W Gotham City bez zmian. Wciąż wszyscy chcą się pozabijać, wciąż nikt nic nie wie ( na czele z czytelnikiem),cały czas sytuacja się tylko pogarsza. I o ile na początku było to jeszcze całkiem w porządku, tak przy trzydziestym numerze zaczyna powoli denerwować. Już kiedy myślisz, że jesteś blisko, że wiesz, że zaraz się wyjaśni, scenarzyści pokazują ci wielki środkowy palec i wykrzykują prosto w twarz "Chciałbyś!" :(

Wymyślili sobie twórcy, że Eternal będzie roczną, cotygodniową serią, ale żaden z nich nie wpadł na to, że być może historia nie jest warta aż tylu numerów. I przez to wszystko wydaje się okropnie rozwlekłe, niepotrzebne, nudne, momentami żałosne. Jakby to nie wystarczyło, to momentami zapomina się, że istnieje takie pojęcie jak "logika". Bo najwidoczniej w Gotham wystarczy założyć maskę i już zyskuje się niesamowite skille, pozwalające na niszczenie gangsterów i strażników, pomimo tego, że jeszcze kilka dni temu było się przerażoną nastolatką. Bo nie ma również znaczenia, że ktoś opuszcza miasto i leci na drugi koniec świata, skoro w następnym numerze znów jest w Gotham. Bo (w końcu) to normalne, żeby z Batmana robić absolutnego kretyna, który nic nie potrafi zrobić sam i tylko czeka, aż odpowiedzi same do niego przyjdą. Najlepszy detektyw świata? No prośba!

Całe szczęście jest chociaż dość brutalnie. Przynajmniej raz na numer ktoś łamie sobie nogę (to jest fakt),a jeśli nie, to w następnym połamane zostają dwie, dla równowagi. Jest krwawo, latają noże, wybuchają samoloty, kije baseballowe idą w ruch itd. A wszystko to bardzo dobrze narysowane, bo kreska to to, co ratuje drugi tom Eternal przed kompletnym upadkiem. Scenariusz leży.

I bardzo mnie to martwi, bo wydawać by się mogło, że wrzucając w jeden świat wszystkich batmanowych bohaterów można stworzyć coś naprawdę kapitalnego. Ale tak to właśnie jest, jak się stawia na ilość, a nie jakość. W dwanaście numerów z serii bardzo pozytywnej zmienił się Eternal w dość przeciętną i teraz to nawet nie jestem do końca pewien, czy mnie zakończenie tej historii interesuje. Jakoś nie mogę sobie wyobrazić, żeby dało się to sensownie poprowadzić.

W Gotham City bez zmian. Wciąż wszyscy chcą się pozabijać, wciąż nikt nic nie wie ( na czele z czytelnikiem),cały czas sytuacja się tylko pogarsza. I o ile na początku było to jeszcze całkiem w porządku, tak przy trzydziestym numerze zaczyna powoli denerwować. Już kiedy myślisz, że jesteś blisko, że wiesz, że zaraz się wyjaśni, scenarzyści pokazują ci wielki środkowy palec...