„Zazwyczaj jesteś najlepszą mamusią na świecie. Tylko czasem się zmieniasz. Robisz się zła i zmuszasz mnie do rzeczy, których nie rozumiem. Dlaczego nie możesz przepędzić Mrocznej Mamusi? Boję się jej. Nie widzisz, co ona robi? Nie widzisz, do czego mnie zmusza? Czemu udajesz, że nic nie wiesz? (…) Mamusiu, dlaczego? Powiedz mi, dlaczego. Czemu robiłaś mi te straszne rzeczy? Czemu nigdy się do tego nie przyznałaś? Czy rzeczywiście nie pamiętałaś co działo się w nocy? Czy gdy przychodziłaś do mnie, naprawdę nie wiedziałaś co robisz? Dlaczego wybrałaś mnie, a nie Rega? Dlaczego pozwoliłaś, żeby męczyły mnie pytania, na które nigdy nie poznam odpowiedzi?*

David Thomas urodził się w małym miasteczku o wdzięcznej nazwie Halifax, które znajduje się w Anglii. Gdybyśmy zapytali sąsiadów pewnie dowiedzielibyśmy się, że rodzina Thomasów była spokojną, niegroźną i bezkonfliktową rodziną. Może i faktycznie tak było, ale była to wersja dla otoczenia, nikt bowiem nie wiedział co tak naprawdę dzieje się w ich domu nad urwiskiem. A działo się wiele…

David już w wieku pięciu lat poznał czym tak naprawdę jest życie. Nigdy nie miał słodkiego i bezproblemowego dzieciństwa na jakie zasługuje każde dziecko w jego wieku. Chociaż właściwie to miał, ale tylko gdy jego matka była trzeźwa, bowiem gdy zaglądała do kieliszka (a zdarzało się to coraz częściej) zamieniała się w Mroczną Mamusię. Mroczna Mamusia była całkowitym przeciwieństwem na co dzień pogodnej i pomocnej. Mroczna Mamusia była przerażająca, groźna, a co najgorsze, zmuszała Davida by się z nią „bawił”. W tak młodym wieku dziecko nie wie co właściwie robi i mały David chciał tylko by mama była z niego zadowolona, więc wykonywał jej polecenia wydawane podczas tych zabaw bardzo chętnie. Z czasem gdy zaczął odróżniać dobro od zła nie chciał już tego robić, ale to nie było takie proste…

Sytuacje z frontu rodzinnego, a szczególnie pijąca matka i ojciec, który nie wytrzymawszy napięcia i opuścił ich dom, nie przyczyniły się korzystnie do rozwoju charakteru chłopca. Był zamknięty w sobie, strachliwy, pomiatany przez innych, a przede wszystkim chciał usilnie zwrócić na siebie czyjąś uwagę co z kolei nie prowadziło do niczego dobrego, bo wybierał raczej nieodpowiednie metody. Metody, które rzucą cień na całe jego przyszłe życie… Jednak czy z biegiem czasu sytuacja rodzinna poprawi się? A może już zawsze David będzie musiał się zmagać z tym horrorem? I najważniejsze, czy nie doprowadzi to do jakiejś tragedii?

„Mamusiu, dlaczego?” jest to książka autobiograficzna. Autor jest zarówno głównym bohaterem wydarzeń. To on pokazuje nam realia swojego, właściwie całego życia. Towarzyszymy mu od chwili gdy ma pięć lat, czyli od momentu gdy zaczęły się „zabawy” z mamą. Zapoznajemy się dokładnie z wydarzeniami, jak również dogłębnie z psychiką i motywami działań głównego bohatera. Staramy się go zrozumieć, postawić na jego miejscu i w duchu prosimy go by czegoś nie robił, lub w odpowiednim momencie by się postawił. Tak przynajmniej było w moim przypadku.

„Mamusiu, dlaczego?” jest to mądra i pouczająca książka, w której autor na własnym przykładzie pokazał problem alkoholizmu i wykorzystywania dzieci. Problem, który w dzisiejszych czasach jest ignorowany lub spychany na drugi plan, jako niewygodny i nie wymagający interwencji. Jest to jednak błędne mniemanie, gdyż o takich sprawach powinno się mówić głośno. No bo gdy milczymy licząc, że sprawy same się rozwiążą, to czy to jest rzeczywiście możliwe? I czy w ogóle warto się oszukiwać?

David Thomas pisząc tą książkę wykazał się niesamowitą odwagą i siłą. Zapewne trudno było mu wrócić do bolesnych wspomnień dzieciństwa i młodości, jednak zrobił to i może nawet przyniosło mu to w pewnym sensie ukojenie. No bo każdy człowiek potrzebuje zrzucić z siebie ciężar nieszczęść i smutków.
Książkę polecam osobom, które lubią historie autentyczne, z których można coś dla siebie wynieść i które nie są przesłodzonymi historyjkami kończącymi się happy endem. A ja osobiście jestem książką zachwycona, jednak nie podejmę się jej oceny, gdyż wychodzę z założenia, że takie książki są bezcenne i nie da się ich prawidłowo ocenić ;)

„Zazwyczaj jesteś najlepszą mamusią na świecie. Tylko czasem się zmieniasz. Robisz się zła i zmuszasz mnie do rzeczy, których nie rozumiem. Dlaczego nie możesz przepędzić Mrocznej Mamusi? Boję się jej. Nie widzisz, co ona robi? Nie widzisz, do czego mnie zmusza? Czemu udajesz, że nic nie wiesz? (…) Mamusiu, dlaczego? Powiedz mi, dlaczego. Czemu robiłaś mi te straszne...