja czytalo nawet cala noc. Przeczytalam Stalowe serce juz 3 razy i jest to moja ulubiona ksiazka, do ktorej bede wracac z przyjemnoscia.
Opis wydarzen oraz uczucia miedzy Emilia, a Mattem jest bardzo intrygujacy. Ksiazka jest bardzo emocjonalna trzyma w napieciu do konca.
Autorka doskonale wie co robi z czytelnikiem, ja bedac w pracy myslalam o ksiazce co bedzie dalej, jak potocza sie losy Emilii i Matta.
Zakonczenie ksiazki bardzo mnie zaskoczylo, zdenerwowalo i zasmucilo. Ale cale szczescie, ze bedzie ciag dalszy...

Zeby zrozumiec trzeba przeczytac. Polecam goraco.

Ksiazka zainteresowala mnie od samego poczatku. Czytam duzo roznych ksiazek, ale ksiazka Stalowe serce bylam i nadal jestem oczarowana. Tym bardziej, ze nie przepadam za polskimi publikacjami to po przeczytaniu opisu musialam ja miec. Bardzo przyjemnie mi sie ja czytalo nawet cala noc. Przeczytalam Stalowe serce juz 3 razy i jest to moja ulubiona ksiazka, do ktorej bede...